Hrant Dink

Hrant Dink’in düşüncelerine asla katılmadım,hep karşı çıktım. Dahası; durduk yerde hiç gereği yokken tartışmalar açıyor, zıtlıklar yaratıyordu. Yurtsever bir aydın olduğu söyleniyor ama terketmediği yurdunun, insanlarının çektiği acılarıyla, işsizlik, yoksulluklarıyla, umutları, kederi ve kaderiyle ilgilenen aydın sorumluluğu hep gerilerde kaldı.

Öldürüldüğünü duyduğumda içim yandı. Çünkü bir vatandaştı. Bu toprakların çocuğuydu. Cenazesini yüz binler uğurladı. Kardeşlik ve barış adına. Eşitlik ve özgünlük adına. Taşınan pankartları görünce şaşırdım. Acaba ben mi şaşkındım yoksa Türk halkı gerçekten şaşırmışmıydı. Pankartlarda Türkçe, Ermenice, Kürtçe ‘Hepimiz Hrant Dink’iz. Hepimiz Ermeniyiz.’ yazıyordu.

Türkçe’de yıllarca bir mozaik muhabbeti yapılır. Eğer bu geyik muhabbeti söz konusu ise o zaman niye yıllarca Rumca, Yahudice, Gürcüce, Lazca, Arnavutça, Boşnakça pankartlar yoktu. Mustafa Balbay aslında iki cümleyle her şeyi ne güzel anlatıyor.Hrant Dink niçin öldürüldü. Hepimiz Uğur Mumcu olamadığımız için.

Ya ‘Hepimiz Ermeniyiz’e ne demeli. Bu slogan İkinci Dünya Savaşındaki soykırıma karşı ‘Hepimiz Yahudiyiz’ şeklinde kullanıldı. Oradan alınmış. ‘Hepimiz Yahudiyiz’ İNSANLIK SUÇUNA bir kınamaydı. Biz insanlık suçu gibi ağır bir suç işlemedik ki. ‘Hepimiz Yahudiyiz’ de utanma, günah çıkarma, pişmanlık, suçluluk vardı. ‘Hepimiz Ermeniyiz’i de batı böyle yorumladı. Türkler suçlu, utanıyorlar, günah çıkarıyorlar diye.

Belli ki halk yürekten, teröre karşı olduklarını göstermek için ellerine tutuşturdukları bu pankartları taşıdılar. Böylece en içten duygularla, ayrımcılığa karşı düşünce özgürlüğünden yana olmanın onurunu mu taşıyorlardı yoksa bir soykırım iddiasına alet olmanın aymazlığını mı? Cenaze günü toplumsal uzlaşmanın, dayanışmanın en güzel örneği yaşanırken, bazı karanlık ellerde Türkiye’yi kendi halkına aşağılatmaya çalışıyordu.

Ram, güzel yazmış Cüneyt Arkın.Paylaşımın için sağol

Ram, mirim