--------------------------------------------------------------------------------
“DÜNYANIN HALLARI” KİMLERDEDİR VEBALI?
--------------------------------------------------------------------------------
Tarih : 24.11.2011 15:25:53
--------------------------------------------------------------------------------
Çalışanları yoksullaştıran küresel bunalımın sorumluları Siyonist- Evangelist koalisyon ve CEO’ları karşısında eğer kitleler kararlı bir direnç göstermezler ise yine bu hayâsız oyun devam ettirilecek astronomik kar, gelir,primler sürdürülecektir.
--------------------------------------------------------------------------------
“DÜNYANIN HALLARI” KİMLERDEDİR VEBALI?
Dr. Noyan UMRUK
Konser, 40 yıl önce “modernize” edilerek yeniden başlatıldı. Monaterist (parasalcı) Friedman’ın Şikago çocukları, üretim ve tüketim dengeleri, arz-talep mekanizmaları üzerinde duran klasik ve marksist öğretileri bir kenara ittiler. Neoliberal öğretileri (1) ile merkezin (ABD+AB) daha hızlı kar maksimizasyonu- ençoklaştırma- istemini ifade ettiler. ABD’de “Reaganeconomics”, İngilterede “Thatcherisme” ile ilerleyen süreçte Keynesyen politikalar, New Deal uygulamaları rafa kaldırılıyor; sosyal demokrasilerin içleri boşaltılıyor; “Free to Choose”(2) (Seçme Özgürlüğü) bağlamında, sanki böyle bir özgürlük gerçek yaşamda varmışçasına sosyal güvenlik sistemleri, sosyal politikalar, sendikal örgütlenme, görece adil bölüşüm mekanizmaları yozlaştırılıyordu.
Lakin sistemin bunlarla yetinmeyeceği aşikârdı. Kar maksimizasyonunun, çerçevesi iyi çizilmez ise, iyi denetlenemez ise ahlakı yoktur. Üretimin zahmetli süreçleri izlenmeden, girdi maliyetlerine katlanılmadan, vergi ödenmeden kar maksimizasyonu sağlanamaz mıydı? İmdada Burnham’ın menajerleri(3), CEO’ları yetişti. Zamanla bunların ekipleri önderliğinde varlıklar, firma ve hisse senedi değerleri şişiriliyor; korkunç köpükler oluşuyor, köpükler küresel rüzgârlarla tüm ülkelerin üzerine uçuşuyor, adeta bulaşıyordu. Bu arada karlar şişirildikçe, Burnham’ın yoktan var eden mucizevî çocuklarının değeri artıyor; yıllık gelirleri, primleri hiçbir yerlere sığmıyordu. Böylece, üretim güç ve değerlerinden tamamen kopuk sanal ve küresel bir ekonomik yapı oluşturuldu. Sistemin ve ideolojinin son aşaması “Finans Kapital” zirveye ulaşmış, eşkıya dünyaya egemen olmuştu. Döviz, faiz, borsa üçgeni içerisinde dünyada 30-40 milyon, Türkiye’de 3-5 milyon insan şarkılarını söylüyor, konserlerini veriyor; geride kalan milyonlarca insan tıpkı Ravel’in Bolerosunu dinler gibi aval aval bakıyordu. Bu arada Warren Buffet gibi bilyonerler sekreterlerinden daha az vergi ödüyorlar;(4) çürüme “Madoff Olayı” ile zirveye ulaşıyordu. (5)
Sistem tarafından tamamen denetim dışı bırakılan(6) bu balonun patlamaması, bu dehşetengiz köpüklerin sönmemesi mümkün değildi. Bir süre köpüğü konut sektörünü, “mort-gage” finansman yöntemi ile allayarak pullayarak pompalayıp sürdürmek istediler. (Tanrı esirgedi, bu trene atlamaya çalışan Türkiye, gecikip treni kaçırdı). Çok şişirilen balon patlar. Ve balon patladı. Tıpkı patlayan balondan süratle boşalan hava gibi, süreç tersine işlemeye başladı; dönmeyen konut kredileri, satılamayan konutlar ve yerkürenin en büyük yatırım bankası “Lehman Brothers” ın batışı ile “Küresel Finans Kapital Krizi” tescil edilmiş ve tarihe düşülmüş oldu. Ardından, ülke yöneticileri ve merkez bankaları guvernörlerinin “adını ağızlarına salavatla aldıkları” ülkelere ve bankalara not vermekle ünlü Meryll Linch, Standart and Poors gibi kuruluşların, bankalar ve uluslar arası sigorta şirketlerinin ciddi destekler istemeleri küresel finans piyasasını uçurumun kenarına getirdi. A.B.D. bu kuruluşlara trilyonlarca dolar, A.B.i ise milyarlarca avro devlet desteği sağladı. Bu destek politikası ve önlem paketleri, sistemin özüne ve de ideolojik felsefesine aykırı olmasına karşın “denize düşen yılana sarılmıştır.”
Ancak, sanallaşmış finans sektörü kurtarılmaya çalışılırken, ateş bacayı sarmış, kriz reel sektöre de tam anlamı ile sıçramıştır. Merkezden başlayarak çevreye yayılmakta olan kriz, reel sektörde derinleştikçe, bunalıma dönüşmüş, ülkelere saldıracak kadar vahşileşmiştir.
Sonuç olarak, oluşturulan politikalar son 40 yıllık süreçten ders alınmadığını, radikal yaklaşımlar yerine çürümüş finansal sistemin nafile desteklerle ayakta kalmasına çalışıldığını göstermektedir. Çalışanları yoksullaştıran küresel bunalımın sorumluları olan Siyonist- Evangelist finans kapital ve CEO’ları karşısında eğer kitleler kararlı bir duruş ve direnç göstermezler ise yine bu hayâsız oyunu devam ettirilmeye çalışılacak ve yine astronomik kar, gelir ve primlerini artırmanın yolları aranacaktır. Küresel bunalımın, zaten işsizlik ve bölüşüm, dış ve iç borç, cari açık sorunlarıyla boğuşan kırılgan az gelişmiş ekonomileri ve bazı üstünlüklerine karşın Türkiye’yi de ağır biçimde etkilemesi ciddi bir olasılıktır. Devam edeceğiz.
(1)A. Smith-Klasik liberal iktisatçılarla, neo liberaller arasındaki önemli ayırımlar için bknz.: Vergana, Francisco; Liberalizmin Felsefe Temelleri, İletişim Yayınları
(2)Milton Friedman’ın, önceTV dizisi olan sansasyonel kitabındaki teorileri önce Pinochet Şili’sinde denendi.
(3)Burnham, James;The Managerial Revolution,”What is Happening in the world?”, 1972
(4) Joseph E. Stiglitz, http://www.readersupportednews.org/opinion2/275-42/8295 “The Globalisation of Protest”, 07.11.2011
(5) Bernard Madoff, ABD hükümetinin “yatırımcıları dolandırıcılara karşı koruma danışmanı” iken ünlü bankaları 50 milyar dolar dolandırdı.
(6) Amerikan Yüksek Mahkemesinin “Citizen United” kararı
News
Site map
SitemapIndex
RSS Feed