DALTON KARDEȘLER ‘DEMOKIRASİ’ PEȘİNDE
Tunceli’den Ankara’ya giden Tuncelililer firmasına ait bir otobüsteydim.
Elazığ’a mı yoksa Malatya’ya mı geldik, șimdi anımsamıyorum, yeni yolcular aldık.
Henüz hareket etmiștik ki, bir tartıșma bașladı.
Yalnız yolculuk yapan bir bayana yer ayarlamak için, bileti numarlı bir beyden yerini değiștirmesi isteniyordu.
Beyefendi Nuh diyor Peygamber demiyordu: benim biletim nuraralı, yasa var ‘nizam’ var falan.
Șoför yardımcısı mı ikinci kaptan mı ne idi, otobüsün içinde kafasını eğmek durumunda olan iri yarı bir adam..
-Amca, dedi, gözlerime bakar mısın? Șimdi sen beni dövebilir misin?
- ?
-Öyleyse, geç gösterdiğim numaraya, fazla uzatma.
Hak, hukuk ve ‘anayasal sınırlar’ içinde sorun çözülüverdi.
‘Desimli Kemal’i anımsadım nedense.
Toplamıș yüzlerce delegeyi, iki eli arka ceplerinin üzerinde, bağrı açık bağırıyordu:
-Ben Dersimli Kemallll! Ana Muhalefet Partisi ‘lider’iii. Yarın bașbakan olmazsam, yazıklar olsun bana…gibi kendisine ‘hoș’ gelen, ama gerçekte ‘boș laflar’ ediyordu.
İște bu Kemal Kılıçdaroğlu ‘otobüsü kaçırmak’ üzeredir.
Artık, hiçbir zaman ve hiçbir koșulda, kendisine değil bașbakanlık, bașbakan yardımcılığı bile önerilmeyecektir.
Oysa, bașbakan olması için önümüzde iki aydan kısa bir zaman var.
Yarından tezi yok, Meclis’e gidip orada 130 milletvekili ile oturma eylemi bașlatmalıdır.
Öğrenci iken katıldı mı bilmiyorum, ‘boykot ve ișgal’ nedir duymuș olmalıdır.
‘Meclis’i ișgal edecektir.
Kemal Kılçdaroğlu, bu ya da benzeri bir ‘eylem’ koyamaz, o eyleminde direngen olamaz ise, o uzun boylu Tuncelililer otobüs ișletmesi sorumlusunun gösterdiği yere oturmak zorunda kalacaktır.
Biletim, numaram demenin hiçbir yararı olmayacaktır.
Duyduğum kadarıyla, yarın seçim olsa hazırız diyormuș.
Hergün seçim olsa, Kemal bey’e 100 ile 150 milletvekili veriliyor.
Bileti de numarası da bu kadar.
‘Efendim demokratik teammüller’ ya da HDP’lilerin dediği gibi ‘demokırasi’ iște bu.
Dr Recep’in otur dediği yerde oturacaksınız, ötesi yok.
Sen asıl, seçimden önce HDP’nin kapatılıp kapatılmayacağının ‘garanti’sini ver bakalım.
Öyle bir ‘demokıratik garanti’n var mı ?
Yok.
Adam doldurmuș seksen milyonluk bir ‘ulus’u Rizeliler otobüsüne götürüyor.
Benim yerin seni yerin yok, otur otur dediği yere..
Anayasa Mahkemesi, Babayasa Mahkemesi, Yargıtay, Danıștay, Yüksek Seçim Kurulu ‘hostes koltuğu’ndalar.
Askerin ‘Tüfek çatılacak’ komutu gibi, seçimin ertesi günü ‘seçim yapılacak’ dedi, ve seçim yapılacak (mıș gibi görülüyor da denilebilir).
Yine toplantılar, yine mitingler..
Yine hak, hukuk, adalet nidaları.
Yine 17-25 Kasım teraneleri.
Yine emekliye șu, çalıșana bu vaatleri.
Sonra, Dr Recep’I bekleyeceğiz: ‘șuraya oturulacak’ diye komut verecek ve oraya oturulacak.
Buraya diyecek olursa, burası da olur.
Peki ‘ilanihaye’ bu böyle mi olacak?
Hayır.
Hatta bugün bile böyle olmayabilirdi.
Önce Kemal Kılıçdaroğlu, ben ‘Dersimli Kemal’ deyip, ellerini iki oturağının üzerinden çekip, ben ‘Tuncelili Kemal’ diyebilmelidir.
Sonra Devlet Bahçeli, ‘Devlet’in kendi adından bașka yerleri de var mı, onu öğrenmelidir.
‘Bizim Selo’, yarından tezi yok, PKK’yı parti olarak lanetliyoruz diyebilmelidir.
Eğer bu ‘üç lider’, Dalton Kardeșler gibi, Dr Recep’in mangasında yer almayıp ‘halka dönebilseler’, ‘halka güvenebilseler’ bugün bile ‘çok șey’ yapabilirlerdi.
Ancak, bunların basiretleri değil, ‘elleri kolları bağlı’..
‘Takıntılı’ bunlar.
Dördü de takıntılı.
Vallahi de billahi de bunlarla bu ülkeye ne ‘demokrasi’ gelir ne de ‘demokırasi’.
Hergün seçim yapılsa boș !
Habip Hamza Erdem