Türkçenin fiilleri çekilir, anlatım akıcılaşır, yeni yeni sözcükler türerdi. Fiillere ekler gelir, zaman ve durum uygun eklerle belirtilir, uzun uzun anlatım gereksizleşir, yalın ve ses uyumlu sözler dökülürdü.

“Yapmak” fiilini biricik fiil olarak kullanarak geri kalan fiillerimiz çekemeyenler, anlatmakta zorluk çekiyorlar. Dilleri dolandıkça dolanmaya başladı.

Yardımcı fiilsiz konuşamaz oldular. Artık “Çalışmıyorlar”, “Çalışma gerçekleştiriyorlar”. “İyi görünmüyorlar”, ama “Kötü görüntü çiziyorlar”.

Bununla kalsa iyi; ama öyle olmuyor, “Giriniz” yerine “giriş yap” diye diye “girmek” fiili öldürüldü. “Oyuna giriyor” diyemeyince öldürülen “girmek” filinin yerini “dahil olmak” alıyor ve “Mücadeleye dahil oluyor” deyip geçiyorlar.




Birkaç örnek: “Haftaya okula başlayabilir”, “Yarın gelebilir”, “O kayayı kaldırabilir”, “Ülkeyi bölebilirler”, “Hastalıktan ölebilir” diyemiyorlar. Çok şaşıracaksınız, ama akıl almaz bir uydurmacılığa sapıyorlar:

“Haftaya okula başlaması söz konusu”, “Ülkenin bölünmesi söz konusu”, “O kayayı kaldırabilmesi söz konusu”, “Hastalıktan ölmesi söz konusu”.

Ortalıkta, kısa ya da uzun sözler yok! Bir kişinin ya da bir olayın yazıyla sözü de edilmiyor. Adam göz göre göre yatağında ölüyor, ama sözde ölüyormuş gibi “ölmesi söz konusu” diyor.

Alay mı ediyor yoksa ne yapıyor? Öğrencinin başını copla yarmışlar, ama bilgiçlerin en bilgici o kişi, “Öğrencinin kafasının yarılması söz konusu” diyor.

Uzun süredir “İyi başladılar” demiyorlardı, şimdiyse “İyi start aldılar” bile diyemiyorlar; “Kötü bir başlangıç gerçekleştirmeleri söz konusu” diyorlar.




“Sarı kitap” yerine “Sarı olan kitap” dediler. “Kurumla sözleşmesi bitti (sona erdi)” yerine “Kurumla olan sözleşmesi sonlandı” demeye başladılar.

“Dersimlilerle Aygün arasında anlaşma” demek onlara çok kaba görünmüş olmalı ki ısrarla “Dersimlilerle Aygün arasında olan anlaşma” diyorlar.

“Mavi gökyüzü” yok onlar için, ama “Mavi olan gökyüzü” var!




“3 şehit verdik” denilince “Şehitlerimizi cisim, eşya yerine koydu” diyerek küplere binenler, “3 tane öğrenci”, “5 tane oyuncu” demekten utanmıyorlar.

“Öğrencilerden biri” yerine “Öğrencilerden bir tanesi”; “Ayşe de iyi oyuncularımızdan bir tanesi” diyerek kabalaşıyorlar.




Binlerce yıldır durum belirten “de” ve “da” ekleri bilgiçlerin, çirkinliği “kibarlık” sanan sözde televizyon sunucularının dilinde yok oldular. Kısaca “çantada” derken, şimdi hemen herkes “çanta içinde” diyor. O da yetmiyor “çanta içerisinde” demeye başlıyorlar.

Artık “okulda”, “sınıfta” değil “okul içerisinde”, “sınıf içerisinde”; “takımda” değil “takım içerisinde”; “Türkiye’de” değil “Türkiye içerisinde” diyorlar. Dedikçe de başları göğe eriyordur.




“Bu çocuklar matematikte çok iyiler”, “Takım ataklarda başarılı”, “Sibel çok hızlı koşuyor” diyemez olanlar, “Bu çocuklar matematik anlamında inanılmaz iyiler” , “Takım sağdan bindirme anlamında inanılmaz başarı sağlıyor”, “Sibel koşu anlamında inanılmaz süratli” diyerek çarpıcı konuştuklarını sanıyorlar.

Dilimizin öldürülmesiyle ve kabalıklarla ilgilenmeyen Türkçe günlükçüler, dil dernekçiler, milyonlarca çocuğumuzu ve gençlerimizi etkileyerek dilimizi çürüten televizyon sunucularını, sözde edebiyatçıları, çocuk kitabı yazarlarını, spor kulübü yöneticilerini uyarmayı iş edinecekler mi?

Şimdilik öyle bir umut yok!

Dil kabalıklarına bir sonraki yazıda değinmeyi sürdüreceğiz.

---

Mustafa YILDIRIM / Ankara, 29 Mart 2012 - 10dakika.tv

---