Mustafa Kemal Paşa ve arkadaşlarının önünde de onlar vardı.
Devrildiler...
Onları hep hatırlamak lazım!..
Hatırlayınca, 1919’ların önemi daha çok anlaşılacaktır...
İşte “onlar”
Milli Mücadele yılları işbirlikçileri...
VAHDETTİN
* “İngiliz ulusuna karşı beslediğim sevgi ve hayranlık duygularımı babam
* Sultan Abdülmecit’ten miras aldım. Ümidimi Allah’tan sonra İngiltere’ye bağladım”
Sadrazam Tevfik Paşa:
* “Tevfik Paşa İngiltere ile gizli bir anlaşmaya varılarak Osmanlı Devleti’nin kalan ülkesinin birliğinin ve İngiltere’ye bağlılığının sağlanmasını istedi.” Yüksek Komiser Amiral Calt Horpe’un raporundan. 06.06.1919
* “Ankara, Sevr Antlaşmasını kabul etmelidir.” 04.11.1920, A. İzzet Paşa kuruluna verdiği talimattan.
* “Anadolu’yu boşaltmaları karşılığında, Trakya Yunanlılara bırakılabilir.”
19.09.1921 Bakanlar Kurulu.
Sadrazam Salih Paşa:
* “İngiltere’ye direnip durmak gereksiz ve tehlikelidir.” 20.08.1921
Hariciye Nazırı Mustafa Şerif Paşa:
* “Kendim, kabinedeki arkadaşlarım, Sultan ve geniş bir halk kitlesi adına katiyet ve ciddiyetle temin ederim ki umumun arzusu İngiltere tarafından idare edilmeliğimizdir.”
16.12.1918, İngiltere Ordu Komutanı General Milne’e..
Hariciye Nazırı Sefa Bey:
* “Hükümet Ermenilere toprak verilmesini kabul ediyor.” 29.01.1921, İngiliz Yüksek Komiseri Rumbold’a..
Adliye Nazırı Ali Rüştü:
* “General Paraskevopulos’un ordusu, şimdi sürat ve şiddetle harekâta devam eyleyecek olursa, birkaç haftada Ankara Surları önünde bulunacaktır. Yunan ordusunun başarısı için dua ediniz! Bu ordu bizim ordumuzdur!” 12.07.1920
NazIr Rıza Tevfik:
* “Anadolu direnişi bir blöftür. Avrupa medeniyeti Anadolu’yu bu zararlı haşereden temizleyecektir. Hüküm galibindir. Medeniyeti temsil eden İngiltere gibi bir devlete itiraz etmek küstahlıktır.” 1920
* İngiliz Muhipler Derneği Başkanı, Adliye Nezareti Müsteşarı ve yazar Sait Molla:
“İngiltere Osmanlı Devleti’nin yönetimine el koyarsa, saltanat ve hilafetin İngilizler elinde bulunduğunu gören Mısır ve Hindistan Müslümanlarının da İngiltere’ye dost olmanın gereğine inanacakları...”
Yazar ve Nazır Ali Kemal:
* “Avrupa ile başa çıkmayı asırlardan beri Asya’nın hangi kavmi başardı ki biz başarabilelim.”
06.02.1921
* “Düşmanlar, Teşkilat-i Milliye’den bin kere daha iyidir.” 23.04.1920
* “Kars alındı. Demek ki işlemediğimiz bir hata kalmıştı. Ermenistan’a taarruz ile onu da tamamladık... Ankara yâranı nihayet meramlarına erdiler.
* Ermenistan’a yürüdüler. Kars’ı işgal ettiler.”
11.11.1920
* “Ankara’dakilerin Yunanlılara hâlâ meydan okumalarına çılgınlıktan başka bir sıfat verilemez. Yunanlılarla aramızda akılca da, ilimce de, kuvvet bakımından ve her açıdan bu kadar fark varken onlarla muhabereye girişilemez.”
07.08.1920
Yazar Cevat Ulunay:
* “Türkler kendi güçleri ile adam olamaz. İngilizler elimizden tutup bizi kurtaracak.” 21.05.1919
* “İstiklâl diye bağıranlar kötü niyetlidir.”
31.08.1919
* “Tek çarenin galiplerle uyuşmak ve anlaşmak olacağı bu kafasızlarca ne zaman anlaşılacak?”
23.03.1920
* “Milliyetçi hareketi yok etmek, millet için var olma meselesidir... O alçaklara karşı çıkanlar, dine, halifeye, milliyete unutulmaz hizmette bulunmuş olacaklardır.”
04.04.1920
* “Yunanistan kısa zamanda Mustafa Kemal kuvvetleri denen çapulcuları tamamen tepeleyecektir.”
08.09.1920
* “Anadolu ile değil, Yunanistan ile anlaşmalıyız.”
15.10.1920
Jandarma Genel Komutanı Kemal Paşa:
* “Yunanla çarpışmaktan vazgeçiniz. Zira bu teşebbüsünüz beyhudedir.”
3.08.1919
DİNCİ ÇEVRELERDEN:
* Şeyhülislam Mustafa Sabri Efendi(Mason)
* “Benim elimden gelse Türkleri Arap yaparım, diğer Müslümanları da. Bunların vaktiyle Araplaşmadığına da çok eseflenirim. Arap dili, ne Türk diliyle ne de Çerkez diliyle kıyas kabul etmeyecek derecede üstünlüğe sahip olduğundan, insanın, milliyetin küçüğüne sahip olup da onunla iftihar edeceğine büyüğüne sahip olarak onunla iftihar etmesi daha kârlı ve makul olur.” (Yarın Dergisi, 14 Nisan 1930)
DİVİTLİ EŞREF Hoca:
* “İngilizlere meydan okuyoruz. Bu en büyük küfürdür.” 1920
* Kim milliyecilerle birlikte Yunana karşı giderse şeran kâfirdir”. 1920
İslam yüceltme derneğinin bildirisi :
“Yunan ordusu halifenin ordusu sayılır. Hiç de zararlı bir topluluk değildir. Asıl kafası koparılacak mahlûkat Ankara’dadır.” 1920
Nasıl, ilginç mi?!..
Behiç KILIÇ
01.10.2009
http://www.yenicaggazetesi.com.tr/a_hab ... tyaz=10270
1919 yılı Mayısının 19'uncu günü Samsun'a çıktım. Ülkenin genel durumu ve görünüşü şöyledir :
Osmanlı Devleti'nin içinde bulunduğu grup, I. Dünya Savaşı'nda yenilmiş, Osmanlı ordusu her tarafta zedelenmiş, şartları ağır bir ateşkes anlaşması imzalanmış. Büyük Savaş'ın uzun yılları boyunca millet yorgun ve fakir bir durumda. Milleti ve memleketi I. Dünya Savaşı'na sürükleyenler, kendi hayatlarını kurtarma kaygısına düşerek memleketten kaçmışlar. Saltanat ve hilâfet makamında oturan Vahdettin soysuzlaşmış, şahsını ve bir de tahtını koruyabileceğini hayal ettiği alçakça tedbirler araştırmakta. Damat Ferit Paşa 'nın başkanlığındaki hükûmet âciz, haysiyetsiz ve korkak. Yalnız padişahın iradesine boyun eğmekte ve onunla birlikte kendilerini koruyabilecekleri herhangi bir duruma razı.
Ordunun elinden silâhları ve cephanesi alınmış ve alınmakta...
...Cebren ve hile ile aziz vatanın bütün kaleleri zaptedilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. Bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. Hattâ bu iktidar sahipleri, şahsî menfaatlerini, müstevlîlerin siyasi emelleriyle tevhid edebilirler. Millet, fakr ü zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir.
Ey Türk istikbalinin evlâdı! İşte, bu ahval ve şerâit içinde dahi vazifen, Türk istiklâl ve Cumhuriyetini kurtarmaktır! Muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!
Gazi Mustafa Kemâl ATATÜRK
20 Ekim 1927
News
Site map
SitemapIndex
RSS Feed