YAZIK BU FİDANLARA, YAZIK BU VATANA, NERDESİN EY HALKIM?

Taşları bağladılar, itleri salıverdiler.

PKK can almaya devam ediyor.

Türkiye Cumhuriyetine, Türk ulusuna, Orduya meydan okuyor.

Dün yine üç şehit verdik.

Gün geçmiyor ki şehit haberi gelmesin. Gün geçmiyor ki bir ocağa ateş düşmesin. Fidanlarımız yok oluyor.

Analar, babalar, yavrular, eşler, sevdalılar ağlıyor. Kan ve gözyaşı sel olmuş akıyor.

Hükümet tatilde. Muhalefet tatilde. Komutanlar içeride.

İktidar asıl düşmanı bırakmış üstüne vazife olmayan işlerle, Suriye ile uğraşıyor. Amerika’nın isteklerini yerine getirmeye çalışıyor. BOP planını gerçekleştirmek için mücadele veriyor. BOP eşbaşkanlığı yapıyor.

Kandil yanı başında. İhanet çeteleri yanı başında. Elini uzatsa tutacak. İhanet çeteleri kuzey Irak’ta. Ama gidemiyor oralara. Bir İran kadar olamıyor.

Çünkü Amerika izin vermiyor. Çünkü kapalı kapılar arkasında “Kuzey Irak’a ve Kandil’e asla girmem” diye sözler verilmiş. İmzalar atılmış. İki sayfa, dokuz maddelik anlaşmalar yapılmış.

İktidar, PKK’yı koruyan, kollayan, ona yataklık yapan Mesut Barzani’lerle, Talabani’lerle el ele, kucak kucağa, gönül gönüle. Abi ağabey ilişkileri içerisinde.

Siyasal irade ortada yok bugün. Siyasal irade mücadele direncini yitirmiş. Amerika tarafından teslim alınmış. Siyasal irade ABD’nin emrine girmiş. Siyasal irade, PKK ile savaşı bırakmış, Türk ordusunu dağıtma savaşı veriyor.

Ordu komutanları çete muamelesi görüyor. PKK komutanları el üstünde…

Siyasal irade dünyaya emperyalizmin ve ümmetçiliğin penceresinden bakıyor.

“Ulusalcılık”, “ulusal bilinç”, “tam bağımsızlık” kavramlarını silmiş kitabından.

İşte bu nedenle o, Amerikan subayları tarafından duvarlara asılan “Sevr Haritaları”na ses çıkaramıyor. İşte bu nedenle o, tüm Türkiye’nin başına geçirilen çuval karşısında dut yemiş bülbüle dönüyor.

İşte bu nedenle PKK mitinglerinde, açık hava toplantılarında “İşgalci Türkiye topraklarımızdan defol” pankartları açılsa da Türkiye Cumhuriyetine “hastir” çekilse de sesini çıkaramıyor.

Üstüne üstlük bir de dağdan inen teröristlerin ayağına seyyar mahkemeler götürüyor, onları davulla zurnayla karşılıyor. Bebek katilleri “rahatsız olmasın” diye mahkeme salonlarından Atatürk posterlerini, Türk bayraklarını kaldırıyor.

Çünkü ABD, böyle istemektedir. PKK böyle istemektedir. Ortadoğu’da kurulacak BOP düzeni bunu gerektirmektedir.

İşte bütün bu açılım, saçılım, satılım girişimleri bu anlaşmaların sonucudur. Binlerce kişinin katili terörist başı işte bu nedenle İmralı’da her hafta avukatları ile görüştürülüp, misafir gibi ağırlanmaktadır. İşte bu nedenle Türk askeri Silivri’de Hasdal’da yatmaktadır.

Bir iki televizyon, gazete, derginin dışında bugün tüm medya AKP’nin hizmetinde kurşun askerler gibi görev yapmaktadır. Bu basın organlarında çalışanların büyük bir çoğunluğu kalemlerini AB’ye, ABD’ye ve AKP’ye kiralamış ya da satmış durumdadırlar. Günümüzde medya, mesleği gazetecilik olmayan büyük patronların eline geçmiştir. Onlar AKP ile çıkar birliği içerisinde, bütünleşmiş, kaynaşmış, “yekvücut” olmuşlardır. Aynı kaderi paylaşmaktadırlar. Şehit haberlerini bile vermekten korkmaktadırlar.

• Ama asla unutulmamalıdır ki yurtseverlerin direnişi karşısında zalimler mutlaka kaybedecektir. Zulüm mutlaka yok olacaktır.

AKP’nin ve emperyalizmin önünde secdeye yatan çıkarcılar şunu bilmelidirler, tarih boyunca insanlık, kardeşlik, haklı, doğru olan kazanmıştır hep. Karanlığın temsilcileri, tüm çabalarına karşın tarih çarkına geriye çevirememişlerdir. Ülkemizde de bu gelenek bozulmayacaktır. Sömürüye, haksızlığa, baskıya direnen yurtseverler, ulusalcılar mutlaka kazanacaktır.

Çünkü direnmek yaşamak; boyun eğmek, ölüm demektir.

Kurtuluşun yolu artık Atatürk gibi düşünmekten değil, Atatürk olmaktan geçmektedir…

Ali Eralp - 14 Ağustos 2011 - Güncel Meydan