Arkadaşıma “Yeryüzünde kendi dili öldürmenin kolayını Türkler buldu” deyince hemen üstüne alındı ve “Türkçeyi yaşatmak ‘adına’ elimizden geleni yapıyoruz” deyiverdi.

Sözü esirgeyecek değildim: “Dünyada hangi toplum, ulus, millet ve her neyse vardır ki ‘için’ sözcüğünü öldürür?”

“Ne demek istiyorsun?”

“Sizin cumhuriyetçi gazetenin haberlerine, köşe yazılarına bir bak bakalım ‘için ’ diyecek yerde kaç kez ‘adına’ diyorlar?”

“Hiç öyle şey olur mu? Herkes bilir ki Ahmet’in ‘adına’ imza atılır, gazete ‘adına’ konuşulur. Yani kişinin ya da kuruluşun yerine iş yapmak adına…”

Birden durakladı, “Hay Allah” dedi, “Aslında ‘yapmak için’ diyecektim.”

“Aldırma” dedim, “dile bir yanlışlık yapışınca kurtulmak zordur.”

“İyi de bu yanlışlık nasıl başladı? Biz, köylümüz kentlimiz yüzlerce ve hatta binlerce yıldır hep ‘için’ derdik!”

“Kolay oldu. Bir futbol karşılaşması anlatıcısının yaklaşık 21 yıl önce ‘Topa vuracak oyuncu’ yerine her nedense ‘Topa vuracak isim’ demesiyle başladı bozulma.”

“Hiç ‘isim’ topa vurur mu? Ahmet vurur, oyuncu vurur…”

“Oldu işte! İpin ucu öyle kaçtı ki geçenlerde bir başka anlatıcı da ‘İsmi çok anılan bir isim’ deyiverdi.”

“Ya için nasıl öldü?”

“O da bir futbol teknik yöneticisinin işi! Büyüklüğünü göstermek için edebiyat parçalamaya başlamış ve ‘Almanya’yı yenmek için’ diyeceği yerde ‘yenmek adına gidiyoruz’ demişti. Sonra gerisi geldi. Özel televizyonların özensiz, sonradan görme anlatıcıları Ural-Altay’dan gelme binlerce yıllık ‘için’ sözcüğünü öldürdükleri gibi güzelim ‘adına’ sözcüğümüze de kıydılar. Yazarlar, aydın geçinenler de kirli işe bulaştılar ve cinayete yardımcı oldular. Yineliyorum, dünyanın hiçbir toplumu, ‘için’ yerine ‘adına’ demez”

Arkadaşım birden canlandı: “Bu top anlatıcıları var ya çok etkili insanlar. Geçenlerde Lig TV’de kullandığı sözcük sayısı yirmi biri geçmeyen genç adam program konuğuna ‘Ben bunu senin suratına söyleyeyim de…’ dedi. Karşılaşmayı anlatırken ‘Başı’ ve “yüzü’ demiyor da ‘Kafası kanıyor, suratına darbe aldı’ diyor.”

“Bunlar da ayrı bir tür! Kabalık artık moda oldu! Sağ olsun devletin tepesindeki yöneticiler! Var olsun yeni yetme Anglo-Amerikan tezgâhından geçen yazarlar!”

“Haklısın, bu yazarlar İngilizce düşünüp Türkçe roman yazıyorlar ve…”

Arkadaşımın sözünü kesmek zorunda kaldım: “ ‘İçin’ sözcüğünü kurtaralım, ‘adına’ sözcüğüne gerçek anlamını yeniden kazandıralım derken başımıza iş almayalım!”

“Ne de olsa devir, Molla (Melaye) Kadılar devri!”

“Kemal Bey ve mozaikçi arkadaşları, ‘Cumhurbaşkanı da endişeli’ diyerek işin kolayına kaçsalar da Cumhurun Reisi Yüksek İslami Adalet Şurasını kendi İslam’ının kurallarına uygun oluşturuyor!”

“Washington, Atina, Brüksel, Londra, Roma, Erivan, Tahran, Şam, Bağdat, Erbil, Riyad, Moskova keyifle izliyor, her adıma alkış tutuyor.”

“Böylesi bir durumda sözü mü olur ‘için’in?”

“Olmaz olur mu? Baksana en Türkçü partinin önderleri bile ‘entegrasyon’ hocasından özür diliyorlar, biz senin okullarına yardım ettik’ diyorlar. Ne için? Amerika ile ‘entegrasyon’ için! Yani, için oğlu için!”

---

Mustafa YILDIRIM / 29 Ekim 2010

---

Not: VINN Olayı- Anayasa genel oylamasından önce niçin yazı yazmadığımı soranlar oldu. Yazmaz olur muyum; yazdım da gazetelere iletemedim. İnanması güç gelebilir ama nedeni “VINN”cı ‘Turkhücresi’ne aldanmışlığımdır. Öyküsü bir başka yazının konusu.