HALK OYNAMASI
12 Eylül’de ‘halkoylaması’ yapılcak ya; özünde oylanacak olan ne imiș?
‘Türk halkı’nın geleceği.
Hani ‘Anayasa Mahkemesi’nin yapısı’, ‘Yargıç ve Savcılar Yüksek Kurulu’nun bileșimi, ‘hak ve özgürlükler’ ile ilgili ‘ıvır-zıvır’ değișiklikler üzerine çok șey söylenebilir.
Ancak ‘evetçiler’ ile ‘hayırcılar’ bu değișikliklerden çok ‘geleceğinizi’ oylayacaksınız demiyorlar mı?
Doğru da söylüyorlar.
Gerçekten de bu halkoylaması ile ‘halkımızın geleceği’ oylanmaktadır.
O nedenle olsa gerek, halkımız da yerinden oynamıștır.
Yeni bir ‘Anayasa’ ve dolayısıyla yeni bir ‘Devlet Düzeneği’ isteği, istek olmaktan çıkıp gereksinme olmuștur.
En çok ekonomi politikçilerin bașvurdukları ‘talep’ kavramı, toplumsal düzeyde ortaya çıkmıș bulunmaktadır.
Ve bir kez daha ‘toplumsal gelișmelerin’ kișisel ‘istek ve istenç’lerin dıșında geliștiği kanıtlanmıș bulunmaktadır.
Film geriye sarılarak yeniden yürütülrse; bütün dünya ekonomik bunalımla uğrașırken, ‘güzel șeyler olacak’ diye Türkiye halkının önüne ‘sözde açılımlar dizisi’ koyulmuș mudur?
Ya tutarsa diye çalınan bu ‘açılım’ mayasının ardından ‘erken genel seçim’ tasarlanmıș mıdır tasarlanmamıș mıdır?
Bu ‘açılım mayası’ tutmayınca, ’12 Eylül’le hesaplașmak sevdası’na sarılınmıștır.
Yine hiç gereği yokken Türkiye’nin koca bir yılı daha boșa harcanmıștır.
Anayasa Mahkemesi on üyeli mi olsun yirmi üyeli mi?
Sanki halkın böyle bir isteği, dileği, merakı ya da ilgisi varmıș gibi.
Oysa halkın merak ve ilgisi ‘özel savcı ve yargıçlı mahkeler’in ne zaman son bulacağına; verilecekse ‘kararın ne olacağı’na ilișkindi.
Yetiștirdikleri çocukların ne zaman ‘ișbașı’ yapacaklarına; ürettikleri mal ve hizmetlerin ne zaman hakkettiği değeri bulacağına; yolsuzlukların ne zaman son bulacağına yönelikti.
Demek ki halkın gerçek istek ve istemleri ile yöneticilerin dilek ve istençleri arasında herhangi bir ilgi ve ilintii yoktu.
Ne ki, bu ikinciler açılım-saçılım; yasa-anayasa; hesap-mesap; halkoylaması-malkoylaması diyerek halkımızı yerinden oynattılar.
Onlar da 12 Eylül günü ‘hesap lütfen’ diye sandık bașında olacaklar.
Bu maddenin burası niye böyle, șu maddenin șurası niye șöyle diye değil ama.
‘Beyler sekiz yıldır hükûmet ettiniz, șu hesabı bir görelim’ diye..
200 milyar dolarla aldığınız borç stoku 600 milyar dolar olmuș; aradaki 400 milyar dolar nerede?
50 milyar dolarlık kamu malı satılmıș, paraları nerede?
On yıl önce 5 milyon ișsiz varken șimdi 20 milyon olmuș, ișyerleri nerede?
On yıl önce Van’da, Muș’ta, Ağrı’da ‘kardeșlerim var idi’, șimdi bunlar nerede?
Hakkımı arayacağım ‘bağımsız mahkemeler’ nerede?
Devlet nerede düzen nerede, hak nerede hukuk nerede?
İște 12 Eylül gecesi yeni bir anayasa, yeni bir devlet düzeni isteği ete kemiğe bürünerek 13 Eylül sabahı gerçek bir ‘toplumsal talep’ ya da yakıcı bir ‘gereksinme’ olarak kendisini ortaya koyacaktır.
Bir kez bu ‘gereksinme’ ortaya çıkmayagörsün; artık onun önünü almanın, yalan ve dolanla yönlendirmenin olanağı yoktur.
‘Akar su önünde sonunda yatağını bulur’ değil mi ama?
Hükûmet’in bu gereksinme önünde durup duramayacağı da 13 Eylül günü belli olacak.
Hele halkımızın ‘gereksinmesi’ ne imiș ne değilmiș bir belli olsun da..
Habip Hamza Erdem