Kredi kartı borçlarının faizleriyle 35 milyar YTL’ye ulaştığı açıklandı. Emekçiler arasında hızla yaygınlaşan kredi kartı nedeniyle girilen borç batağı, patronlar tarafından baskı aracı olarak kullanılıyor.
http://www.iscibirligi.org
Tüketiciler Birliği Genel Başkanı Nazım Kaya, Türkiye’de kredi kartı borçlarının faizleriyle 35 milyar YTL’ye ulaştığını bildirdi. Bankaların son yıllarda kredi kartı pazarından daha fazla pay alabilmek için gelişigüzel kart dağıttıklarını ifade eden Kaya, bankaların etik olmayan bu davranışı nedeniyle ciddi sıkıntılar yaşanabileceğini ifade etti. “Borç birikimi nedeniyle insanlar artık çalıştıkları ve elde ettikleri gelirleri ailelerine, çocuklarına değil, kredi kartı borçlarını ödemeye kullanıyorlar” diyen Tüketiciler Birliği Genel Başkanı, insanların sadece kendilerini değil, çocuklarını da borçlandırdıklarını vurguladı.

Emekçiler arasında kredi kartı borçlularının sayısının hızla artmasının en önemli sonuçlarından birinin, borçların sermayedarların baskı aracı haline gelmesinin olduğu belirtiliyor. Toplu sözleşme görüşmeleri öncesinde sermayedarların, bünyelerindeki işçilerin borç toplamını öğrenerek strateji geliştirmeleri, bu borçların sermayedarlar tarafından baskı unsuru olarak kullanıldığına kanıt oluşturuyor. Bankalar patronlara, “özel” olan bu bilgileri sızdırırken, sendika yönetimleri de grev gibi kritik kararları işçilerin kredi kartı borçlarının durumunu veri alarak belirliyor.

Kredi kartı borçları ciddi ekonomik sonuçlarının yanı sıra sosyal ve siyasi olarak da emekçilere büyük zararlar veriyor. Kart borçlarının yarattığı baskı ve çaresizliğin toplumda hak arama ve mücadele etme direncini zayıflattığı belirtilirken, borç mekanizmasının emekçileri tepki duydukları partilere ve patronlara bağımlı hale getirdiğinin altı çiziliyor.

Milyonlarca insan en temel ihtiyaçlarını karşılamak için bağımlı hale geldiği kredi kartlarını patronlar işçilere karşı birer silah olarak kullanıyorlar.

Kredi kartı kullanımı, emekçilere gelirinin ve sosyal haklarının üzerinde tüketebilme imkanı veriyor. Reel ücretleri gerileyen ve sosyal hakları hızla yok edilen emekçiler ihtiyaçlarının dışında pek çok lüks tüketim malına bu mekanizma nedeniyle sahip olabiliyor. Kredi kartları “ayağını yorganına göre uzat” felsefesini altüst ederek, lüks tüketimi de sağlamasıyla emekçiler kötüleşen durumlarının farkına varamıyorlar.
Borçlanan işçiler, patronlar tarafından “borç içindeyken işten çıkarılma” tehdidiyle, daha ağır koşullarda, daha çok çalıştırılabiliyorlar.http://www.iscibirligi.org