TİLKİYİ ÇİFTLİĞE KAHYA YAPINCA…
Dr. Noyan UMRUK

Tilki kümesin önünde gezmektedir. Kümesin tavanına asılmış tavuk butlarını görür.
Karnı çok açtır ama, bu tilki de her tilki gibi çok şüphecidir; başlar kontrol etmeye… Görür ki bu bir bubi tuzağı…
Butlar iple bir bombaya bağlanmıştır…

Tilki butlardan uzaklaşır; başını kollarının üzerine koyarak çimenlerin üzerine uzanıp, yatar.
Biraz sonra kurt gelir, butları ve çimenlerin üzerinde yatan tilkiyi görür…
Tilkiye sorar ‘ne yapıyorsun dostum?’
Tilki cevap verir ‘Hiiiç… Yatıyorum’
-“Burada asılı butlar var…”
-“Evet var…”
-“Neden yemedin?”
Tilki sakince cevap verir;‘Bu gün oruçluyum.’
Kurt kendinden emin;‘Ben yiyeyim o zaman.’
Tilki ‘Buyur ye… Afiyet, şeker, bal olsun’

Kurt butlara uzanır uzanmaz bir patlama, ortalık toz duman…
Yaralı halde, 5-10 metre uzakta perişan halde kıvranıp yatarken tilkinin kemal-i afiyetle butları yemeyi sürdürdüğünü gören kurt;‘Yahu sen hani oruçluydun???’
Tilki pişkin pişkin;‘Biraz önce topun patladığını duymadın
mı?”

Gelelim bizim kümeslere…

Eveeet, kurt kardeş, hangi kurt bu duruma düşmek ister değil mi?

Ne var ki; kahir çoğunluğun feryadına rağmen, bizim kurt hala çarıklı erkânıharp tilkinin değirmenine su taşımaya devam edermiş…
Tilki de bu fırsattan istifade kümeslerde şovlarını sürdürürken, çadır tiyatrolarında da ayılarla oynaşır; tıpkı ayıların kendisiyle oynadığı gibi o da kümes sakinleriyle, kedinin fareyle oynadığı gibi oynarmış…

Eeee tilkiyi çiftliğe “reyiz” yaptınızsa kümesler teker teker elden giderken ağlamayacak, çare arayacaksınız…

İşte, kümes sakinleri hep birlikte çare aramaya başlamışlar “Tilki bu bizim kümeslerde rahat rahat dolaştıkça bizlere hayat hakkı tanımıyor… El ele verelim; şu kümesleri, önce hepimize eza, cefa eden şu “zalım” tilkiden kurtarıp, kardeşçe yaşanır hale getirelim, kozlarımızı sonra paylaşırız…” demişler…

Kümes sakinleri orkestrası bu şekilde gıdakladıkça, kurt kardeş kızıp köpürüyör; “pek fiyakalı” ulumasını sürdürmeye devam edermiş…

Kümes sakinleri de “Bakalım bu kurt kardeş bir gün ulumayı bırakıp, aklını başına toplar mı?” diye bekleşirlermiş…

Ne diyelim? Çıkmayan candan umut çıkmaz diyelim…

Bu arada bütün tilkilerden özür dilerim. Tilkiler aslında muhteşem kuyrukları, güzel gözleri ile akıllı ve güzel hayvanlardır.

Ne var ki; bu tilki başka bir tilki… Bu tilki “nev’i şahsına münhasır”, kendine özgü bir tilki… Varlığını korumaktan başka amaç ya da çaresi olmayan genetik hata ürünü bir tilki bu tilki…

Amaaa bu tilkiyle yoldaşlık yapıp, onla iş tutanlar da giydikleri ateşten gömlekle cayır cayır yanabilirler günü geldiğinde maazallah…

Bizden söylemesi…