TABANIN DİLİ
Hani DTP’li vekiller sine-i millete dönüyorlardı?
Aynalı Emine de dağa mı ne çıkacaktı. Birtürlükurtulamayan Fatma da kocasına kavușacaktı o arada.
Onları indiremezseniz biz çıkarız mı ne diyorlardı ya.
Hani Ahmet Türk’ün cini șiședen çıkmıștı?
Duyduk ki ‘taban’ları parlemantoda kalmalarını istiyormuș.
Tabanlarına baktık; Aynalı Emine’nin tabanı Tuğluk Aysel’inkinden biraz irice.
Yani tabanları bir değil bunların ya da oynak.
Sayın Öcalan öyle istedi diyor ya Türk Ahmet.
Demek tabanları sayın Öcalan’ın elinde.
Tabanı kaptırmıșlar bir kere..
Șimdi parlamentodaki görevlerine geri dönecek Alaca Karanlık Hükûmetine destek olacaklarmıș.
Uranuslu Ufuk’u da yanlarına alıp grup kuracaklarmıș.
Gerçekte tabansız bu zavallı kuklaların Türk ulusuna; Türk ve Kürt halklarına bir yararları olacağına ben inanmıyorum.
Bunlar olsa olsa Alaca Karanlık Hükûmetinin düșmemesi için bir süre daha payanda olabilirler.
O arada dr Recep’in ağabeyi Hasan Camel, Çıngıraklı Cengiz, Karayol Taha, Fetullah Koru, Nurullah Mert ve yeni yetme kimi yazar çizer ile adlarını anmaya değmez kimi akademisyen (peh peh peh olsun!) için ‘izlence konusu’ olabilirler.
Ve böylece dr Recep’e soluk aldırabilirler.
Yine televizyonlarımız ‘Kürt sorunu’, ‘demokratik açılım’, ‘özgürlük-mözgürlük gibi konularda izlenceler yapar; gazetelerimiz Emine ne dedi Fatma ne demek istedi gibi yorumlar yazarlar.
Oysa yetmișbeș milyon Türkiye halkı tarihinin en ağır, ama gerçekten en ağır ekonomik bunalımını yașamaktadır.
Bu ekonomik bunalım, son otuz yılda yașanmakta olan ‘toplumsal çözülüș’ün üzerine geldiği için, sözcüğün tam anlamıyla ‘kaotik’ bir așamaya ulașılmıș bulunmaktadır.
Bu kaotik ortamdan çıkıșı değil Alaca Karanlık Hükûmeti, CHP ve MHP’nin katkılarıyla yeni bir koalisyon bile bașaramaz.
Bugünkü parlamento, yani Türkiye Büyük Millet Meclisi değil, Türkiye’yi devleti ve ulusu ile, ordusu ve polisiyle, müdür ve memuru ile bu ‘büyük bunalımdan’ çıkarabilecek yetenek ve destekten yoksundur.
Bu tür bir bunalımdan ancak ve sadece, eski deyimiyle ‘genel seferberlik’ ilan edilerek çıkılabilir.
Bunun ilk koșulu da ortak toplumsal istencin Türkiye Büyük Millet Meclisi ya da benzeri bir ‘temsilciler meclisi’nde ortaya konulmasıdır.
Ağızlarda sakızlașan ‘Millî İrade’ denilen șey ne ise bunun ortaya çıkması gerekiyor önce.
Oy oranı, parti grubu, demokratik yol, basın özgürlüğü gibi ‘içi boșaltılmıș’ deyimleri, bugünkü kullanıcıların ağızlarından almak gerekiyor.
Bunun en kolay yolu da bugüne değin konușanların bundan böyle dinlenmemesidir. Ya da konușturulmamaları, dillerinin kesilmesidir yani.
Yazanların yazılarının okunmaması.
Ulusal istencin ortaya çıkmasına en büyük engel bunlardır çünkü.
Ve bunalımın ortaya çıkmasında önemli oranda katkıları vardır bunların.
Bunalımdan kurtulmak da bunlardan kurtulmakla bașlayacaktır demek ki.
Bunlarsız bir Türkiye ‘kendiliğinden’ çözüm yolunu bulacaktır.
Çözüm dediğiniz șeyin ayağınıza gelmesini istemiyor musunuz yoksa?
Habip Hamza Erdem