Bu devlete "bir şeyhler oluyor", değil mi?

Sormak lazım neden bizim toplumumuzun bir kısmı eşkıyaya yada eşkıyalığa sahip çıkıyor? Geçmişe çakılmış kalmış bir toplum, ne kadar eğitilirse eğitilsin, gelecek için bir arpa boyu yol alamaz. İşte küçük bir örnek.

Düşüne biliyormusunuz, cumhuriyetin kuruluşundan sonra Güneydoğu’daki en büyük isyanı başlatan ve yakalandıktan sonra 47 arkadaşı ile birlikte Diyarbakır’da idam edilen, 4- 5 yıl öncesine kadar adının bile anılmasından korkulan Şeyh Said ve arkadaşları için Diyarbakır'da anma etkinliği düzenlendi. Şeyh Said'in fotoğrafları bulunan dev pankartlar Diyarbakır caddelerine asıldı, fotoğrafları duvarlara yapıştırıldı.

Neden şaşırdınızki? Öcalanın yakalandığı günün yıldönümlerinde ortalığı savaş alanına verenler, öcalanın doğum gününü her sene kutlayanlar, ellerinde örgüt bayraklarıyla yollarda yürüyenler, Şeyh Said'ide anar. Asıl sorun tüm bunlara göz yumanda. Türkiye Cumhuriyeti Devletine başkaldırmış olan Şeyh Said'i kahraman ve demokrasi şehidi olarak anmak, Türkiye Cumhuriyetini yok saymak demektir!

Ey hükümet, uyuma vatanına sahip çık!

Bu ülkenin hukuktan sorumlu yetkilisi yokmu? Neden harekete geçilmiyor? Buna izin veren Valilik kimdir? Emniyet müdürü kimdir? Soruyorum sizlere, iç işleri bakanı ne iş yapar?

"Suçluyu övme ve anma" diye bir kanunumuz var. Ancak bizim savcılarımız özel hayatlarımızın içine girip telefon dinleme kararları çıkarsın! Cumhuriyet mitingi düzenleyenler tutuklanıyor ama bu insanlar kutlama yapabiliyor. Bu çifte standard değilmidir?

"Ne olacak bu memleketin hali" diye sohbet edenleri dinleyip Ergenekoncu diye derdest eden devlet, devlet düşmanı Şeyh Said kahraman ilan edilirken eli kolu bağlı olarak neden seyretmeyi tercih eder?
Konu asker veya ulusunu seven kişiler oldumu apar topar geceleyin pijamayla gözaltına alınıyor! Ancak nerede ülke karşıtı eylemler var ise açılım politikalarının gereği olsa dokunulmuyor.

Eğer hükumete karşı gelme, başkaldırma ve isyan da artık acılım çerçevesinde hosgörü buluyorsa, neden yurt dışında '80 sonrası ülkelerini terk etmeye zorlananlar ülkesine serbest giriş yapamıyor? Yoksa acılım sadece terörist ve Pkklılar içinmi?

Yazıklar olsun, Türkiye düşmanları Türkiye'de baş üstüne çıkarılmaya çalışılıyor!

Benim güzel ülkemin güzel insanları, hiç mi açıp tarih kitabı okumadınız. Hiç mi merak etmediniz kendi ülkenizin nasıl kurulduğunu? Kimlerin istemediğini, kimlerin karşı çıktığını? Bu isyan Türkiye Cumhuriyetine neler kaybettirmiş kimlere hizmet etmiştir?

Farkındasınız değilmi. Bilgi sahibi olunmadan konuşmak tarihe ve atalarımıza ihanet etmektir!

Tarihe bakıp ve kısacık özetlemek gerekirse, Şeyh Said ayaklanması ingilizlerin desteği ile ortaya çıkmış, gerici ve bölücü ayaklanma başlatmıştır. Musul ve Kerkük üzerindeki haklarımızda bu isyan sonucunda kaybedilmiştir! (Uğur Mumcu, Kürt - İslam Ayaklanması 1919-1925, Tekin Yayınları).

Değerli arkadaşlarım, demokrasi ve barış gelecek diye bir vatan hainini anmak ve törenlerinde afişlerini asmak ve insanları teşvik etmek nasıl bir mantıkdır? İhaneti övmek asla ve asla fikir özgürlüğü olamaz!

Kim için olursa olsun, geçmişin kanlı isyancılarına anma törenleri düzenleyenler, o isyancılardan kat be kat daha fazla hainlik ve işbirlikçiliği içindedirler! Unutmıyalım, bunlar önce anacaklar, zamanı geldiğinde ise kutlama yapacaklardır! Bu hep böyle olmuştur çünkü!

Bu gidişatın iyi olmadığını herkes biliyor ama hiç bir şey yapilmiyor. Şehitler veriliyor, bir sürü vatansever tutuklanıyor, ama onların afişleri asılmıyor. Isyankarların ve vatan düsmanlarının kutlamalari, anma törenleri ardı ardına. Bunun adı gizli savaş ve biz bu savaşta kaybediyoruz gibi geliyor!

Bu devlete "bir şeyhler oluyor", değilmi?

Ümit Doğancı
1 Temmuz 2010

Bu devlete "bir şeyhler oluyor", orası kesin!

Kürt Sait'e dayanan yakın-soyundan duyduğu gururu gizlemeyen sevgili eşinin düşüncelerinden, Yılmaz Erdoğan'ın ayrı düşmediğini belirtmeye gerek yoktur herhalde.

O yüzden Yılmazımızdan-Erdoğanımızdan bu kez de "kayındedesi" için bir mektup bekliyoruz...

Garibim güvercini rahat bıraksın ama bu kez!
Yazacaksa geri-dönüşümlü kağıda yazsın...
Gideceği yer belli zira.