1. yüz (Toplam 1 yüz)

ANNEDEN KIZINA MEKTUP

İletiGönderilme zamanı: Prş Ara 16, 2010 12:27
gönderen Ozan Yeşiltepe
Kızım, sesini duymayalı bu gün tam bir ay oldu. Bir aydır telefonlarımız kesik. Üç gün öncede elektriğimizi kestiler. Abin bir dershanede iş buldu, yol ve yemek parasını çıkarıyor, maaşı o kadar! En azından sofrada bir boğaz eksildi. Baban daha bir iş bulamadı, iyi de oldu sigarayı bıraktı. Beni sorarsan, ben iyiyim kızım, şeker ve tansiyonuma şükür ediyorum, zorunlu tasarruf... Abinle baban da alıştı diyete. Karanlıkda örgü örmeye de alıştım. Sen nasılsın kızım iyi misin? Yaraların iyileşti mi kahraman kızım? Sana yolladığımız üç kuruş yetiyor mu diye soramayacağım, yetmediğini biliyorum.

Geçenlerde kapımız çaldı açtım, üç tane hanım gelmiş ellerinde bir buket çicek. Kimi aradıklarını sordum. Sizi arıyoruz, bu gün kadınlara seçme ve seçilme hakkı verileli 76 yıl oldu, o yüzden sizi ziyarete geldik dediler. Buyur ettim hanımları, sabahtan kalan yarım demlik çay vardı, ikram ettim içtiler. Particiymiş hanımlar. Hep onlar konuştu ben dinledim. Sorular sordular, kaç çocuğunuz var, eşiniz ne iş yapıyor, oğlunuz nerde çalışıyor, kızınız nerde okuyor gibi. Sana da selam söylediler. Evimizin yokluğunu görünce, ''sıkılmanıza gerek yok, biz halkımızın eksiklerini gidermek için buradayız, bir eksiğiniz varsa söyleyin'' dediler. Bir şey isteyemedim kızım. Bir zarf bırakmışlar giderken sehpaya, içinde biraz para. Utandım güzel kızım, çok utandım.

Ertesi sabah mahallede bir gürültü oldu, camdan baktık, mahalleye kocaman komyonlar yanaşmış. Birisinin kasasında çuval çuval kömür, diğerin de ise makarna, un, pirinç, çiçek yağı kolileri vardı. Bizim kapımıza da bıraktılar, beş çuval kömür ve bir erzak kolisi... Utandık güzel kızım, çok utandık...

Akşama doğru yine kapımız çaldı. Hacer teyzenmiş bu sefer gelen. Koşun dedi, sizin kız televizyona çıktı, yumurta atıyor...
Koştuk baktık televizyona, seni gördük kızım yumurta fırlatıyordun büyüklere... Fırlattıkça güzelleşiyordun... fırlattıkça büyüyordun... Epeydir gururlanmamıştım be güzel kızım, gurur duydum...

Koşarak çıktık babanla mahalleden, cephaneniz bitmeden, polis gelmeden bir koli yumurta yetiştirecektik size... Yetişemedik güzel kızım, yetiştiremedik... Kör olası siyah jopları bizden önce yetişti...

Geç kaldık güzel kızım, geç kaldık...

Abin, yine gelir onlar, ''bıkmazlar adam dövmeye, doymazlar kana'' dedi.

Biz ne olur ne olmaz yollayalım, ''atamazlarsa da karınlarını doyururlar, afiyetle bir güzel yerler'' dedi. Okumuş insanın hali başka...
Kırılmasın diye, tek tek gazetelere sardık yumurtaları. İçine de bu mektubu koyduk...

Gelirse yine üzerinize kara joplular, ararlarsa ardınızda kim olduğunu, beni söyle güzel kızım. Anam var arkamda de...
Yumurtaları da o yolladı de...

Bir de, öğretmen olacağını söyle onlara...

Okulumu bitirince çocuklarınızı ben yetiştireceğim de, söyle bilsinler...

Bu mektubu, baban ve abinle birlikte yazıyoruz kızım. Abin, benim tanımadığım birinden bahsetti, Demokles dedi. O nun yumurtası imiş bu yumurtalar. ''Demoklesin yumurtası'' dedi abin. Her kimse bin yaşasın inşallah...

Gözlerinden öpüyoruz kahraman kızım sağlıcakla kal...[/b]


Not: Muhalif blogumda diger makalelerimi de okuyabilirsiniz...

http://ozanyesiltepe.blogspot.com/