İstanbul’da sanayi bölgesindeki iş yerimde Suriyeli bir çocuk 2 köpeğiyle koşturuyor. Bir anda bağırışma sesleri duydum. Sağ sola soruyorum: Ne oldu?

Suriyeli vatansız p.ç, o.ç... köpeğini kediye saldırttı. Kedi ağır yaralandı. Veterinere getiriyorlar.

Nasıl yapar bunu bir çocuk? Belki isteyerek yapmamıştır diye sorguluyorum.

“Yaparlar yaparlar, bunlar ‘CANİ’ yetişiyor. Yarın bir gün de insan öldürürler. Sen onun çocuk olduğuna bakma! Öyle p.ç yaramaz... Dövecektik ama kaçtı.”

Yok yok, dövmeyin o daha çocuk! Konuşmak gerekiyor, anlatmak gerekiyor diyorum.

“Abla, bu kadar iyi niyetli olma!” cevabını alıyorum.

Ülkesinden kaçmış gelmiş bir ailenin çocuğu sanayi ortamında çalıştırılıyor. Nasıl yetiştirildiğine dair fikirim ise; köpeği bile isteğe kediye saldırtması ve kedinin ağır yaralanması, veterinere giderken can çekişmesi sonucunda ölmesi.

Savaşın çocuğuna söylenen küfürler kulaklarımda. “Cani” denmesi kulaklarımda...

Sonra düşünüyorum, ‘23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’nı...

Atatürk’ün ülkesinde çocuklara armağan edilmiş bir bayram var. Çocukları el üstünde tutan bir bayram, çocuklara egemenliğinin tanındığı bir bayram, çocuklara bağımsızlığın aşılandığı bir bayram, çocukların ülkelerinde huzur ve güven içinde yaşayabileceğini hatırlatan milli bir bayramımız var.

Ne mutlu bize!

Egemenlik kayıtsız şartsız milletindir. Milli egemenliğimizin bir şahısa veya şahıslara teslim edilemeyeceğini, milli egemenliğin millete ait bir güç olduğunu ve bu gücü milletin elinden kimselerin alamayacağını bilmemiz, iç ve dış düşmanlara karşı bizleri güçlü kılmaktadır.

Günümüzde bu gücü elimizden almak isteyenlere ne demeli peki!

Egemenliği ellerinden alınmış ülkelerin hali ortada! Bağımsızlığın tadını bilmeyen ülkelerin çocukları başka ülkelerde vatansız p.ç veya canidir. Yaptıkları her yanlış yüzlerine böylece vurulacaktır.

O halde soruyorum:

Çocuklarınızı bayramı olan bir ülkede mi büyütmek istersiniz ya da bayramı dahi elinden alınmak istenen bir ülkede mi?

‘23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı’nı engelleyen zihinler, çocuğunuzu “vatansız p.ç” olarak anılmasını isteyenlerdir.

Çok geç kalmadan iyi düşünün!

Gamze Köse

İnsan, vatan, Atatürk, 23 Nisan, aydınlık ve uygarlık sevdasıyla çarpan kalbine, öpülesi zarif ve usta eline, altın uçlu kalemine sağlık sevgili Gamze. Bu ulu ve en ulusal bayram sana da kutlu olsun.

Çok teşekkür ederim. Ne güzel bir yorumla mutlu oldum. Sizler gibi okuyucuların var olduğunu görmek, halen umudun bir yerlerde yaşadığını bilmektir. Sevgiler...