Bugünlerde Attilâ İhan denilince, yukarıdaki başlığın haricinde başka bir başlık nasıl dururdu bilemiyorum. Facebookcular, blogcular, yazarlar ve haberciler, hatta tweetçiler bile, yani herkesin aynı başlığı kullanacağına eminim. Tek bir başlık altında anılmak ve hatırlamak ne güzel, değil mi?
Altı sene önce bugün, edebiyatımızın temel taşlarından birini kalp krizi sonucu yitirdik. Nice öksüz kelime onun dokunuşuyla hayat bulmuştu. Gerek konuşmasıyla, gerekse yazdıklarıyla ülkem insanına ideal şair ve insan profilini çizdi. Öylesine bir miras bıraktı ki ardında, her şiiri yağmur olup toprağa yağacaktır.
Attilâ İlhan büyük bir şair olmanın yanında, bir düşünür ve gerçek bir Türk aydını, Kemalist devrimin öncü neferiydi. Kendisininde dediği gibi, "Türkiye'yi koruyacak, kutaracak olan yol, Mustafa Kemâl'in yoludur. Parola VATAN işareti NAMUS‘tur".
Dik duruşuyla, ‘Dip dalgası’nın öncüsüydü. Zorlu yılların yazarı, şairiydi. Batıcı, tanzimatçı, mandacılara inat hep ATATÜRK Türkiye’sinden yana oldu. Mustafa Kemâl ATATÜRK’ü en iyi anlamış, yorumlamış bir yazardı. Özellikle Milli Mücadele Tarihi ve Cumhuriyet'in ilk yıllarına ait bilgisi engindi. Bir aydın olarak olaylara bakış açısı ve geleceğe dahil öngörüsü yüksekti. ‘Gelecek’ dediği dalga 2007 Cumhuriyet Mitingleri’yle gelmişti. Ölümünden 2 yıl sonra. İşte Devrimci öngörüsü! Ve dalgalar Türkiye Gençlik Birliği (TGB) ile devam etti. Şuan o dalgalar, devrimin dalgaları Avrupa'ya ulaştı! TGB Almanya olarak.
Yolu yolumuz oldu, mücadelesi mücadelemiz, taşıdığı ulusal mücadele ruhu, ruh kattı fikirlerimize. Türkiye‘mizin aydınlık yüzünden çok şey öğrendik, hala öğreniyoruz. Kimileri sadece ölür, biz ise onun bedenini kaybettik, ama fikirleri ve bizlere bıraktığı eserleriyle hala yolumuzu aydınlatmaya devam ediyor.
Şiirleriyle, romanlarıyla, kitap ve yazılarıyla biz gençlerin dünyaya ve Türkiye'ye farklı bir gözle bakmamızı sağlayan aydınımızı saygıyla anıyorum. Elbette şiirleriyle ve fikirleriyle sonsuza dek aramızda yaşayacak.
Saygılarımla
Ümit Doğancı