Savasmadan Yenilmek, Mustafa Yildirim'in bir kitabinin ismi. Icinde bulundugumuz durumu belki de en iyi anlatan, kapagini acmadan bütün kitabi okumus gibi hisettiren, insanin icinde türlü karanliklari, elem ve kederi yükleyen, yine de aglaya aglaya okunan bir kitap.

Hangisi daha zordur, bilemiyorum: Fiilen isgal edilmis bir ülkede bir bagimsizlik atesi yakip, ölümüne dövüsmek mi, yoksa fiilen hicbir zaman isgal edilmeyecek, isgal edilmesine gerek kalmamis, akillari ve yürekleri yenilmis bir ülkede insanlari toparlamak mi?

Dün Ceviz Kabugu'nda Sevan Nisanyan'in bir muzaffer komutan edasiyla "Yenildiniz" deyisine tanik oldum. Hem de savasmadan. Ne bir kursun sıkmıs, ne bir greve katilmis, ne de isgal kuvvetlerine bir tas firlatmistim. Belki de bu yüzden yenildim. Ya da yenilebilmek icin bir savasin icinde olmaliydim. Yenilenlerin "taraf"ina gecmeliydim.

“Esas, Türk milletinin haysiyetli ve şerefli bir millet olarak yaşamasıdır.” “Türk’ün haysiyet ve şerefi ve kabiliyeti çok yüksek ve büyüktür. Böyle bir millet esir yaşmaktansa mahvolsun evlâdır. Binaenaleyh, ya istiklâl ya ölüm.”

Bagimsizligi veya yokolusu arayan her insanoglunun gözünde yengi veya yenilginin degil onurun, haysiyetin ve serefin önemi var. Oysa hayvansi "taraf", onu sürekli olarak maddelesmeye, maddiyata ve madde bagimliligina cekmeye gayret edecektir. Türk Devrimi on iki bin yildir insani ruhani bir varlik olarak yorumluyor. Karsisinda, maymunlarin soguk, ates kusan demirleri, kozmik silahlari, insani maymunlastirmaya ve "Evet yenildim" demeye zorluyor.

Tefekküre dalmis, ölümle yüzlesmis, özgür son insan olarak; insan olmaya calismis son hayvan olarak bir umut isigi ariyorum. Bulamiyorum. Ruhum zaferini coktan ilan etmis, bedenden ve maymunlugundan arinmakta.

Onur Öymen'in sesine yöneliyorum birden, herseyimizi borclu oldugunu düsündügümüz bir cumhuriyetin degerlerini temsil eden ses ne diyor? "Nato yeniden tanimlanmalidir" Siyasetiniz ve siyaset sandiklariniz insani terk etmis, ne meclisten gelen sesler, ne de yorgun silahlilarimiz hepsi diz cökmüs, Nisanyan'in muzaffer tablosunun önünde aman dileniyorlar.

Bagimsizlik ne demekti? Kimseye eyvallahin olmadan yasayabilmek. Ac kalsam da, sürünsem de kendi isimi kendim görürüm. Ne zaman yasayacagima ve ölecegime kendim karar veririm. Ve ruhumu maddeye degismedikce asla yenilmem.


http://www.netkitap.com/kitap-savasmada ... inlari.htm