68'in yazılı tarihi-1-


SUNUŞ

“Kod Adı: 68”de, 1968 Kuşağının Türkiye’deki liderlerinin yıllar sonra yaptıkları ilk ağızdan açıklamaları var.
Bir daha bir araya gelemeyecek “tarihin canlı tanıklarını” bir araya getirdim ve kameralar ile milyonlarca izleyici önünde konuşturarak, ”68’in yazılı tarihi”ni oluşturdum.

Bu kitapta;

• Darbe yapsın diye askerleri kışkırtan gazetecilerin itiraflarını,
• İhtilal ortamı yaratmak için gençleri kimin örgütlediğini,
• MİT’teki “Balon Dosyası”.. 12 Mart Cuntasının telefonlarının dinlenmesini,
• 12 Mart’tan üç gün önce darbe olsaydı başbakan olacak sürpriz kişiyi,
• APO’yu salıveren savcıyı,
• “Deniz Gezmiş, mahkemeye saygılı olsaydı idam edilmezdi!” biçimindeki tarihi itirafı,
• İlk kez konuşan 12 Mart’ın esas savcısı Keramettin Çelebi’nin “Elhamdülillah Atatürkçüyüm!” ve “Deniz Gezmiş’e Allah rahmet eylesin” sözlerini,
• CHP milletvekillerinin çoğunluğunun niçin Deniz’lerin idamına hayır oyu vermediğini,
• Uğur Mumcu’nun, 12 Mart’ın savcılarından Baki Tuğ’dan özür dileyip dilemediğini,
• “Tam bağımsızlık” için banka soymak ve adam kaçırmanın mubah olup olmadığını,
• 68’de kimin “hain”, kimin “vatansever” olduğunu; bu kavramların bugünle örtüşüp örtüşmediğini,
• “Balyoz Harekâtı” ve balyozun kimlerin kafasını ezdiğini,
• Deniz Gezmiş’lerin idamının “emirle gelen karar” olup olmadığını ve bunun belgesini,
• “Onları dağa çıkaran birtakım güçler vardı!..” diyen Deniz Gezmiş’in babasının şok açıklamalarını, ve
• Gençlerin bir daha birbirine düşmemeleri, aynı filmi tekrar yaşamamaları için alması gereken dersleri, ve daha fazlasını okuyacaksınız!..

İnce eleyip, sık dokuyarak, tarihe yazılı bir belge daha bırakmanın mutluluğunu yaşıyorum. Umarım, gelecek kuşaklar için çok yararlı bir eser olur.

Hulki CEVİZOĞLU

Atatürk ve bayrağa saldıranlar 68’in devamı da değil adam da değil

Hasan Yalçın- Bugün Atatürk’e, Türkiye Bayrağı’na saldıran insan, grup veya çizgi, 68’in devamı olamaz. Hatta adam bile olamaz.

Bunu net olarak, altını çizerek söylüyorum. 68 özetle bağımsızlık demektir. Bugün bağımsızlık devasında sarı çizmeli hiç kimsenin 68’in devamıyım demeye hakkı yoktur.

Kurtuluş Savaşı ve Kemalizm’i suçluyorlar...

Türkiye tarihinin en büyük devrimi olan Cumhuriyet devrimini suçluyorlar. Kurtuluş Savaşı’mızı suçluyorlar. “Kurtulamayış Savaşı” diye onu eleştiriyorlar. Bunların 68 ile hiç bir alakası yoktur.

Türkiye insanı bugün Türkiye bayrağına saldırılmasını tasvip etmez. Atatürk’e saldırmasını tasvip etmez.

68 Türkiyeli’dir. Yani dünyanın şurasından, burasından, Che Guevera’dan, Marigella’dan etkilenmiş, veya Fransa’daki gençlik hareketinden etkilenmiş bir hareket değildir. Özbeöz Türkiyeli’dir. Türkiye toprağından fışkırmıştır.

27 Mayıs olmuştur. Daha sonra 1964-65’lerde milli petrol, milli maden mücadelesi vardır. Daha sonra öğrenci hareketi Amerika’yı karşısına almıştır, haklı olarak. NATO’ya karşı çıkmıştır. Türkiye’ye gelen Amerikan 6. Filosu’na karşı çıkmıştır. “Kahrolsun Amerikan Emperyalizmi, tam bağımsız, gerçekten demokratik Türkiye” sloganları yükseltmiştir. Bu tamamen Türkiye’nin toprağından fışkıran bir harekettir. Tabii bunun altını net olarak çizmek lazım.

Bu bizim özbeöz Türkiyeli talebimizdir. Türkiye, Amerika’ya bağımlıydı, bugün çok daha bağımlıdır.

68’in Türkiyeli’dir. İkincisi, 68 bağımsızlıkçılıktır. Mustafa Kemal temasıyla, bağımsızlık teması, bu 68’in grubunun özünde vardır.

SAĞCI 68’Lİ:

“Türkiye’deki 68 Kuşağı’nın dünyadaki ile ilgisi yoktu!”

Hulki Cevizoğlu- Siz bugün İslamcı şair olarak tanınıyorsunuz. Çeşitli gazetelerde, çeşitli yayınlarda yazılarınız, şiirleriniz çıkıyor. 68 Kuşağı’nı sizden öğrenelim. Siz de o dönemde, bugün İslâmi kesimde çok iyi tanınmanıza rağmen o dönemde TİP’liydiniz. Ankara Siyasal Bilgiler Fakültesi’nde de, sizin açıklamalarınıza dayanarak söylüyorum yine, ilk kez Türkiye İşçi Partisi’nin rozetini yakanıza takarak dolaşan bir insandınız. Doğru mu? 68, Türkiye’de tabii ilk öğrenci, üniversite öğrenci hareketlerinin çok çarpıcı ya da taşkın bir şekilde ortaya çıktığı bir yıl.

Fakat öğrenci hareketlerinin dışında da bir olay vardı Türkiye’de. Türkiye’de, o 68 Kuşağı denilen şeyin dünyadaki 68 Kuşağı hareketi ile hiçbir bağlantısı yok. Sadece bir garip senkron var. Aynı döneme rastlıyor.

1968’de önce Almanya’da başlayıp, sonra Fransa’ya yayılan hareket Türkiye’deki hareketle alakalı değil. Avrupa ve Amerika’daki 68 Kuşağı’nın savaş sonrası, 1945’den sonra yetişmiş, yetişmesini savaş sonrası şartlarına borçlu olan insanların hem Amerikan emperyalizmi, hem de Sovyet düzenini benimsemek için daha özgürlükçü, belki sosyalist olmakla beraber ya da sosyalist eğilimleri ağır basmakla beraber her iki tarafı da kurulu düzene muhalif bir ruh taşıyan bir hareket olma özelliği var.

Türkiye’de, iş biraz değişik. Türkiye 68 Kuşağı diye bilinen insanlar, sosyalist Türkiye özlemini taşıyan genç veya yaşlı iddia sahiplerinin tavsiye edilmeleri sonucunda ortaya çıkmış insanlar. Yani Türkiye’de sola açık ya da Sosyalizm’e açık bir politikanın özel bir versiyonu.

Türkiye’de 68 Kuşağı sosyalist tezlerini Türkiye halkına bağlı bir sosyalist hareket geliştirmek isteyen insanların çabalarının tasfiye ettikten sonra ortaya çıkmış bir harekettir. Yani Türkiye’de sosyalistler arasında temel bir tartışma vardır. Sosyalist Türkiye, veyahut Milli Demokratik Devrim.

İsmet Özel: “Sosyalistlerin önünü tıkamak namusa yakışmazdı”

İsmet Özel- Tabii. Mecburduk ona. Çünkü elimiz mahkumdu. Türkiye’de sosyalistler bir şey yapıyorlardı. Onları geride bırakmak, daha doğrusu onların elini, kolunu bağlamak namusa yakışmazdı. Onun için tabii ki, kurucular arasında yer almayı görev bildim kendime.

Hulki Cevizoğlu- Siz, “O zaman sosyalistlerin elini kolunu bağlamak namusa yakışmazdı. Fikir Kulüpleri Federasyonu’nu kurmak zorundaydık” diyorsunuz.

Peki bugün sosyalist düşünceye sahip insanların elini kolunu bağlamak gerekir mi?
İsmet Özel- Eğer ben sosyalist görüşlerimi o günkü kafamla muhafaza ediyor olsaydım, tabii ki olmazdım. Bugün bir Müslüman olarak, İslamcı olarak da aynı şekilde Müslümanlar’ın elini, kolunu bağlayacak bir davranışa...
Tabii ki. Halkın önünü kapamak doğru değil. yani halkın, ya da bir şeyler kendi gerçekliğini ifade temek isteyen insanlar bir yöne girmişlerse, onların maniple edilmesi doğru değildir.

Baki Tuğ: “Devlete karşı silahlı hareket başlamıştı”

Baki Tuğ: Türkiye’de bir silahlı hareket başlamıştır. Bu hareket kime karşı başlamıştır? Devlete karşı başlamıştır, rejime karşı başlamıştır, anayasal düzene karşı başlamıştır. Zaten 12 Mart 1971 Muhtırası’nın özünde de bunlar vardır. Bunlar olduğuna göre, acaba devlet ne yapacaktı? Yani eli kolu bağlı olarak silahlı bir mücadeleye teslim mi olacaktı? Bu mümkün değildi. Şunun için mümkün değildi. Türkiye Cumhuriyeti’nin Anayasası, mevcut sistem elbette ki kendisini savunacak, kendisini koruyacak, kendisine silah çekenleri de bertaraf edecek şekildedir.

12 Mart 1971 Muhtırası’yla böyle olmuştur. O günleri eğer hatırlarsak, üzerinde de geniş çapta durmak istemiyorum. Banka soygunları vardır, grevler vardır, toprak işgalleri vardır, Nurhak Dağları vardır, Kızıldere olayları vardır. Yani silahlı yapılması gereken hareketlerin de hepsi vardır. Devlet de buna karşı tedbir almıştır. Devletin tedbirleri içerisinde 12 Mart 1971 Muhtırası söz konusudur.

Muhtıra ile beraber sadece sıkıyönetim ilan edilmiş, ancak sıkıyönetim mahkemeleri kurulmamıştır. Yani yargı organlarına başvurulmamıştır. Şunun için başvurulmamıştır. Acaba bu hareketleri normal düzenle önleme imkanı olur mu, olmaz mı? Olmayacağı kanaatine vardıkları için de 28 Nisan 1971 tarihinde sıkıyönetim ile beraber askeri savcılıklar, mahkemeler, komutanlıklar kurulmuştur. Komutanlıklar elbette ki hakimine, savcısına, müşavirine ihtiyaç vardır. Bu görev kendine komutanlıklar vasıtasıyla görev, savcılara, hakimlere tevdi edilmiştir.

Devletin verdiği görevi hiç kimseye taviz vermeden, vicdan huzuru içerisinde yapmamız gereken ne ise bütün arkadaşlarımız ile beraber yaptık ve sonucu da aldık kanaatindeyim.

16 Şubat 1969 Kanlı Pazar

Kanlı Pazar, 16 Şubat 1969 tarihinde İstanbul Bayazıt meydanında ABD’nin 6. Filo’sunu protesto etmek için 76 gençlik örgütünün toplandığı sırada meydana gelen olaylardır. Olayda 2 kişi öldü. Ayrıca yaklaşık 200 kişi yaralandı.

Hangi örgüt hangi görüşe aitti?

Milli Demokratik Devrim şuydu: “Anadolu ihtilali, yani Kemalist devrim, Cumhuriyeti ilan ettik fakat demokratik süreç tamamlanmadı. Türkiye, hâlâ yarı feodal, ondan sonra yarı sömürge bir ülkedir” tezinden hareketle; yani TİP’in “Hakim üretim ilişkisi; kapitalist üretim ilişkisidir ve parlamenter Kemalist bu sistem içerisinde yer alacak” görüşü vardı. Hakim üretim biçimi, yarı feodal, yarı sömürge bir ülkedir Türkiye. Ama Anadolu ihtilalinin eksik bıraktığı demokratikleşme süreci tamamlanacaktır. Bu nasıl tamamlanacaktır? Bunun tartışmaları başladı ve bunun o zamana kadar ki tek gençlik örgütü olan FKF içerisinde idi herkes de, bu FKF içerisindeki bu tartışma daha da alevlendi. FKF’ye işte Ankara’da yine TİP’te ağırlıklı kesim, İstanbul’da da TİP’te ağırlıklı kesim hakimdi.

Fakat buna geçmeden önce ben bir şeyi daha belirtmek istiyorum. Bu 67’ye kadarki bu yapı içerisinde geçmişten kalan belli gençlik örgütleri vardı. Bunlar, devletin yarı resmi örgütleriydi ve devletten, bütçeden ödenek alan örgütler vardı. Bunlar Türkiye Milli Talebe Federasyonu(TMTF), Türkiye Milli Talebe Birliği(TMTB), Türkiye Milli Gençlik Teşkilatı(TMGT).

Süleyman Demirel, o dönemin Başbakanı idi. İşte Faruk Sükan’ın operasyonları ile bu örgütler, lağvedildi. Yani buralarda 27 Mayıs’ın ağır havasının bastığı bu örgütlerde büyük bir kargaşa çıktı. İşte Sükan’ın uygulamaya koyduğu bir plan dahilinde buralar çökertildi. Bunların meselâ TMTF o zaman ülkücülere temel olacak milliyetçilerin eline geçti. Türkiye Milli Talebe Birliği ise, Siyasal İslâm’ın yani bugünkü işte o gençlik liderlerinin çoğunun çıktığı ye. Türkiye milli Gençlik Teşkilatı ise, 27 Mayıs söylemine ve havasına çok bağlı sol Kemalistlerin içinde olduğu, ağırlıkta olduğu, onların yönettiği bir örgüttü. Onun yapısı ise, Türkiye İzciler Birliği, Türkiye Kadınlar Birliği...

KAYNAK

68’in yazılı tarihi -2-

BİR TARİHİN TUTANAKLARI:

Çağlayangil: CIA adamın altını oyar

Haşmet Atahan(68’liler Vakfı Başkanı)- 12 Mart’ın bugün yarattığı CIA tarafından Türkiye’de yapıldığı açıklamalarla ortaya çıkıyor.

Biz hemen kısa bir açıklama yapalım. İhsan Sabri Çağlayangil, ki o zamanın Dışişleri Bakanı’dır, yapmış olduğu bir İsmail Cem’le söyleşide şunu söylüyor:

“CIA benim altımı oyar. Elinde imkan var adamın. Girmiş en fiziksel bir biçimde. Onun için hiç şaşmam, arasam da bulamam ki, nasıl yaptı bulamam. Bakınız Amerika şuna aldırmaz; bir memlekette demokratik idare olmuş, şoven idare olmuş, faşist idare olmuş.”

Hulki Cevizoğlu- Bunu nerede söylüyor?

Haşmet Atahan- İsmail Cem’le söyleşisinde, kitabında geçiyor bu:

“Faşist idare olmuş, ona hiç bakmaz. Amerika o memleketin kendisine ne ölçüde tabi olduğunu, kendi politikasına ne dereceye kadar uydu haline getirildiğine bakar.”

....... Yine CIA başkanı Helms’in 12 Mart için yaptığı bir itiraf geçiyor. Sayın Tanzer Sülker’in kitabında alıntı olarak geçiyor. Aynen şöyle diyor:

“Evet 12 Mart’ı hazırlama oluşumları biz, ajanlarımız aracılığı ile düzenledik.”

Yani ajanları ile düzenlemiş olduğunu CIA Başkanı ifade ediyor.

Baki Tuğ: Birazcık saygılı olsalardı idam edilmezlerdi

Hulki Cevizoğlu- O tarihteki bu idamlar için yapılan en büyük eleştiri şu noktada. Size karşı ve o dönemdeki yargılamaya karşı en büyük eleştiri şu: “Hiç adam öldürmemiş bir insan Deniz Gezmiş idam edildi. Bu bir hukuki karar değildi, bu bir siyasi karardı. Emirle gelen karardır”. Hatta bu konuda yazılan kitaplar var. “Emirle gelen, verilen bir idam kararıdır, idam isteğidir” deniliyor. Siz ne diyorsunuz?

Baki Tuğ- Sayın Cevizoğlu, olayı şu şekilde görmekte yarar vardır. Eğer olayı sadece bir Deniz Gezmiş ve arkadaşlarının olayı olarak ele alırsanız söylenenler doğrudur. Ancak olayı Türkiye genelinde gelişen hareket olarak ele alacaksınız ve bunu o şekilde ele aldığınız zaman da Türkiye genelinde topyekün anarşik olaylar olarak mütalaa ettiğiniz takdirde Türk Ceza Kanunu’nun 146. maddesi karşınıza çıkıyor. Nedir bu madde? Anayasa’yı tağyir, tebdil ve ilgaya teşebbüstür. Yani mevcut anayasal düzeni değiştirmek, onun yerine başka bir düzen kurmaktır. Bu düzen de bellidir, sosyalist düzen olacaktı.

Nitekim, arkadaşlarımızın bazıları Milli Demokratik Devrim’den, bazıları sosyalist devrimden söz ettiler. Bunu böyle Türkiye geneline mütalaa ettiğiniz takdirde, mahkemenin uygulaması sadece Deniz Gezmiş ve arkadaşlarına karşı değil, hareketin topyekününe münhasırdır.

Şimdi ben burada şunu da sormak isterim o zaman. Nurhak Dağları’ndaki arkadaşlar vuruşarak bu ölümü şey yaptılar. Kızıldere’deki gençler aynı şekilde.. O nedenle zaten mahkemenin kararını, Yargıtay’ın onayını, TBMM’nin tatbiki iyi okunursa, hareket bütün olarak mütalaa edilmiş, o şekilde değerlendirilmiş. Deniz Gezmiş ve arkadaşları da o şekilde idama mahkum edilmiştir. Yoksa ferdi hareket olarak ele alınmamıştır.

Bu nedenle diyorum ki, sorunuza cevap olarak; mahkemenin kararı siyasi değildir, hukuka tamamen uygun bir karardır. Türkiye Ceza Kanunu’nun 146. Maddesinin kapsamındadır ve karşınızdadır.

Baki Tuğ- ......... Türkiye hepimizin. Türkiye şu veya bu düşüncenin değildir. Olmadığına göre, hepimiz bu toprakların çocuğu, bu toprakların insanıyız. Bu bayrağın altında yaşıyoruz. Birbirimizi seveceğiz, birbirimizi kucaklayacağız ve Türkiye’de bütünleşmeyi sağlayacağız. Eğer yanlışlar varsa, onların düzeltilmesini de Türkiye Cumhuriyeti’nin Anayasası ölçüleri içerisinde hep beraber yerine getireceğiz. Zorla bir yere gitmek mümkün değildir. Zorla faydalı olmak da söz konusu olmamıştır, bundan sonra da olmayacaktır.

Benim söylemek istediğim bunlardır.

Hulki Cevizoğlu- Peki son bir soru. İdam cezası verilmeseydi, diyelim ki müebbet hapis cezası veya başka bir ceza verilseydi, daha iyi bir çözüm olur muydu? Bu hareket zaten cezalandırılmış veya önlenmiş olmaz mıydı? İdam cezası şart mıydı?

Baki Tuğ- Sayın Cevizoğlu, ELBETTEKİ İDAM CEZASI, ŞART DEĞİLDİ. Ancak biliyorsunuz Türk Ceza Kanunu’nun 59. Maddesi sanıkların duruşmadaki tavırları ile ilgilidir. DURUŞMADA SANIKLAR BİRAZCIK EĞER MAHKEMEYE SAYGILI OLMUŞ OLSALARDI, ZANNEDİYORUM TÜRK CEZA KANUNU’NUN 59. MADDESİ UYGULANIRDI VE BU GENÇLER DE İDAM EDİLMEZLERDİ.

Ancak bu çocuklar mahkemede çok sert, haşin, mahkeme heyetine karşı olumlu davranış içerisinde olmadıkları gibi, “Eğer biz yaptığımız ihtilalde, yapacağımız ihtilalde başarılı olsaydık, sizleri burada yargılamazdık, hepinizi duvar dibine dizip bir kurşun şekliyle hallederdik” şeklinde de beyanda bulundular.

Yani 59’uncu maddenin kullanılmaması, duruşmadaki sanıkların hal ve tavırları ile ilgilidir. Bu nedenle kullanılmamıştır kanaatindeyim.

Peki, mahkeme -şimdi buradan başka bir anlam çıkıyor Sayın Tuğ- “Mahkemeye saygılı davransalardı, böyle olmazdı” diyorsunuz. Saygısızlıktan mı bu idam cezası geldi?
Baki Tuğ- Efendim 59’uncu maddenin özü odur.

Eğer mahkemedeki duruşmada sanıkların hal ve tavrı, 59’uncu maddenin uygulanmasını veya uygulanmamasını amirdir o nedenle olmuştur.

Hulki Cevizoğlu- Yani iyi halleri görülseydi mahkemede, daha önceki yaptıkları eylemler idam cezasını gerektirmiyor muydu?

Baki Tuğ- Gerektirme değil, idam cezası verilirdi, taktiri tahsis sebebiyle müebbet hapse çevrilirdi.

Atilla Sarp: Amerikalılar’ı kartopu ile kovamadık

Atila Sarp(Eski Dev-Genç Başkanı) - Genç insanların 68 Kuşağı’ndan beklediği mesaja yönelik olarak Türkiye’nin bugün üçüncü kuşak politikacıları, yani tıpkı 68’lerin namusluluk, dürüstlük, yurtseverlik değerleri olan bir politikacı kuşağını yaratmak zorundayız. Bu yoldu yürümek zorundayız ve Türkiye’de bunu yürütürken önümüzde engeller olabilir.

Bazı şeylere katılmıyorum. Amerikalılar 1958 yılında Ankara’da (çocukluğumdan hatırlarım ve bilirim) 12-13 yaşında çocuklar Amerikalılar’a kar topu atarlardı, onun içine taş koyarlardı ve Amerikalılar’ı kar topları ile kovamadılar.

Ama 10 yıl Amerikalı sayısı arttı, 10 yıl sonra çok iyi hatırlarım Nedim Öztaşlar İzmir’de 6 tane Amerikalı ile karşılaştık, (gencecik çocuktuk) Amerikalılar’a saldırınca bizim yanımızda hiçbir şey yoktu. Amerikalılar üzerime yürüyünce ben elimi attım arkamda tarak vardı bunu bir şey zanneder diye, Amerikalılar kasatura çektiler, 6 tane Amerikalı. Biz Nedim ile kaçarken, ben sokakta hızlıca ıslık çalmaya başladım. Islığı duyunca Amerikalılar etraftan insan gelecek diye kaçtılar.
Amerikalılar öyle, eğer bizim mücadelemiz olmasaydı, 10 yıllık gelişen süreçte ve 6. Filo’ya karşı 68 Kuşağı olmasaydı, Amerikalılar Türkiye’yi V i e t n a m’a çevirmekte tereddüt etmezlerdi. Yani Amerika’nın o sıra politikası dünyanın dış yerlerindeki, Vietnam’da şahlanan bir politikayı Türkiye’ye sarkıtmaktı.

Bu nedenle yani...

Hulki Cevizoğlu- Sayın Sarp, şimdi daha önce konuşmacılar da Sayın Kaynak’ın da soruları üzerine söylediler, biz de sorduk. Arkada herhangi bir güç yok idiyse, Türkiye’yi Vietnam’a çevirme niyetinde olan Amerikalılar bu kadar arkası desteksiz olan bir harekete karşı direnemediler mi? Bu kadar büyük bir hedefi var idiyse Amerika’nın...

Atila Sarp - Şimdi efendim şöyle; Amerikalılar’ın CIA’nın raporları var. CIA raporları, “Türkiye gençlik hareketlerine fazla sızamadık” diyor. Bu şu demektir ve doğru gerçekten. Benim, özellikle benim yaşamış olduğum süreçte, ki gerçekten, bizim aramıza sızacak durumları yoktu. Çünkü biz çok yurtseverdik, yurtsever olmayan insanları da teşhiste son derece kabiliyetliydik. Bu anlamda bizim aramıza sızmaması şu demektir:

1.500-2.000 köy gezdim ben kendim Türkiye’de ve Anadolu bizi çağırıyordu, gelin yanımıza diye. Bize herhangi bir müdahalesi, bizim büyük bir gençlik hareketimizin 67-68 ve 69’larda Anadolu halkı ile beraber hareket etmesi demekti. Hiç hayalci olmayalım. Yukarıdaki eyalet valileri gerçekten teşebbüse bu yüzden giremediler. Çünkü biz, aynı zamanda Kurtuluş Savaşı’nı ilk defa yapmış bir ülkenin çocuklarıydık. Biz, 1919-20’lerde 7 düvelle dövüşmüşüz, bize böyle bir miras gelmiş, herkesin söylediği gibi 6-7 bin kişi, 10 bin kişilik bir Kurtuluş Savaşı’nda ölümüz yok. Memleket evladı 1912 ile 1919 arasında ölmüş, dünyanın her yanında.

Bu anlamda bizim arkamızda böylesine büyük bir miras ve böylesine büyük bir halk desteği vardı.

Kafa yarılan mahkemede yalvaracaklar mıydı?

Cemil Gezmiş- Ben yalnız şu kararımı söyleyeyim. Üç oğlum vardı benim. Tanrı’dan herkes için böyle üç evlat vermesini, nasip etmesini istiyorum. Benim en büyük duam bu herkes için. Yani bunda sözü uzatmıyorum, o bakımından Deniz’i nasıl gördüğümü de izah etmiş oluyorum size.

Ancak şurada dinlediklerimden biraz önce konuşmacı olan arkadaşın dışında o hariç, evvela Baki Tuğ meselesine dokunacağım, buna defalarca dokundum. Bir defa “Bu verilen karar hukukidir, siyasi yani yoktur” diyor. Evvela dava siyasi olarak başlamıştır. Yani şimdi soruyorum siz savcı olarak, Genelkurmay Başkanlığı’nın yazılı emriyle, bu davayı 146’dan açın diye verdiği emirle beraber açmadınız mı? Açtınız.

Mahkeme Başkanınız emekli olduktan sonra Demirel’in kanadı altına girip, orada politikaya başladığı zaman tek bir sözü vardır orada. Kendisini tarif ederken “Ben yargıçken mahkemede yalnız adli karar değil, aynı zamanda çok faydalı siyasi kararlar verdim” diye itiraf etmiştir. Böyle bir itiraftan sonra nasıl çıkarsınız da, bu davadan bu kararda siyasi bir etki yoktur, dersiniz?

Üçüncüsü, 59’u neden uygulamamıştır? Çünkü çocuklar orada, mahkemede mahkemeye karşı tutumlarını sertleştirmişler de onun için uygulanmamış. Kapısında bir dipçikle kafa yarılan bir mahkemede acaba “Bizim bu mahkemeye güvenimiz yoktur” dedikten sonra size tekrar boyun mu kıracaklardı? Yalvaracaklar mıydı? Ayaklarınıza, elinize mi düşeceklerdi? Ki, o zaman bağışlıyorsunuz? Bunlar tabii kabul edilebilir şeyler değil. Ama ne söylerlerse söylesinler onları zaten biliyoruz.

..... Genel olarak toparladığım vakit, şimdi 68’ler Vakfı’nın arkadaşların çok güzel konulara şey ettiler. Hakikaten bizdeki 68’ler, Avrupa ile Amerika ile veyahut başka bir yabancı ülke ile, oradakilerle karşılaştırmaya kimse kalkmasın. Bizdeki 68’ler, onların hiçbirisine benzemez. Bizde 68’ler, öyle bir örnek ortaya koymuşlardır ki, o örneğe göre yetişmiş olan gençliği bulunan bir ülke hiçbir zaman sırtı yere gelmeyecek bir ülke olur. 68’ler Vakfını burada görüyorum ben.

KAYNAK

Pınar, paylaştığın için teşekkür ederim.

Ram, Rica ederim

Pınar yazdı:“CIA benim altımı oyar. Elinde imkan var adamın. Girmiş en fiziksel bir biçimde. Onun için hiç şaşmam, arasam da bulamam ki, nasıl yaptı bulamam. Bakınız Amerika şuna aldırmaz; bir memlekette demokratik idare olmuş, şoven idare olmuş, faşist idare olmuş.”

Bu sözleri söyleyen Ibrahim Sabri Caglayangil, 1965 Demirel Hükümeti'nde Disisleri Bakanligi yapmis. En iyimser tahminle 1965'ten beri icimizde adamlar.

Paylasim icin tesekkürler.