21.YY. SOSYALİZMİ’NİN DEMOKRATİK ZAFERİ…



Dr.Noyan UMRUK



Venezuela’da Başkanlık seçimine gidilirken 57 yaşındaki Chavez’in hastalığı, küresel merkez, işbirlikçileri ve medyanın saldırganlığını iyice azdırmıştı.



Seçim Öncesi Dönem : Chavez’in En Zor Sınavı


Chavez’in Havana’dan yaptığı kanser operasyonuna tabi tutulduğu açıklaması ülkesinde ve dünya kamuoyunda heyecan yarattı. ABD’deki finansörlerin beslediği, küresel merkezin desteklediği Venezuela sağı, 14 yılda yapamadığını şimdi başarabileceğini düşünerek sevinmeye başlamış, Bolivarcı lideri yöntemi ne olursa olsun (darbelerle, seçimlerle, petrol grevleriyle beceremediğini şimdi bu amansız hastalığından yararlanarak ) bitirmek hevesiyle yanıp tutuşuyordu.

Halk, onun sağlığı hakkında bilgi alamamanın yarattığı dramatik bir bekleyiş içindeydi. Ancak, Chavez, 4 Temmuz’da, 200. Bağımsızlık yılı kutlamalarının başladığı günün sabahı sürpriz biçimde ülkesine döndü. Bu, Chavista’ları canlandırmaya yetti. Aynı günün akşamı Başkanlık Sarayı önündeki etkileyici gösteri halkın desteğinin göstergesiydi. Oligarşinin restorasyonuna kendisini adamış politik ajanlar gibi çalışan medyanın, nesnellikten uzak, hiç de inandırıcı olmayan savlarına en güzel yanıt, Chavez’in tüm büyü ve karizması ile geri dönüşü ve ona hoş geldin diyen halkın müthiş coşkusu oldu.



Yokluğunda hükümetin felç olacağı beklentisine gelince, muhalif akbabaların öngörülerinin tersine Chavez’in Havana’daki 29 günlük tedavi sürecinde çoğunluğu gençlerden oluşan bakanlar kurulu, bu beklenmedik durumu başarıyla yönetebilmiş, ne bir iktidar boşluğu doğmuş, ne yönetim felç olmuş, ne de siyasi bir çalkantı olmuştu.



Arjantinli bir siyaset bilimci seçim öncesi şunları söylüyordu: “Şimdi, Bolivarcı liderin 2012 seçimlerine katılabilmesi için sağlığını önceleyerek bu savaşı kazanması gerekiyor. Muhalefetin kışkırtma stratejisinin süreceği görülüyor. Daha önce de denedikleri gibi, onu, yarattıkları çatışma ortamında fiziksel ve psikolojik olarak yıpratarak seçim şansını azaltmak isteyecekler. Umalım ki; volkanik ruh hali geçmişte olduğu gibi bugün de ona yardım etsin; hastalığının ve muhalefetin yarattığı zorluklara karşı soğukkanlılıkla karşı durabilsin… Venezuela, L.Amerika ve Karayipler halklarının daha uzun yıllar ona gereksinimi var. Stratejik ve küresel vizyonu, güçlü iradesi ve halklarımızın özerkliğini güçlendiren çabaları, (ALBA-L.Amerika Bolivarcı Alternatifi, Güney Bankası ve Petrol Birliği, UNOSUR ve MERCOSUR vb.) Chavez’i, Amerika’mızın özgürleşme savaşımında yeri doldurulamayacak bir lider yapıyor. Onlarca yıldır pek çok savaştan başarıyla çıkmış bir insan, ama bu farklı bir şey. Çok dikkatli olmak zorunda, çünkü yaklaşan kritik zamanlar için onun varlığına ihtiyacımız var.”(1)



Ve Seçimler…


Chavez seçimlere, kendi kaderini değiştiren sosyoekonomik dönüşümün ayırdında olan geniş bir halk cephesi desteği ile girdi(1): Gran Polo Patriótico yani Büyük Yurtsever Cephe.

Chavez’in kendi partisi olan Birleşik Sosyalist Partisinin (PSUV) önderliğinde, Komünist Partisi, Komünist Partisi-ML, Podemos (Yapabiliriz), Halkın Birliği, Tupamaro, JOVEN (Genç) gibi belli başlı siyasi örgütlerin yanı sıra tam 34 bin irili ufaklı politik örgüt ve sosyal hareketin oluşturduğu bir halk hareketi Büyük Yurtsever Cephe.



Karşısında ise, Chavez’in “Ben yoksulların adayıyım, o zenginlerin adayı” dediği, 40 yaşında, Venezuela’nın en varlıklı ailelerinden birine mensup, anne tarafından ülkenin en geniş sinema zincirine, baba tarafından sayısız medya kuruluşuna sahip gıda sanayicisi Henrique Capriles Radonski vardı.

Capriles ve bazı politikacılar, 1999’da Önce Adalet (Primero Justicia) isimli bir parti kurup, ABD’den ciddi bir maddi ve stratejik yardım aldılar. Bu destekle Capriles, 2002’de Caracas’ın batısında, Baruta’da belediye başkanlığı seçimini kazanarak bu görevini 2008’e değin sürdürürken, Nisan 2002’de Chavez’e karşı düzenlenen darbe girişiminde yer alarak Küba temsilciliğine saldıranların başında siyasi çizgisini geliştirdi…

2008’den beri Miranda eyalet valisi olan Capriles, bu seçimlerde başkan adayı olarak “Daha iyi bir Venezuela” vaadiyle yol almaya çalıştı. Devletin üretimden çekilmesini ve “yeni fırsatlar” için özelleştirmeleri savunurken, Chavez’in sağlığını da seçim malzemesi olarak bol bol kullandı. “Mesa de la Unidad Democrática” yani Demokratik Birlik isimli 30 örgütten oluşan ve daha önceki seçimlere göre bir hayli toparlandığı söylenen merkez sağ cephenin adayı olarak holding medyasının görülmemiş desteğini arkasına aldı.



Lakin, seçimlerde, bu iki rakibin kişiliklerinde, aslında, L.Amerika’nın bağımsızlığını savunan ve buna hızla önayak olan, ülkeye büyük sermaye değil, emekçiler için yön vermeye çalışan devrimcilerle, arkasına ABD’yi almış, sadece zenginler için bir Venezuela hayal edenler kozlarını paylastı.

Görkemli Sonuç:
Sonuç, 14 yılda Venezuela’nın, L. Amerika’da, halkçılaşma ve ABD boyunduruğundan uzaklaşma eğiliminin öncüsü haline gelmesine neden olan ılık, insanlığa yaşam sevinci veren Chavez rüzgarının yeni hoşluklarla esmeye devam etmesi yönünde oldu; böylece, dünyanın özgürlük, adalet ve eşitlikten yana olan insanlarının tüm yürekleri ile kaderin bu kez kendilerinden yana olması dilekleri yerine gelmiş; Chavez de, katılım oranı %80 olan bir seçimle, oylarını 2010 parlamento seçimlerindeki %50.5 oranından yaklaşık %55’e yükselterek demokrasi zaferlerini yeni bir zaferle taçlandırmış oldu…Dünya da güzel şeyler de oluyor...
(1)Umruk;“CHAVEZ BİZİ BIRAKMA”, Destek Yay.,Haziran 2012,s:55-89

(2)Atilio Boron, “Chavezin Zor Sınavı”, Çeviri:Engin Demiriz, Vtv.,

06.07.2011

AYDINLIK G, 14.10.2012


__._,_.___