Ve, Genelkurmay'ı soydular...





Hani, asker karşıtı gazeteciler, asker yandaşı gazeteciler listesi vardı ya... İşte onu, Genelkurmay Karargahı'ndan araklamışlar.





24 saat nöbetçi var. Girerken, çıkarken, sıkı arama... Cep telefonu sokmak yasak; kapıda alırlar. Dinlemeye karşı özel cihazlar falan... Duvar dibinden yürü, siviller gelip, bu kaldırımdan yürüme birader diye uyarır. Üstünden uçamazsın, yanına parkedemezsin.
Meğer...
Tarikatçı fareler cirit atıyormuş içerde.





"Kim" soymuşun cevabını veremem.
Kanunen yasak.
Ama "zaman" derseniz...
O kesin.





12 Ekim 2006.
Hatırlayan var mı...
Neler olmuştu 12 Ekim 2006'da?





Bir... Orhan Pamuk, Nobel aldı.
İki... Fransa, soykırım yoktur diyeni hapse tıkacak yasayı kabul etti.
Üç... Lübnan'a asker uğurladık.





Yani...
"Orhan Pamuk'la gurur duy Türkiye, dünya bize imreniyor" dedikleri gün... "Fransa'ya bi ambargo uygularız, mahvolurlar" dedikleri gün... "Ortadoğu'daki sorunları çözecek dünya gücüyüz" dedikleri gün...
O gün.
Genelkurmay'ı soymuşlar.





Askeri zor durumda bırakıp, bu ülkeyi karıştırmak isteyenleri bulmak istiyorsan illa... "Zaman" a da dikkat edeceksin demek ki.

Yılmaz Özdil

merall, çok teşekkürler, Yılmaz Özdil yine döktürmüş.

Özkök varken zaten kemirilmiştir Genelkurmay içten içe... Mülâim askerim benim, pek de yakışıyordu askeri OTORİTEnin başına. Otorite mi dedim, otokontrôl demek istemiştim yahu... Yani, Philedelphia köyünün, Pennsylvania muhtarlığının, spor toto fetto in pectore topitop çiftliğinden, allengirani katakulli tarafınca basılan bir düğme sayesinde sağlanan bir otokontrôl.

Hızlı okuyunca İtalyancaya dönüşüyor, Allah Allah latinvari bir şey oldu, Vatikanvari olma olasılığı da yüksek tabi.