OSMAN’LI ADALET

Ablasını kesen, yeğenini satan Osman değil mi bu?
Cumhuriyet’in bombalanmasına ayakçılık, ‘Danıștay baskını’na yatakçılık yapan.
‘Anayasa Mahkemesi’ kararlarına uyulmamasını isteyen..
Parti kapatılmasına karșı çıkan..
‘Demokratik haklar ve özgürlükler’ savașçısı.
‘Sivil Anayasa’cı.
Laikliği dinsizlik olarak gören Osman.
Tövbe estağfurullah ‘müslüman’.
Tarikata sıcak bakan, cemaate saygılı.
Yasa, kural tanımadığı gibi, kolluk kuvvetlerini de takmayan.
İki jandarma arasından bir silkiniște fırlayan.
Babası yașındaki adamı yumruklayan..
Zekeriya Öz’gillerin ‘Osman bey’i değil mi bu?
Tanrı’dan sonra Fetullah’a tapan, Abdullah hayranı Osman.
Bacısını kesmesinin bir ‘hikmet’i olmalı.
Yeni yargıç ve savcılar ‘mahkeme’ edecek olsalar ‘mahkum’ bile edilmeyecek biri.
Kim bilir?
Yakında dıșarı çıkmaması için bir belirti var mı?
Bir bașka alanda ‘adalet’i sağlamaya yararı olmaz mı?
Yargıtay bașsavcısı ‘ileri-geri’ konușmadı mı örneğin?
Osman’lı bir adalet hareketi ne güne duruyor ola?
Parlamento bașkanı nasıl da ateș püskürdü değil mi ama?
Bașsavcıya tokat atacak bir Osman bulunmalıdır.
Bir Osman içeride ise yüzbinlercesi dıșarıdadır.
Gözleri kanlı, belleri silahlı.
Beyinleri uyușturulmuș, ağızları salyalı..
Doğu Perinçek durușmada söylemiști; bu Osman’ın ‘çözmek’ için yargıç ya da savcı olmaya gerek yoktu.
Bir çoban bile, ‘on dakikada’ onun ‘kuduz’ olduğunu anlayabilirdi.
Zekeriya anlamadı..
‘Sivil Anayasa’cılar da anlamak istemiyorlar .
Osman ile anlatmak istiyorlar özünde.
Düșledikleri düzen ‘Osman’lı Adalet’ düzeni.
Kırk katır ya da kırk satır mı ne?
Yalan, dolan ve iftira; korku, baskı ve tehdit; para, pul ve ihtișam.
Demokrasi-memokrasi, özgürlük-mözgürlük falan.
Din, iman ve türban.
Bunların toplum, düzen, halk, ulus, din, devlet ve adalet anlayıșları Osman’lı.
Can’lı ve salyalı.
Veteriner olmaya gerek yok, bir çoban bile ilk bakıșta çözebilir:
Kudurmadan önceki kuduz hali.
Ve karantina için çok geç kalındığı belli.

Habip Hamza Erdem