MUSTAFA KEMAL GELSE
Mustafa Kemal gelse bunlar nereye kaçarlar acaba?
Bunlar; yani Cumhuriyet düșmanları; Atatürk düșmanları; devlet düșmanları ve en yalın anlatımıyla halk düșmanları.
Bunlar, yani yaratığı yaradan dolayı sevenler.
Bunlar, yani kendilerinden olmayanı düșman sayanlar.
Bunlar yani hak düșmanları, hukuk düșmanları.
İște bunlar nereye kaçacaklar?
Bunların hizmetkârları; polisleri, savcıları ve yargıçları; memur, müdür ve genel müdürleri; daire bașkanları ve müsteșarları; askerleri, komutanları ve bașkomutanları.. tekmili birden,
yurttașları yurttaș oldukları için değil, kendilerinden oldukları için sevenler.
Devir onların devri olduğu için de biribirlerini tutar görünenler.
Gazeteleri, televizyonları ve oralardaki baykușları tiz tiz ötenler.
Bunlar rüyalarında hep karabasan görmekteler.
En çok da bu gece uykuları kaçacak,
șu On Kasım gecesi.
Mustafa Kemal rüyalarına girip; “çocuk ben sana bir Cumhuriyet kurmuștum, nerede o?” diye soracak olsa...
Cumhurun bașının dili tutulup, hükûmetin bașı bunalıma girmez mi?
‘Meclis’in bașı altını ıslatıp, grubun bașı sırılsıklam olmaz mı?
Odacıbașı bașını yere eğip, șakșakcıbașı da bașı olmadığı için pișmiș kelle gibi sırıtıp durmaz mı?
Mustafa Kemal “Çocuk bir devlet kurmuștuk” diyecek olsa; hangisi ne yanıt verebilir?
“Çocuk benim yüce dediğim meclis” diyecek olsa..
Alaca Karanlıkçı parlamenterler mi gösterilir DTP’liler mi?
“Çocuk nice zaferler kazandığım memetlerim, subaylarım” diyecek olsa..
İște Mehmet İlker burada denilebilir mi acaba?
“Anıtını diktiğimiz askerlerim, komutanlarım”..
İște orada, çok sevdiğiniz baloda, Zekeriya’nın karșısında...?
“Ya canımdan çok sevdiğim yüce Türk Milletim?”
Uykuda pașam, derin uykuda.
Daha doğrusu narkozda.
Son günlerini yașamakta.
Evren diye bir Amerikan oğlanı vurdu onu.
Öyle bir darbe vurdu ki o gün bugündür komada hala.
Ayıltmak için üfürükçü Fetullah’a teslim edildi sonra.
Ve yedi yıldır üfürük altında.
Cumhuriyet, devlet ve yüce dediğin millet yok aslında.
Tükendi.
Dirilir mi bilinmez.
Dirilirse eğer, çok bașlar gider olur;
En az yetmiși bilinmekte olan.
O nedenle bunlar tir tir titremekte.
Gündüz hayalinde gece düșünde dolandığın
Bu Evren çocukları
Senden çok korkmaktalar.
Onun için bugün mezarından çok uzaktalar
Boğulacakları yere doğru açılmaktalar
Ve boğulacaklar.
Habip Hamza Erdem