Ahtapotun Kollarına Düşmemeli

İsmail MÜFTÜOĞLU

Bugünkü dünyamızda gizli bir savaş sürmektedir. Muharrik güç ise emperyalizmin vurucu gücü küresel sermayedir. Bu güç, dünya ülkelerini kendine bende yapmak için her türlü silahı kullanmaktadır. Bu güce karşı direnen ülkelere ihtilal, darbe veya ekonomik krizlerle karşılık vermektedir.

Bunun için de emrinde çalışan Birleşmiş Milletler, NATO, IMF ve Dünya Bankasını silah olarak kullanmaktadır. Irak, Afganistan ve son olarak Libya vurulmuş ve ülkeler harabeye çevrilmiş, milyonlarca insan öldürülmüş, bu ülkeler açlık ve sefalete sürüklenmiştir.

Irak’ın, Libya’nın cebri, Mısır’ın ise daha yumuşak bir yaklaşım ile tüm petrol ve doğalgaz yatakları, suyolları ellerinden alınmış durumdadır. İleride bu tablonun elim sonuçlarını, vurulan ülkelerin insanları göreceklerdir.

Zira emperyalizmin emrinde bulunan küresel sermayeden merhamet ve insaf beklemek, abesle iştigaldir. Çünkü küresel sermayenin hayatiyeti sömürüye dayalıdır. Sömürdükçe semirir. Buna karşı direnenlere de asla merhameti olmaz.

Ne var ki, küresel sermayeyi endişelendiren önemli birliktelik hareketleri yavaş yavaş gün yüzüne çıkmaktadır. Nitekim;

“1- Batı emperyalizmi Avrasya’dan korkuyor… Çin, Rusya ve Hindistan, jeo/stratejik bir ‘ortaklığa’ gidebilirler. Bunu başarırlarsa sonuçta IMF’nin ve Dünya Bankasının yeryüzündeki ekonomik liderliği yıkılabilir.

2- Amerika ve Avrupa’nın paylaşım kavgası başlayabilir… Ekonomik çıkar farklılıkları nedeniyle ABD ile AB arasındaki ‘ortaklığın’ çökmesi ihtimali gündeme gelebilir…

3- Üstelik Amerika iflasın eşiğinde, Washington zor durumdadır. Ağır bir düşüş, bir bunalım yaşayabilir.”
(Banu Avar, Kaçın Demokrasi Geliyor, 2. Baskı, sh:21-22, Remzi Kitabevi)

Bugün de IMF ve Dünya Bankasının koruması altında bulunan Yunanistan ve İtalya ekonomik açıdan can çekişmektedir. Yukarıda belirttiğimiz mevcut durumun önü alınamazsa küresel sermayenin alanı daralacak, o zaman da dünya ülkelerinde ekonomik, siyasal patlamalar meydana gelecektir.

Bir tarafta küresel sermaye, diğer tarafta ırkçı emperyalizm dünya ülkelerinin ümüğünü sıkmaya çalışmaktadır. Ortadoğu ülkeleri demokrasi nam altında felaketlere sürüklenirken, şimdi de İran hedef tahtası haline getirilmek istenmektedir. Bahanesi ise hazır. İran’ın nükleer güce dayalı silahlanma yalanı. Tıpkı Irak’ta olduğu gibi mesele sadece İran’ı vurmak değil, küresel sermayenin önünü açmak ve Rus, Çin, Hindistan üçlüsünün ittifakına mani olmaktır.

Zira gerek Rusya, gerek Çin ve gerekse Hindistan üretim açısından her gün biraz daha devleşmekte, küresel sermayeyi tehdit etmektedir. Neticesinde pazar alanları, sömürü meydanları bu güçler tarafından paylaşılmak zorunda kalınacaktır.

Bu ise dünya patronlarının işine gelmez. Onun için yeni projelerle ortaya çıkmaya çalışmaktadırlar. Turuncu yönetim dönemleri yerine, şimdi de demokratikleşme ve insan hakları söylemlerini nakaratlaştırmış bulunmaktadırlar. Daha olmazsa füze kalkanı bahanesiyle ülkelere sirayet etmeye, oda olmazsa nükleer güç bahanesiyle ortalığı karıştırmaya çalışmaktadırlar. Bunların tamamı bahanedir, insan hak ve hürriyetlerini korumak için değildir. Tam aksi dünyanın imkanlarını asalakvari sömürmek içindir.

Bu tehlike Türkiye için de varittir. Çünkü Türkiye’nin batı politikalarına ve küresel sermayeye entegre olma çalışmaları, bir nevi kurdu kuzuların arasına katmak demektir. Türkiye’nin bunlarla aynı safta görülmesi Arap baharını sonlandıracağı gibi, İslam ülkelerinin de iğbirarını çekecek, sıcak ilişkiler böylece gün geçtikçe soğumaya terk edilecektir. Yakalanan trend ivme kaybedecek, dostlukların yerini düşmanlıklar alacaktır.

Türkiye bu tezgahlamalara gelmemeli, hükümet küresel sermayenin yaklaşımlarına teşne olmamalı, temkinli yanaşmalı, ahatapotun kollarına düşmemelidir.

İsmail MÜFTÜOĞLU, 10 Kasım 2011
i-muftuoglu@hotmail.com