Tüm dünya çocuklarına

Hain eller iş başında
Küçük bedenler uykuya hasret
Ocaklarına düşmüş gam ile kasavet
Afganlı çocuğun gözünde korku
Doğduğu günden beri sadece top ve mermi
Uçurtmalar balonlar uçuramıyor
Gökyüzüne salamıyor
Sadece soruyor,''Babam ne zaman gelecek?''

Akbabalar üşüşmüş
Kanlı emellere bürünmüş
Iraklı çocuk yalınayak,öksüz, yetim
Ninniler, masallar çoktan unutulmuş
Düşleri oyuncaklara asılı kalmış
Sadece soruyor,''Anne savaş ne zaman bitecek?''

''Ağlama küçüğüm'' diyemiyorum
Çığlıklarınıza ses olamıyorum
Çikolataları, şekerleri çoktan dolaplara kaldırdım
Güvercin kanatlarına acılarınızı sardırdım
Gözlerinizdeki hüznü gördükçe
Minik bedenlere el ayak olamıyorum
Çalınan hayallerinize, geleceğinize hesap soramıyorum...


Ben sizlere her gece düşümde çocuklar
Masallar anlatıyor, başucunuza şekerler bırakıyorum
Barut kokan saçlarınızı kokluyor
Pamuk ellerinizden öpüyorum
Korkuyorum uyandırmaktan
Cevabını veremeyeceğim sorular sormanızdan
Utanıyorum insanlığımdan
Sizlere güzel bir gelecek bırakamamaktan.




alıntıdır...

NuNNi, sağol abla bu şiiri okurken aklıma bir yıl önce tv de gördüğüm bir ıraklı çocuk geldi inanın gözlerimden yaş geldi