Hani bazen yalnız kalmak istersiniz ya, hiçbir şey yapmak gelmez içinizden.
Hani içinizde sebepli sebepsiz bir sıkıntı, bir huzursuzluk olur da, duramazsınız ya evinizde.
Atarsınız kedinizi dışarı.
İşte öyle anlar insanın en duygusal olduğu anlarıdır.
Böyle durumlarda her şey daha bir anlamlı olur.
Duyguları kelimelere dökmek isteseniz de kelimeler kifayetsiz kalır.
O zaman kendi kendinizle konuşmak en iyisidir. İşte bunun için de yalnız kalabileceğiniz, sessiz ve sakin bir ortama ihtiyaç vardır.
Peki ama sizin hiç yalnız kalmak isteyip de yalnız kalamadığınız oldu mu?
Benim oldu ve bakın neler geldi başıma;
Tavana bakıyorum karanlık odamda
Bir türlü uyuyamıyorum uzandığım yatağımda..
Oysa bitanemi düşünür dönerdim sağıma..
Anında uyurdum, hissederdim onu yanımda..
Çok yorgun ve halsizim, beş dakika uyusam kar
Duvarlar üstüme geliyor, sanki bu oda bana dar
Huzursuzum içimde sebepsiz bir sıkıntı var
Böyle anlarda en iyi ilaçtır bana yar
Oysa iki gündür görüşemiyoruz birbirimizle,
Hep destek olur, göğüs gererdik dertlerimize
Sabah olunca evde duramayıp, çıkıp gittim yerimize
Orada da fazla kalamadım yer verdim gelen turiste.
Yalnız bir ağaç gördüm biraz ileride,
Karşısında da deniz, oh mis dönmeyeyim geriye
Bari orayı kaptırmayayım diye koşarken ileriye
Elin iti saldırmasın mı "hav hav" diye.
Oh sonunda yalnız bir ağacın gölgesinde yalnızım ben
Haydaa, pek de yalnız değilmişim meğer
Karınca yuvasıymış oturduğum yer
Yine şansızım aşkım, haklıymışsın sen..
Yalnız kendimle konuşacaktım karınca kararınca
Kıyafetlerimi değiştirmeliyim eve varınca
Neyse size anlatayım bari, dinle beni ey karınca, ey ağaç, ey dalga !
Ya sen de nereden çıktın be ey karga..
Sahibi de arkadan geliyor, ha bir itimiz eksikti,
Dişiydi, karnı şiş ve gebeydi
Görünüşüne göre pek de çevikti.
Yavaş yavaş uzadım, kulağı kesikti.
Bir türlü ben benimle yalnız kalamadım
Güya bir ağacın altında yalnızdım ,
Kendi kendime duygularımı anlatacaktım
Başka zamana artık, kaçarım ben .....
Levent Bulut
leventbulut@haberokur.com