Kurtlar Vadisi için artık oturdu diyebiliriz. İşler açıldı ve ihale mafyası ile yeraltı dünyasının ipliği pazara çıktı. O kadar mermi yiyen Hallo’nun hayata dönüşüyse, tam bir masal kurgusu. Bu durumu gördükten sonra, geçen bölüm vücudu kevgire dönen Binbir Gece’nin Onur’unu da yakında sapasağlam ayakta görebiliriz.

Vadi’nin ‘Laf ebeleri’ en güzel yanları. Hallo’nun “Öbür tarafta, Azrail’i anladık da Memati ne oluyor diye sordular” demesi güzeldi. Deli Hikmet’in “Umut da mı parayla, yok mu adam gibi iki çift laf edecek” serzenişini sevdik. Aklımıza takılan tek konu Polat Alemdar’ın hali. Bayanlarla işi yok. Kucağına oturanı bile kovalıyor. Henüz icraatını göremedik. Aklımıza kötü şeyler gelmeye başladı. Tabii bu da bizim gırgırımız!

BURHAN AYERİ - AKŞAM

Aslında tüm filmlerde sürekli hastahane sahneleri olması gerçekten de senaristlerin kolaya kaçtığını ya da daha da acı konuşmak gerekirse yaratıcılıklarının sınırlı olduğunu göstermektedir.
-SAĞIR ODA
-BEBEĞİM
-KURTLAR VADİSİ
-IHLAMURLAR ALTINDA
-BİNBİR GECE
-SILA
-GENİŞ ZAMANLAR
-GÜMÜŞ
Bunlar benim takip edebildiğim filmler ve hepsinde de bu hafta hastahaneye düşen kahramanlar vardı ya da hastahane sahneleri vardı.
Tamam hastalık da,sağlık da hayatın bir parçası ama resmen duygu sömürüsü yapmak amaçlanan bu sahnelerin bu kadar sık-hemen hemen her bölüm-tekrar edilmesi çok yanlış.

Ben bu filmler içinde en masum olarak Kurtlar Vadisi'ni görüyorum,zaten bu filmdeki hastahane sahnelerinin çok konuşulması üzerine-önce Çakır'ın ölümü,sonra Elif'in hastahanedeki günleri-diğer filmlerin KV'yi taklit ettiğini düşünüyorum.KV'nin yine bir yere kadar anlayışla karşılanabileceğini düşünüyorum çünkü mevzu derin devlet ve mafya ilişkisi.Ama diğer filmlerde-Sağır Oda'da bile-bu kadar hastahane sahnesi tamamen duygu sömürüsü yaparak seyirci elde etmek içindir.