DEMOKRASİ GELİYOR!
Muștular olsun, kurtulmamıza az kaldı.
Bir ay mı desem iki ay mı? Ancak kesinlikle ‘bu kıș ülkemize demokrasi gelecek’.
Kıș bastırmadan ‘iyi șeyler olacak’.
Önce, kıș bastırmadan PKK silah bırakacak.
PKK’nın silah bırakmasından daha ‘iyi’ bir demokrasi mi bekliyordunuz yoksa?
Silahın yaptırım gücü meclise tașınmıș olacak.
Ve terör tükenip ‘demokrasi’ çiçekleri açılacak.
Eh terör de bitiyormuș yakında, Çekirge söyledi.
Ski televizyonundan izledim. Sunucu kız da bir heyecanlandı, bir heyecanlandı ki az daha iki gözü iki çeșme ağlayacaktı.
Makyajı bozulmasın diye ağlamadı zahir.
Çekirge tarih verse zırlayıverecekti kızcağız.
Ülkemizde yalan o denli sık söyleniyor ki, insanların söylediklerine inanamıyorum artık.
Fatih Çekirge söyleyince inandım.
İște çekirge gibi börtü-böcek ve daha nice yılan-çıyanların sözlerine önem vermeye bașladım.
Az adam değilmiș bu Çekirge. Abdullah Gül nerede O orada; Dr Recep nerede O orada; bașka ‘devlet büyüğü’ nerede O oradaymıș.
Çekirge-mekirge ama hep büyük bașlarla imiș.
Ben bunlara inandım gitti. Dedim ya, salt çekirge de değil tüm büyük bașlar öyle diyorlarmıș.
Pekiyi PKK nereden almıș buyruğu? ‘sayın’ Apo daha konușmadı ki.
Daha bir mi iki gün mü ne var?
Yoksa Hasan Camel mi getirdi muștuyu?
O’na da inanırım. Bizim Cemal pașadan evrilerek Hasan Camel olmuștur.
Bu Camel’i altmıșlı-yetmișli yıllarda dinleyen var mı idi? Yoktu.
Çünkü o zamanlar o bir Cemal pașa torunu, bir halk yandașı, bir demokrasi așığıydı.
Sonra ne oldu? Evrildi Camel oldu.
Ve sözü dinlenir oldu.
Karayılan da haberi O’nunla gönderir, ‘sayın’ Apo da.
Abdullah Gül de O’nu dinler, dr Recep de, Atalay Beșir de.
Yani bir ben mi inanmayacağım?
İnandım gitti. Çünkü ben artık insanlara inanmaz oldum.
Börtü-böcek ve yılan-çıyanlar doğruyu söyler oldular.
Ve ‘bu kıș ülkemize demokrasinin geleceğine’ inandım.
Bizim zamanımızda ‘bu kıș ülkemize komünizm gelecek’ diye bizi aldatırlardı.
Oysa komünizm gerekirse yine bunlar getirecek.
Bunların özü sözü bir.
Ve eninde sonunda getirecekler, göreceksiniz.
Önce demokrasi, ardından ‘halk demokrasisi’ yani komünizm.
Tanrı bunlardan razı olsun ve bir an önce yanına çağırsın.
Bu ülke bunlara çok șey borçlu kalacak.
Önce demokrasi, yani peșmergenin keleși gelecek.
İlker Pașa Habur sınır kapısından öperek alacak içeriye onları.
Ardından biz onları içeri alanları, İpsala’dan dıșarı çıkaracağız.
Ve ülkemize demokrasi böylece gelmiș olacak.
Bunlar gitmeden Türkiye’ye demokrasi-memokrasi gelmez çünkü.
Habip Hamza Erdem