''Kim''yager

Alt kimlik üst kimlik, hepimiz Ermeni'yiz, atalarımız Truvalı'ydı, galiba İyonyalı'yız falan derken, olacağı buydu...
Bir gazete anket yapıyor:
"Biz kimiz?"


Toplum mühendislerini biliyorduk...
Bunlar kim'yager...
Onun için soruyorlar millete:
"Biz kimiz?"


Ben söyleyeyim...
Sizi leylekler getirdi yavrum.


İnsan durup dururken, kendine DNA testi yaptırır mı kardeşim...
"Acaba ben kimim?"
Şüphen mi var?


Düşünsenize, koskoca gazetenin kelli felli yazarları, almışlar ellerine saç örneklerini, Adli Tıp'ın kapısını çalıyor. Tak tak tak...
- Kim o?
- Bilmiyoruz... Onun için geldik.


Aslında bu belirsizlik, gazetelerin tiraj arttırması için promosyon vesilesi bile olur.
Şöyle bir reklam mesela...
"Tarot falıyla kim olduğunu öğren!"
Gönderiyorsun, doğum tarihim şu, annemin kızlık soyadı bu, rumuz cami avlusu...
Kart açıp, açıklıyorlar:
"Müjde... Japonsunuz."


Veya...
"Yükselen burcu kova olan oğlaklar, bu ay kendini Pakistanlı hissedebilir... Ama sevdiğinizden alacağınız bir haber, karmaşık duygular içine girmenize sebep olacak... İtalyan olmak için güçlü arzular hissedeceksiniz."


Ya da tıbbi tavsiyeler...
"Türküm diye üzülmeyin... Eğer normal bir Türkseniz, yani patolojik değil, ailevi nedenlerle Türkseniz, kahvaltıdan sonra green card alın, geçer."


Uzun lafın kısası...
Eveleyip gevelemeyin.
Dün gece etnik kökenini umursamadan ekmek yediği ülke için canını dişine takan Aurelio'dan utanmıyorsanız... Açık açık yazın şunu, siz de kurtulun, biz de kurtulalım:
"Kimliğimi kaybettim...
Hükümsüzdür."


YILMAZ ÖZDİL

nurdi, çok teşekkürler paylaştığın için. Doğrusu, bu tür adam olamayanaların, nasıl bir annenin çocukları olduğunu merak etmişimdir hep.

Aklıma Sezercik filminden bir replik geldi: "Piçsin sen!" Bunlar da bir resim göstermek için çabalıyorlar, ancak aradıkları resim gerçek babalarının resmi değil, çocuğu olmak istediklerinin resmi... Neyse, Chavez'in dediği gibi; ne çocukları olduğunu biliyoruz da, bunu burada söylemek uygun olmaz...

Ram, Kesinlikle haklısın...

nurdi, cok sagol. basimizda kim oldugunu bilmeyenler, ne idügü belirsizler oldugu sürece yasadigimiz bu postmodern delilik cagi normaldir Yilmaz Hoca kalemine saglik, mükemmel döktürmüssün yine.

Türk-Kan, senden önce davrandım bu kez... Gerçekten çok güzel düşünülmüş,kimlik kaybını traji-komik vurgulayan bir yazı,okuyunca dayanamadım...

nurdi, haklisin. genelde Yilmaz Özdil'i okuyupta "dayanabilmek" mümkün degil
Ram'in da tespit ettigi gibi bir tek su "Sayin" konusunda biraz "yumusak" yazmisti...