Bekir COŞKUN bcoskun@hurriyet.com.tr

Gazze’nin kara gözlü çocukları...
DÜŞTÜKLERİNDE, ağlayarak koştukları büyükler okşamadıkça, acısı geçmez çocukların.

Gazze’nin kara gözlü çocukları şanssız.

O kocaman gözlerini daha da açarak, nereye koşacaklarını bilemeden, korku içinde, şaşkın...

Öyle bakıyorlar.

*

Önceki gün, Milli Eğitim Bakanı’nın emri ile Türkiye’deki 45 bin okulda "Filistin’de hayatını kaybedenler için" saygı duruşu yapıldı.

Biliyorsunuz Emine Hanım da zaten ağladı...

Ertesi gün Başbakan ağladı...

Cumhurbaşkanı; bugün-yarın ağlamak için uygun bir yer arıyordur, ben biliyorum...

(...........)

Türkiye, ABD ve İsrail ile Büyük Ortadoğu Projesi’nin (BOP) ortağıdır.

Başbakan Tayyip Erdoğan, BOP’un "eşbaşkanı olduğunu" mutlulukla kaç kez söyledi.

İsrail’in Gazze’ye egemen olması ise BOP’un bir parçası...

(...........)

Ondan sonra sen otur ağla...

O proje sonucu İsrail bombaladıkça... Evleri insanların başına yıkıldıkça... Ve kara gözlü çocuklar öldükçe, ailece ağlama şovları düzenleyin siz...

Ve kel alaka 45 bin okulda saygı duruşu...

*

Çocukların canı yandığında büyüklere koşarlar...

Gazze’nin kara gözlü çocukları şanssız.

Çünkü onlara sahip çıkması gereken yetişkinleri, onlardan daha çaresiz... 200 milyonluk bir zengin coğrafya... Ama cehaletin, ilkelliğin, çağdışılığın altında ezik...

Sinmiş...

Mahkûm...

Korkak...

İkiyüzlü...

Kendisini adam etmek için, elin aklına gelen BOP gereği; evi başına yıkılan, çocukları öldürülen... Acz içinde, zavallıca durduğu yerde sadece zıplayıp bağıran, yakılan bez parçaları üzerinde tepinen...

Ya da sadece işte ağlayan...

(.........)

Şanssızdır Gazze’nin kara gözlü çocukları...

Koşacak kimse yok...





15 Ocak 2009