“Özür Kampanyası” nın imzacılarından Prof. Dr. Doğu Ergil, son günlerde TV kanallarında boy göstermeye başladı. TOSAV'ın Kurucular Kurulu Başkanlığını yapan Ergil, "tek kökene indirgenen ulus kavramının ve merkezi devlet yapısının sorunların temel kaynağı" olduğunu saptıyorlar ve kendilerini Türk ve Kürt Kökenli yurttaşlar olarak tanımlıyorlar. Örgüt, tarafsız mekân olarak adlandırdıkları Fransa'da, İsviçre'de ve Belçika'da toplanıldığını özenle belirtiyor. Güney Doğu’nun etnik yapısını kaşımakla görevlendirilen Ergil’den Mustafa Yıldırım “Sivil Örümceğin Ağında” (4. Basım s. 28-47-99-100-102-108) bakın nasıl bahsediyor:



IFDS’nin 22-23 Eylül 2000’de, Princeton Üniversitesinin ‘Center for International Studies’in desteğiyle gerçekleştiren konferansın konusu, federalizmin ve adem-i merkeziyetçiliğin (otonomi) yararlarıydı. Bu konferansa, Nijerya, Hindistan, Meksika, Rusya, Güney Afrika, Endonezya ve Türkiye’den delegeler katıldı. Eski deyimle ‘muhtariyet’ konuşulduğuna göre, bu ülkelerde federasyonlaşma mı pişiriliyordu? Bu konferansta NED-FORUM’un konuk öğretim elemanı Doğu Ergil’in “Türk demokrasisi ve Kürt sorunu” tebliğini sunmasının işe bir başka boyut kattığına kuşku yok.(1/2)

TOSAV (Toplumsal Sorunlar Araştırma Vakfı)’ın Kurucular Kurulu Başkanlığı’nı NED’in konuğu olarak ABD’de görev yapmış olan Doğu Ergil yürütüyordu. Kurucular arasında, M. Behlül Yavuz (Bşk. Yrd.), S. Haşim Haşimi (Sayman, ANAP MV, eski FP MV), Feride Çilalioğlu, Koray Düzgören, Eyüp Çilalioğlu, Şeyhmus Diken, Yahya Munis, Ömer Çetin yer alıyor.

Danışma Kurulu çok daha zengin görünüyor: Çetin Altan, Mehmet Altan, Tarık Ziya Ekinci, Ayşe Önal, Etyen Mahcupyan, Halil Sarıaslan, Hüsamettin Kavi, Osman Kavala, İshak Alaton, Celal Göle, Mehmet Ali Kılıçbay, Baskın Oran, Cüneyt Karagülle, Niyazi Öktem(3) , Mustafa Tınaz Titiz, Rengim Gökmen, Elif Dağlı Burhan Şenatalar, Müjde Ar, Bülent Tanör, Ali Bayramoğlu.(4/5)

TOSAV kurucu başkanı Doğu Ergil, 22 Kasım 1996 tarihinde New York’ta, CFR’nin yuvarlak masalarından birinde ve Richard W. Murphy ve Hasib J. Sabbah’ın yönettiği toplantıda, “State ol Affairs and Affairs of State in Turkey” tebliğini sunmuştur.6/7

Ne yazık ki, bu tür yuvarlak masalarda, basına kapalı olarak yapılan konuşmaların metinleri, ABD’nin bilgilenme özgürlüğü yasasına karşın yayınlanmamaktadır. Bu nedenle, “Türkiye’de devlet işleri” üstüne, New York seçkinlerince ve “sivil” toplum akademisyenlerince yapılan değerli yorumlarla ilgili, ‘derin’ masa bilgisine ulaşılamıyor.

TOSAV’dan sonra kurulan TOSAM ise Amerikan şirketleri ve işadamlarının dış ülkelerde etkinlik örgütü CIPE’nin “Global Partners” listesinde “Turkey: Center for Research on Societal Problems” satırıyla yerini aldı.(8 )

A.B’ne bağımlılaşma uğruna çıkartılan yasalarla umutlananları daha açık konuşmaya yöneltti. Destek konumunu belirlemek için TOSAV kurucusu, NED konuklarından Prof. Dr. Doğu Ergil’in yorum gerektirmeyecek denli açık görüşlerini okumak yeterli olacaktır:

“Bırakın Kuzey Irak kendi kendini yönetsin. Orası kendini yönetirse PKK gibi bir örgütü içinde barındırmaz; çürük diş gibi çeker onu. Irak’taki parçaların birbirine eklenmesi gerekir. Dünyayı algılamakta zorluk çekiyoruz. Dünyaya çok dar bir pencereden bakıyoruz. O da güvenlik. Güvenlik, tehdit etmeyen ilişkiler kurmaktır. Bir ülkenin gücü kapladığı alanla değil, etkilediği alanla ölçülür. Türkiye’yi koruyacağız diye Kuzey Irak’ı baskı altına almaya çalışıyoruz. Bu insanları kazanıp ortağımız yapmalıyız. Ne ortağı derseniz? Türkiye’nin Ortadoğu’daki politikalarının ortağı, ekonomik ortağı derim. (..) Bırakın Kuzey Irak kendi kendini yönetsin. Orası kendini yönetirse PKK gibi bir örgütü içinde barındırmaz; çürük diş gibi çeker onu. Irak’taki parçaların birbirine eklenmesi gerekir. Federasyondan başka bir çözüm söz konusu değil. Etnik federasyon olmasın ama coğrafi bir federasyon veya etnik-coğrafi karışımlı bir federasyon olabilir.

Böylece her bölge içinde diğer azınlıklar da kendilerini güvence altında hissederler. Bir arada yaşamayı öğrenirler. Türkiye bundan da korkuyor, acaba Türkiye de öyle olur mu diye düşünüyor? Ve işte üniter devlet yapısı altında, Ankara’nın kendi ülkesine yabancı ve verimsiz bir yönetimi var şu ana kadar. Yerel yönetim yasasını bile çıkarmak sorun oldu. Eğer siz bu ülkeyi yönetemiyorsanız, bırakın insanlar kendi kendilerini yönetsinler Bu kadar yoksul ve cahilsek bırakın başka bir sistemi deneyelim.
Üniter devletçiliğin ve merkeziyetçiliğin neticesinde Türkiye çok geri bırakıldı.

Güvenlik adına yapılan şeyler Kürtler’in ayrımcılığını doğurdu, radikal İslam’ı doğurdu. Hükümetle bürokrasinin, halkının bir bölümüyle diğerinin arası açılmışsa ve bunlar güvenlik adına yapılmışsa ne demeli? Türkiye bunlardan yararlanabilir. Kuzey Irak Kürtlerinden fevkalade yararlanabilir. Adamlar bir ara gelip Türk Lirası’nı kullanalım dediler. Ama biz korkudan hayır dedik.”(9)


____________________________

1) NED Annual Report 2000, The Visiting Fellows, s.68
2) NED a.g.r.s 64-66.
3) “Niyazi Öktem’in Diyanet işleri Başkanlığı adına katıldığı, 19-20 Aralık 2001 Brüksel-“Allah’ın Uluslararası Barışı” toplantısında Fener Rum Patriği “Ekümenik” ilan edilmiştir. Bu toplantıyı İsmail Cem İpekçi de desteklemiştir. Niyazi Öktem,”Herkes patriğin ekümenliğini (dünya ortodokslarının ruhani liderliğini) kabul etti. Siz niye karşı çıkıyorsunuz?” dedi. “Diyanet işleri Başkanı M. N. Yılmaz sorularımızı yanıtladı” Aydınlık, 60 Ocak 2002, Sayı:755-5 ve “İP Genel Başkanı Doğu Perinçek’in Cumhurbaşkanına dilekçesi” Aydınlık, 2 Şubat 2002, Say: 759.
4) Bülent Tanör ve Burhan Şenatalar, TESEV “workshop” çalışmalarında da yer alıyorlar. Şenatalar, ayrıca TÜSES Başkanı’dır. Şenatalar, Mart 2001’de Cumhurbaşkanı tarafından Yüksek Öğrenim Kurulu (YÖK) üyeliğine atandı.
5) Prof. Dr. Elif Dağlı kitabın 3. Basım çıktıktan sonra noter aracılığıyla bir ileti göndermiş ve TOSAV’a katılmadığını, 25 Ekim 1999’da Doğu Ergil’e noter aracılığıyla bir ileti gönderdiğini ve bu vakfın çalışmalarından affını istediğini ve aynı iletinin bir kopyasını da Vakıflar Genel Müdürlüğü’ne ilettiğini içeren bilgiyi bir mektupla yayınevine bildirmiştir. Bu açıklaması için kendisine teşekkür ederiz. Prof. Dr. Elif Dağlı’nın 21.9.2004 tarihli yazısı. TOSAV’a gönderdiği yazı için Bkz. Ekler.
6) Richard W. Murphy: Chatham House Fdn (Başkan), Middle East Institute (Yön.K.Bşk), American University Beirut (mütevelli), İngiltere John Adams Memorial (Fulibrigth Komisyonunun finansmanıyla eğitmen-1989), ABD Yakındoğu ve Güney Afrika İşleri’nden sorumlu Bakan Yardımcısı, Reagan dönemi 1983-1989), Suudi Arabistan (büyükelçi, 1981-1983), Suriye (B.elçi, 1974-1978), Moritanya {Belci, 1971-1974)
7) Council on Foreign Relations, cfr.org/public/resource.cgi?mee!.684
8 ) CİPE Global Partnere Results & Accomplishments, cipe or 30.03.04
9) Star Gazete, 29 Kasım 2003