News of Feza TİRYAKİ

“YERLİ MALI YURDUN MALI”

Kendi yok, adı var haftalarımızdan biri, “Yerli Malı” haftası. En son adıyla: "Tutum, Yatırım ve Türk Malları Haftası”.

Nedense değişikliği pek severiz.

Değişiklik, yenilik (?) diye ülkemizin yönetimini, kurumlarını, değerlerini nasıl tek tek değiştirerek geriye götürdüysek, ulusal bayram kutlamalarından askeri törenleri çıkardıysak, bu tür kutlamaları, statlardan okul avlularına, Atatürk Anıtı dibine çelenk koymaya kadar sınırladıysak, okullarda kutlanan haftaların bile adlarıyla oynayarak onları belleğimizden silmişiz. Alışıldık sözleri silmek, sokak -okul -stat ...

DEFİNEYİ ARARKEN

Define, Arapça gömülmeden geliyor; gömülen, saklanan, yaşayan sahibi olmayan eski madeni para, mücevher, değerli taş, maden, eski eşya demek. Türkçesi gömü.

Defineli öyküler, romanlar çoğunlukla aynı sonla biter. Hazıra konmak, kolayca para bulmak isteyen aç gözlüler sonunda cezalarını bulurlar. Define uğruna onlarca kişi can verir, defineciler onmaz. Define kimseye yar olmaz.

Bizim eski ders kitaplarımızda böyle defineli bir öykü vardır. “Çiftçinin Oğulları” adıyla. Definecilere ders veren, çalışmanın en değerli “define” olduğunu ...

ASKER DUASI

Öğle üzeri cami ses yükselticisinden (hoparlör) duyurdular. Karşı köyden, askere gidecek bir gencin haberiydi bu. Gencin adı, babasının adıyla verildi.

“Muharrem”in köy meydanında asker uğurlama duası yapılacak.

Köylerimize artık, çıkardıkları yasayla köy dedirtmeseler de, köy kavramı ortadan kaldırılmak istense de, yine köylere köy diyor köylüler. Köyler, ulusumuzun belleğini koruyan, töresini yaşatan en küçük ama en önemli yerleşim yerleridir. Düğünleri dernekleri; davul zurnayla, köye verilen, açık havada – yer sofralarında, kurulan masalarda yenen yemeklerle, ...

ÖĞRETMEN

Öğretmen; öğreten, mesleği öğretmek olan.
Öğretmenlik; öğretmenin görevi, işi.
Öğrenmek; bilgi, yetenek edinmek, bellemek, anlamak, kavramak, duymak.
Öğretmek; öğrenmeyi sağlamak, öğretme işi.
Öğrenilmek, öğretilmek; öğrenmek - öğretmek işinin yapılması.
Öğretici; öğretme özelliği alan.
Öğretiş; öğretme biçimi.
Öğrenci; öğretmenin ders öğrettiği.
Öğrencilik; öğrenci olma.
Öğrenim; meslek, iş, bilgi, beceri öğrenme için çalışma.
Öğretim; gereken bilgileri bilimsel yollarla verme işi.
Öğrenmelik; öğrenmeye yardım parası, burs.

Bunlar, öğrenme ile ilgili sözlerimizden bazıları, ne çok sözümüz var böyle. ...

İKİ DAMLA GÖZYAŞI

Bu yılın, 2019’un, “10 Kasım” anma törenlerinden aklımda yalnızca yere damlayan, damlarken gördüğüm “iki damla gözyaşı” kaldı. Gözlerden akan iki damla gözyaşı. Atasının manevi (içsel) huzurunda hazırolda duran kimi vatandaşların ayak uçlarında, tozlu mermerde parıldayan, birikerek minik gölcükler oluşturan gözyaşları...

Anıtkabir’i askerlerimiz beklerken, eskiden, onların gözlerinde de görürdük içten akan, sevginin simgesi bu gözyaşlarını... Hele bir resim vardır o günlerden, bir emekli öğretmen eli, uzanıp siliyordu yanaklarını askerin, ona “oğlum” diyerek...

Törenden ...

“YOK BAŞKA TÜRKİYE’M”

Önceki gün Cumhuriyet Bayramı’ydı.

Üç yıl önce, “Bayramları bayramsızlaştırdılar” diye söze başlamışım Cumhuriyet bayramıyla ilgili yazıma:

“2011’de başladı her şey… 23 Ekim’de Van’da deprem oluyor. 29 Ekim geçit törenleri iptal… Bu iki durum arasında nasıl bir ilgi kurulduysa… İptal, geçersiz saymak, silmek, kaldırmak demek. Bir de ertelemek vardır törenleri; hava durumuna göre gerekli görüldüğünde uygulanan. Kutlanacak gün, ileride başka bir günde kutlanır. Burada ise erteleme bile düşünülmemişti, doğrudan bayramın en önemli yanı, ...

SARAYLILAR!


Arada sırada, ülkemizin ağır gündemini kendi gönlünde değiştirmek, bunun için de kitaplara dalmak, kitaplardan konuşmak iyi geliyor, inanın...

Türk Edebiyatı denilince, ilk geçen adlardan birinin kitabı, üzerinde konuşacağım kitap. Bu bir roman. Kitabın arkasında 1940’ların İstanbul’unda geçen bir aşk hikayesi diye tanıtılıyor “Bugünün Saraylısı” romanı. Kitap arkasında, aynen şunlar yazılı:

“Refik Halit Karay, karakterlerin iç çatışmalarını, gizli kalan duygularını, çıkar hesaplarını ve tutkularını titizlikle kaleme alarak, dönemden portreler ve mekanlarla bizleri 1940’lı yılların İstanbul’unda ...

“ASLAN BABAM”

Cuma günü, gazetelerinin baş konusu buydu. Gazetelerde günün olayları, bir gün sonra okunabiliyorsa, demek ki daha perşembenin konusuymuş bu.

Cumartesi günü TGRT haberlerinde, gezmeye gittiğim bir evde kulağımla duydum, oraya buraya bağlanarak ballandıra ballandıra anlatıldığını “Aslan Baba”nın; o halde, son üç günün konusu diyebiliriz bu çok düşündürücü habere.

Belki de ardında çok şey saklıyor, aydınlarca pek önemsenmeyen bu kurgulanmış haber.

Amaç, “kafalar şişsin, gerçek gündemi kaçırsın vatandaş, “aslan baba”ların aslanlıkları konuşulsun”dan daha ...

“SEN KİMSİN?”


Ünlüleri sevmek, ünlülerin peşlerinden gitmek, onlar için ayılıp bayılmak, içimizden atamadığımız, ilkel "tapınma kültürü" nedeniyle imiş.

Ünlüler konusuna çok kafa yordum, bu konuda çok yazdım ama magazin ünlülerine gösterilen bu aptalca ilginin içgüdüsel olduğunu, eski çağlara bilinçsizce dönülerek sanki onlara tapınıldığını hiç düşünmemiştim. Yeni duydum bunu. “Cehalet Bilimi” kitabında bir bilim adamı bu konuyu irdeliyormuş. Eski dönemlerdeki tapınma, güce boyun eğme, günümüzde ünlülere yönelmiş, bu nedenle ünlüleri toplum gözünde büyüttükçe büyütüyormuşuz.

Sonra ...

BİR BERBER BRE BERBER!

Dün sabah, köy meydanında üstü yazılı- resimli, parlak pembe boyalı kocaman kasalı TIR’ı görünce küçük dilimizi yutacaktık şaşkınlıktan.

Bu ne, demeye kalmadı, uzun aracın üstündeki yazılardan durum anlaşıldı. Yük mük taşımıyor bu TIR. Bu TIR, belediyenin hizmet yarışında. Görevde! Üstüne makas tarak resimleri çizmiş, kocaman harflerle yazmışlar:

“Mobil Kuaför Hizmeti”

Köylü, şaşkınlığını atlatınca, anında işi şakaya vurdu, bir şamata, bir dalga geçme... “Bunu sen mi gönderdin? Önce falanın saçını kessinler, tutun ...