Bugün iş yerine gittim. İş yerim daha öncede yazmıştım sanayide bir yer. Tüm İstanbul-GedikPaşa’daki ayakkabıcıları bu alana yıllar önce toplamak istemişler. Ama öyle atıl bir yer ki ayakkabıcıların dışında ne ararsanız var.

Yıllardır burada var olan bir ayakkabıcıya uğradım. Esnaf ağabeyimizle iki sohbet ettik. Kendisi yönetimden, sistemden, iş hayatından şikayetçi ben gibi sen gibi.

Elindeki ayakkabı tabanını bana göstererek şunları söylüyor:

“Bana gelen ayakkabı tabanının kutusunu açana kadar dolar artıyor. Tüm malzemeler dolara endeksli.” Soruyorum; biz kendimiz üretsek? “Nasıl biz üretelim ki bunun ham maddesi dışarıdan, neyi biz üreteceğiz. Ülkede her şey artık dışarıdan geliyor. Üretim mi kaldı(?)

Ecevit döneminde ben en az 50-60 kişi çalıştırıyordum. Şimdi 5-6 kişi zor çalıştırıyorum. Hadi o dönemler kötüydü, peki ya şimdi ne iyi? Bittik artık! Zor yaşıyoruz... Siyasiler ceplerini doldurma derdinde, yandaşlarını doyurma derdinde!.. Ya halk? Halk perişan oldu.

Bu zamanlara iyi diyenlerin hepsinin kenarda köşede malı mülkü olan, emeklisi olan, devletten çıkarı olanlardır. Bunların geldiği dönemlere aklı olan “İYİ” demez!”

Esnaf ağabey gibi hayatın içinde olanlar gerçekleri öyle güzel görüyor ki öyle de güzel dile getiriyor.

Kuyruğunu bir yerlere bağlayan insanların yalanlarını dinlemektense, halkın sesini duymak benim her daim öğrendiğim doğruların eylem halidir.

Gücünü dışarıdan alan siyasilerin ham maddesinin dışarıdan olmasını kim inkar edebilir?

Gamze KÖSE

Çok özlü ve anlamlı, önemli ve değerli bir söyleşi ve yazı. Sevgili Gamze'nin ve o bilge ustanın kalplerine, ellerine, dillerine ve kalemlerine sağlık.

Teşekkür ederiz. Sizlerin okuması bizleri mutlu ediyor.