20.06.2007


Bir şeyler olmak üzereydi. Bundan yalnızca iki gün önce, gün içinde kolaylıkla gözlenebilen üç gök cisminden ikisi çarpışıyormuş gibi göründü. Aslında, Dünya'nın uydusu Ay, uzaktaki gezegen Venüs'ün tam önünden geçmişti. Bu örtülme olayı, gün batımından önceki saatler içerisinde İsviçre'de görüntülendi. Yukarıdaki resim çekildikten hemen sonra, resmin sağ tarafında hilâl evresinde görülen Ay, sol alt tarafta ilk dördün evresinde görülen Venüs'ü tuttu. Bir süreliğine tüm olayı gözlerden saklama tehdidi yaratan bulutlar, en solda görülebiliyor. Yaklaşık 90 dakika sonra, Venüs parlak hilâlin hemen sağından tekrar ortaya çıktı.

21.06.2007


Yıldızlar ve Gündönümünde Güneş
Katkı ve Telif Hakkı : Jerry Lodriguss (Işığı Yakalamak)
Açıklama : Havayuvarın güçlü güneş ışığını dağıtma yeteneğini kapatabilseydiniz, bugün gün içinde gökyüzü yukarıdaki gibi görünebilirdi... Yani Boğa ve İkizler takımyıldızlarını meydana getiren yıldızlarla çevrelenmiş bir Güneş. Tabii ki, bugün gündönümü. Tutulum düzleminde yoluna devam eden Güneş, Dünya gezegeninin gökyüzündeki en kuzey noktasında ve yazın kuzey yarımküredeki gökbilimsel başlangıcını belirliyor. Bugünkü gündönümünün tam saati açısından doğru olan bu birleşik resim, aynı zamanda Güneş'i de tam ölçeğinde (yaklaşık olarak dolunayla aynı açısal büyüklükte) gösteriyor. Güneş'in solundaki, açık yıldız kümesi M35, görüntüdeki diğer iki parlak yıldız ise Mü (μ) ve Eta (η) İkizler. Gece çekilmiş bir yıldız manzarasının üzerine sayısal olarak yerleştirilmiş olan Güneş'in kendisi ise 26 Şubat 1988'deki güneş tutulması sırasında Andreas Gada tarafından güneş süzgeci ile çekilmiş bir resim ve güneş taçküresinin bir dizi görüntüsü birleştirilerek oluşturulmuştur.

22.06.2007
[img]http://img401.imageshack.us/img401/1473/ceresvestahst720oh4.jpg[/img]

Küçük Dünyalar Ceres ve Vesta
Katkı Sağlayanlar : ABD Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA), Avrupa Uzay Dairesi (ESA), L. McFadden, J. Y. Li (Maryland Üniversitesi, College Park Yerleşkesi, Gökbilim Bölümü), M. Mutchler, Z. Levay (Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü [STScI]), P. Thomas (Cornell Üniversitesi),
J. Parker, E. Young (Güneybatı Araştırma Enstitüsü [SwRI]), C. Russelli B. Schmidt (Kaliforniya Üniversitesi, Los Angeles)
Açıklama : Ceres ve Vesta'nın çapları, sırasıyla ve yalnızca 950 ve 530 kilometre civarındadır; yani yaklaşık Teksas ve Arizona büyüklüğündedirler. Ancak bunlar, Mars ile Jüpiter arasında yer alan ana küçük gezegen kuşağında dönen 100.000'den fazla küçük cismin en büyük iki tanesidir. Yukarıda yer alan olağanüstü detaylara sahip Hubble Uzay Teleskobu görüntüleri, bu iki küçük dünyanın yüzeylerinde bulunan parlaklık ve renk farklılıklarını göstermektedir. Bu farklılıklar, geniş ölçekli yüzey özelliklerini ve/veya farklı bileşimlere sahip alanları temsil ediyor olabilir. Hubble görüntü verileri, gökbilimcilerin 7 Temmuz'da fırlatılması planlanan ve 4 yıllık bir yolculuktan sonra, önce Vesta'nın ve daha sonra da Ceres'in yörüngesinde dönmesi öngörülen Dawn (Şafak) uzay aracı için bir ziyaret planı yapmalarına yardımcı olacaktır. Shakespeare çok fazla etkilenmemiş olduysa bile, Uluslararası Gökbilimciler Birliği tarafından 2006 yılında sunulan bilimsel adlandırmada, yuvarlak Ceres bir cüce gezegen olarak sınıflandırmıştır.

Bu arada da ay-yıldızı oluşturdular...Ne harika...

NuNNi, evet...19 Mayıs'taki daha etkiliydi ama

Egeli, efet,öyleydi...

Walla biliyordum bende bu fotografları iki gün önce çektim:Desene tarihe geçen bi ana kendim şahit olmuşum.Kendimi çok bilge gördüm




vede: http://www.paylasimboard.net/forum/kend ... html#44612 bu topice bakabilirsiniz paylaşımı yaptım...

reisbey, çok güzel valla...

reisbey, astro-fotoğrafçılığa adın yazılmıştır artık

Sağolasın paylaşım için

Egeli, böööle her gün bir fotoğraf eklenince çok güsel olacak bence....

NuNNi, inşallah

23.06.2007



3B Barringer Göktaşı Krateri
Katkı ve Telif Hakkı : Stefan Seip (Astro Meeting)
Açıklama : Winslow, Arizona yakınlarındaki Barringer göktaşı krateri, Dünya gezegeni üzerindeki en çok bilinen çarpışma kraterlerinden biridir. Kraterin boyutlarını (1,6 kilometre genişlik ve 174 metreye kadar ulaşan derinlik) etkileyici bir şekilde hissedebilmek için, yukarıdaki renkli üç boyutlu görüntüye kırmızı/mavi bir gözlükle bakın (Şaşı göz tekniğiyle bakılacak görüntüye buradan ulaşabilirsiniz). Tarihsel olarak, bu krater bir yanardağ patlamasından çok bir çarpmanın neden olduğu kabul edilen ilk kraterdir. Araştırmalar, çarpışmadan sorumlu olanın, yaklaşık 50.000 yıl önce gelip çarpan 300.000 ton ağırlığında nikel-demir bir göktaşı olduğunu göstermektedir. Yapılan tahminler, bu göktaşının yaklaşık 40 metre çapında ve saatte 41.850 kilometrenin üzerinde bir hızla seyahat etmekte olduğu yönündedir. 65 milyon yıl önce Chicxulub kraterini yaratan ve dinozorların yeryüzünden silinmesine yol açtığı düşünülen küçük gezegen veya kuyruklu yıldız ise, 10-20 kilometre çapındaydı.

24.06.2007



Güneş'in Tüm Renkleri
Katkı ve Telif Hakkı : Nigel Sharp (NSF), Fourier Dönüşüm Tayfölçeri (FTS), ABD Ulusal Güneş Gözlemevi (NSO), Kitt Peak Ulusal Gözlemevi (KPNO), Gökbilim Araştırmaları İçin Üniversiteler Birliği (AURA), ABD Ulusal Bilim Vakfı (NSF)
Açıklama : Bazı renklerin güneş ışığında neden bulunmadığı hâlâ bilinmemektedir. Güneş ışığının prizma benzeri bir cihazdan geçirilmesiyle elde edilen görülebilir tüm renkleri yukarıda gösterilmektedir. Yukarıda görülen tayf, McMath-Pierce Güneş Gözlemevi'nde çekilmiştir ve her şeyden önce, sarı görünen Güneşimiz neredeyse her renkte ışık yayıyor olsa da, aslında en çok sarı-yeşil ışıkta parlak olduğunu göstermektedir. Yukarıdaki tayfta görülen koyu renkli yerler, Güneş yüzeyinde veya yüzeyin üzerinde yer alan gazların, alttan gelen güneş ışığını soğurması nedeniyle ortaya çıkmaktadır. Farklı gaz türlerinin, ışıktaki farklı renkleri soğurması nedeniyle, Güneş'in hangi gazlardan meydana geldiğini belirlemek mümkündür. Mesela Helyum, ilk olarak 1870 yılında bir güneş tayfı üzerinde keşfedilmiş ve ancak daha sonraları Dünya'da bulunabilmiştir. Günümüzde, tayf soğurma çizgilerinin büyük çoğunluğu belirlenmiştir durumdadır; ancak hepsi değil.


25.06.2007



Uluslararası Uzay İstasyonu Tekrar Genişledi
Katkı Sağlayanlar : STS-117 Mekik Tayfası, ABD Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA)
Açıklama : Gelişmekte olan Uluslararası Uzay İstasyonu (UUİ)'nun görünüşü tekrar değişti. Uzay mekiği Atlantis, geçtiğimiz hafta içerisinde UUİ'yi ziyaret etti ve etkileyici uzunluktaki ikinci güneş paneli dizisi de dahil olmak üzere, 2006 yılında eklenenlerin karşısında yer alacak şekilde entegre iskelet yapıya yeni parçalar ekledi. Genişleyen güneş paneli dizilerinin tamamı, Atlantis mekiği tayfasının Dünya'ya dönmek üzere UUİ'den ayrıldıktan sonra çektikleri yukarıdaki görüntünün kenarlarında görülebiliyor. Dünya'nın en önde gelen ileri uzay karakolunun geçtiğimiz birkaç yıldaki gelişimi, eski görüntülerle yukarıdaki görüntü karşılaştırılarak görülebilir. Yukarıdaki görüntüde ayrıca birçok farklı türde ana bölüm, bir robot kol, bir diğer etkileyici güneş paneli grubu ve bir malzeme gemisi görülmektedir. UUİ inşası 1998 yılında başlamıştı.

Çok güzel bunlar,sağol,Egeli...

Egeli,teşekkür ederim resimler çok güzel.

26.06.2007



Bir Tutam Süsen Çiçeği Bulutsusu
Katkı ve Telif Hakkı : Thomas V. Davis (tvdavisastropix.com)
Açıklama : Yukarıda görülen yıldızlararası gaz ve toz bulutları, 1300 ışıkyılı uzaklıkta, Kral Takımyıldızı'nın verimli yıldız tarlalarında, uzaydaki ince ve narin taç yaprakları gibi çiçek açmış. Bazen Süsen Çiçeği Bulutsusu olarak anılan ve resmi olarak NGC 7023 numarasıyla kataloglanan bu bulutsu, gökyüzünde akla çiçek imgelerini getiren tek bulutsu değildir. Bu güzel sayısal görüntü, Süsen Çiçeği Bulutsusu'nun tüm renk yelpazesini ve etkileyici simetrisini ayrıntılı olarak gözler önüne sermektedir. Tozlu bulutsu malzemesi, Süsen Çiçeği'nin içerisinde, henüz oluşum yıllarında bulunan büyük kütleli, sıcak ve genç bir yıldızı çevrelemektedir. Uzay tozundan meydana gelen merkezdeki lifler, tozun içerisinde yer alan bazı taneciklerin yıldızdan gelen görünmez mor ötesi ışınımı, başarılı bir biçimde görünür kırmızı ışığa çevirerek, kırmızımsı bir fotoışıma ile parıldar. Buna rağmen, merkezi bulutsunun baskın rengi, yıldız ışığını yansıtan toz taneciklerinin kendine özgü rengi olan mavidir. Koyu renkli örtücü toz bulutları ile soğuk molekül gazları resmin solunda görülmekte ve gözümüzü diğer dolambaçlı ve inanılmaz biçimlere doğru yönlendirmektedir. Kırmızı ötesi dalga boyunda yapılan gözlemler, bu bulutsunun PAH (polycyclic aromatic hydrocarbon) olarak bilinen karmaşık karbon molekülleri içeriyor olabileceğine işaret etmektedir. Süsen Çiçeği Bulutsusu'nun parlak mavi kısmı yaklaşık altı ışıkyılı genişliktedir.