Tuz Kokmuştur

Dört bir tarafımızdan pis kokular gelmektedir. Mide bulandırıcı pis, iğrenç kokular... Tuz bile kokmuştur.

Üstelik tuzun kokuşmuşluğu da yeni değildir. Ancak 3 Kasım 2002'ye kadar kendini hissettirmeyen tuzun kokuşmuşluğu, bu tarihle birlikte ortaya çıkmış, 2012'de ise mide bulandıran bir hal almıştır.

Dönüp arkamıza baktığımız zaman haklarında "Katli vaciptir" fetvası verilen, Mumcuların, Üçokların, Aksoyların, Kışlalıların ve daha nicelerinin katillerinin, daha doğrusu tetikçilerinin bulunmadığını görülmektedir.

Özellikle Türk petrolünü savunan Aksoy'un öldürülmesi son derece dikkat çekicidir.

Muammer Aksoy, Türkiye petrollerine sahip çıkıyordu, öldürüldü. "PETROL FIRTINASI" yazarı Raif Karadağ, bir otel odasında ölü bulundu...

Necip Hablemitoğlu, Ahmet Taner Kışlalı, Uğur Mumcu... Bu aydınları kim öldürttü?" Arslan Bulut

Yiğit asker Eşref Bitlis Paşa'nın Özal'a yazdığı Kürt meselesi ile ilgili üç sayfalık mektup/rapor, ne yazık ki Bitlis'in ölüm fermanı olmuştur.

Bu raporda; " ABD tarafından o bölgede konuşlu Çekiç Güç'teki bazı bazı komutanların PKK'ya yardım ettiği, PKK ile komutan lider kadrosunun yaptığı üç toplantının ayrıntıları" yazmaktadır.

Sonuç, suikast timi tarafından bombanın pimi çekilerek, Eşref Bitlis Paşa öldürülmüştür.

Tuz çoktan kokmuştur hanımlar, beyler....

"Kemalist burjuvazi işçi ve köylüleri insafsızca sömürerek zenginleşti", "Yağmacı Türk işgalciler Kıbrıs'tan çekilmelidir.", "Kemalizm bizim için geçiş sürecidir." ve Mustafa Kemal için "Kürtlere katliam yapmış bir insandır." diyenler siyasi rant için kapıları sonuna kadar açmış ve bir numaralı Atatürkçü (!) kesilmişlerdir.

Mide bulandırıcı bir durum ortadadır.

Diğer taraftan PKK'nın Meclis'teki kadın militanları polis tokatlamakta, Diyarbakır'da Valilik makamı işgal edilmek istenmektedir.

CFR'nin isim babalığını yaptığı iktidar, "Devlet'i ben yönetiyorum" zihniyetine rağmen, bu olaylara sessiz kalarak, bu gaflet ve hatta hıyanet örneği davranışları sadece hamasi nutuklarla geçiştirmektedir.

İktidarın başı şahsi ihtiraslar ve Oslo'da verilen sözler uğruna, "Başkanlık Sistemi" denen ucubenin kuyruğuna yapışmıştır. Diğer taraftan TBMM'de "Belediyeler Reform Tasarısı" görüşülmekte, Türkiye'nin eyaletlere bölünmesi için iktidar partisinin milletvekilleri, ettikleri yemini unutmuş, bu bölücü yasanın nimetlerinden "Büyük Abi"nin hempalarını yararlandırmak için gayret sarf etmektedirler.

Irak'ta "KAK BARZANİ"nin, Peşmergeleri Türk bayrağını yakmakta, devletin başındakiler ise bu sefer bir "müzik notası"na bile gerek duymadan, Türk'ün onurunun çiğnenmesine sessiz kalmaktadırlar.

Birileri milletin 29 Ekim'deki şahlanışını polemik konusu yapmakta, "Ben yaptım, ben o insanları çağırdım" çığırtkanlığı ile, bu haklı şahlanışı rant kavgasına dönüştürmektedirler.

Tuz kokmuştur hanımlar, beyler...

Oslo müzakerelerinde söylenen "Sizinle savaşanlar şimdi içerde..." söylemi , bir PKK'lı eşkıyanın, eli kanlı katilin tanıklığı ile gerçekleştirilmek istenmektedir.

Ancak işin en acı tarafı bir emekli Paşa'nın, Tuncer Kılıç'ın Şemdin Sakık için "Kendisi dürüst bir adamdır. Ne dediyse doğrudur."demesidir.

Tuz kokmuştur hanımlar, beyler. Ancak bu kokuşmuşluğun çaresi vardır. "Aldanmak en tatlı meyvedır." O zaman kokan tuz mutlaka dökülmelidir.

Türk'ün azim ve kararı bunu başaracak güce sahiptir. Çare Kemalist Devrim'in yeniden inşasıdır.

"YA İSTİKLÂL- YA ÖLÜM! İŞTE HALAS-I HAKİKİ İSTEYENLERİN PAROLASI BU OLACAKTIR."
MUSTAFA KEMAL ATATÜRK

Figen ÖZEN, 9 Kasım 2012