İstemiyorlar, düşünen bir toplum istemiyorlar..
Çünkü düşünen insan tehlikelidir, geleceğini düşünür, çocuklarını, torunlarını,
Vatanını düşünür, toprağını,
Devletini düşünür, milletini.
İşte bu yüzden tehlikelidir düşünen insan,
Düşündükçe oyunları görecek, tepki verecektir,
Düşünen insan tepki verdikçe, diğerleri haksız kazanç elde edemeyecektir..
O zaman ne yapmak lazımdır, insanı düşündürmemek..
Bunun için de ne yapmak lazımdır, insanı aç bırakmak!!
Bu nasıl yapılır, işini elinden alırsın, haklarını, sendikasını alırsın..
Kapının önüne koymakla tehdit edersin,
Eşek gibi çalıştırır, eşek kadar kıymet vermezsin,
Aşağılarsın onu, kendine kul yaparsın, köle yaparsın,
Tatilini vermezsin, gece gündüz, bayram seyran demeden çalıştırırsın,
Üç kuruşa..
Aç bırakırsın yedi sülalesini..
Düşünen adam düşünemez olur bu sayede,
Sadece midesini düşünür,
Gelecek O'nun için o akşam ki yemeğinden ibarettir sadece..
Vatanı sadece toprağını ektiği tarlasıdır, bahçesidir..
O'na nedir emperyalizmden, siyonizmden..
O'na nedir özelleştirmeden, peşkeşlerden..
Tüm dünya sadece O'nun midesinde dönmektedir..
Onlara düşünen değil düşünmeyen insan lazımdır,
Meydanı boş bulup, atlarını daha iyi koşturmak için..

Tekel işçilerine

yaşamak bir haram oldu; yaşamak bir ağır acı.
imkansızlıklar arasında borçlarına bıraktın varlığını,
soğuk kış günlerinde bir torba kömür
beş kilo şeker....
bütün ömrün bunlara bedel.
sıkışıp kaldın dört duvar arasında.
ağaçlar ve çiçekler içinde koşuşacak çocukların,
mavi bir gök yüzünde umutla gülecek gözlerin,
düşünmden geleceği dik tutarak başını,
utanmadan var olmaktan,
parasını düşünmeden ayakkabının,
yaşamak çocukca bir düş oldu...

bir takım insanlar, nefret dolu zifiri karanlık yüreklerinde,
din adına bırkmadılar söylenecek tek bir kelime!
uzun sakkalllarından, ellerindeki ayetlerden utanmadan,
çaldılar herşeyimizi...
sırıtarak ağladılar yüzümüze...
üniversitelerde haksızlığa uğradık, güldüler.
işten atıldık, bardağın dolu tarafından bahsettiler.
utanmadan yalan söylediler, dünya yalan diye.
küçümsediler varlığı , utanmadan yaratıcıdan.

işçiler, soğuk bir kışa uzattılar yıpranık, eskmiş, yorulmuş ellerini,
işçiler, satılmış bir vatanda çaresiz, terk edilmiş,
sırtlanlar gibi koca bir seksen yılı yiyen canilere,
işçiler ölümüne, ellerinde özgürlüğün,
ellerinde milletin bayrağı,
ellerinde Türk’ün bayrağı,
dudaklarında Allahın ayetleri,
uzattılar ellerini kar kış bir günde Ankara sokaklarında !
Hepimiz Türk’üz! Hepimiz Mustafa Kemaliz! diye....

Çağrıyı yayınlayan Oda TV'ye teşekkürler --> http://www.odatv.com/n.php?n=banu-avar- ... 0902101200

Dar'ül Harp zihniyetiyle, inanılmaz takiyyelerle yönetiliyoruz.

Türk halkı, kendisi için şehit olanı unutmayacaktır!

Artık inanmaya başladım, Türk halkı emeğe de saygı duyacak kadar asildir! (%47 düzmecedir)

Hergün gidemesemde en kötü iki günde bir TEKEL işçilerinin yanına gidiyorum, üzerimden is kokuyor işçilerin bilincine ve kararlılığına hayran kalıyorum... Banu Avar gibi olsa sanatçı ve aydınlarımız TEKEL işçisinin sırtını kimse yere getiremez ama satılık kalemler sistemin aydınları her zaman işçi sınıfında düşmanlık beslemiş ve görmezden gelmiştir. Direnen TEKEL işçilerine selam olsun

Tekel İşçilerinden herkes malzeme çıkartıyor.. Mecburi yön bu olsa gerek..
Hayırlısı bakalım..