Onur ve iane

İNSANIN en önem­li var­lı­ğı, onun onu­ru­dur. Onu­ru ze­de­len­miş bir in­sa­nın acı­sı­nı, küs­kün­lü­ğü­nü hiç­bir ekonomik iane (maddî destek, yardım) gide­re­mez.
İn­san bir an­lam­da onur­dan iba­ret­tir. Ve ezel­den ebe­de tüm in­san­lar onur­da eşit­tir.
Kur'an, in­sa­nın onu­ru­nu "iz­zet" di­ye anar. Türkçe'deki "izzeti nefs" tâbir ve kavramı buradan gelir.

İzzet, ilginç bir sözcüktür. Hem onuru hem itibarı hem de gücü ifade eder.
Kur'an, bu esrarlı sözcüğü kullanarak, onur sahibi insanların güç ve itibar sahibi olmalarının kaçınılmazlığına vurgu yapmaktadır. Kur'an, buna benzer esrarlı kavramlarla buna benzer ilginç vurguları hep yapar. Onun söz mucizelerinden biri de işte bu vurgularda belirginleşir.
Yine Kur'an'a göre, "izzet" in­sa­nın Al­lah ile or­tak yan­la­rın­dan bi­ridir. Ve onun için izzet çok yücedir. Şöyle diyor Kur'an:

"İzzet; Allah'a, onun peygamberine ve iman sahiplerine özgüdür!" ( Münafıkûn,8 )
Bu­nun için­dir ki, Kur'an, ada­le­tin özün­de in­san onu­ru­nun ko­run­ma­sı­nı gör­dü­ğü gi­bi, Al­lah'a ya­kın­lı­ğı da in­sa­nın onu­ru­na say­gıy­la bir­leş­ti­rir. Kur'an, bu te­mel ka­bu­lün­den ha­re­ket­le şu nok­ta­nın al­tı­nı çiz­mek­tedir:

İn­sa­na, onu­ru­nu ze­de­le­mek pa­ha­sı­na ya­pı­la­cak yar­dım, ve­ri­le­cek mal, pa­ra ve ser­vet, mik­ta­rı ne olur­sa ol­sun, iyi­lik ve hiz­met sa­yıla­maz.

Ki­şi­li­ği za­yıf­lat­mak pa­ha­sı­na ya­pı­lan yar­dım ve iyi­lik­ler­le bes­le­nip bü­yü­tü­len yani asalak ve salak hale getirilen ne­sil­ler­den ya­rın­la­rı­mı­za sa­hip çık­ma­la­rı­nı bek­le­ye­me­yiz.
Onur­la­rı ezi­le ezi­le bü­yü­müş ve bir yer­le­re gel­miş in­san­la­ra onur­lu şey­le­ri tes­lim et­mek, insana yapılabilecek en büyük kötülüklerden biridir.

EN BÜYÜK HOCAM DERDİ Kİ...

Aynı zamanda en büyük hocam olan rahmetli babam sık sık şunu söylerdi:
"Oğlum, güvenilecek insan, geldiği mevkie sürünerek değil, dimdik yürüyerek gelen insandır. Sürünerek yükselenlere sakın güvenme, onların iyilik ve ikramını sakın kabul etme, oğlum!"
Yine bu perdeden sık sık tekrarladığı bir sözü de şuydu:
"Kahpeden vefa umma, oğlum!"
Ya­pı­lan iyi­li­ği, ve­ri­len şey­le­ri ba­şa kak­mak, onur ze­de­le­me­nin en di­ken­li yo­ludur. Kur'an, Ba­ka­ra Su­re­si 263 ve 264. ayet­le­rin­de bu ko­nu­yu dü­zen­ler­ken şöy­le di­yor:
"Tat­lı ve gü­zel bir söz, bir af­fet­me, ar­ka­sın­dan ezi­yet ve ba­şa kak­ma ge­len bir ba­ğış­tan da­ha ha­yır­lı­dır... Ey iman sa­hip­le­ri, iyi­lik ve ba­ğış­la­rı­nı­zı, ba­şa kak­mak ve ezi­yet et­mek su­re­tiy­le işe ya­ra­maz ha­le ge­tir­me­yin."
İn­san, sa­de­ce is­te­di­ği­ni yap­mak­la hür ol­maz; ger­çek hür­ri­yet için, in­sa­nın is­te­di­ği­ni is­te­mek­te de hür ol­ma­sı la­zımdır.
İş­te bu hür­ri­ye­tin ze­de­len­me­si Ce­na­bı Hakk'ı öf­ke­len­dir­mek­te­dir. Bu hür­ri­ye­ti ze­de­le­mek pa­ha­sı­na ya­pı­lan yar­dı­ma, Tanrı'nın hiç­bir iti­ba­rı yok­tur.
İnsana, ekmekten önce onur verelim. Ve bilelim ki, onura sahip olanlar ekmeği zaten kendileri elde eder.

02.08.2009

KAYNAK

Paylaşım için teşekkürler kush

Tüm forum üyeleri;

Yaşar Nuri ÖZTÜRK bence takip edilmesi gereken bir alimdir.

Hakkın da çıkan emperyalist haberlere kulak asmadan, bu tür halkı aydınlatmayı görev bilmiş insanları takip etmeliyiz.

İzzet'iniz bol olsun...