Gezi'den Adeviye'ye Ulusları Bölme Sanatı

Haklı bir dava için meydanlara toplanmış yüzbinlere, bir iktidar, hiç bir aciliyeti ve hatta gereği olmadığı halde neden müdahale eder?

Milyonları arkasında hisseden bir güç, hem de bütün devlet gücü elindeyken, bedeninden başka hiç bir gücü olmayan ve zamana karşı sürekli yıpranan bir kitleye karşı neden orantısız güç kullanma ihtiyacı hisseder?

Masum insanların üzerine neden polislerini, TOMA'larını, askerlerini salar?

Bu akıl ve vicdan tutulmasına teslim olarak neden meşruiyet zeminini bir daha onarılmayacak şekilde zedeler?

Bu soruları bir ay önce soruyor olsaydık muhatabı Türkiye'nin otokratı Tayyip Erdoğan olurdu...

Bugün ise Mısır'da katliam gerçekleştiren Sisi ve şebekesi...

Ortadoğu'nun jeopolitik düzleminin iki ucundaki iki memlekette iki zıt meydan kuruldu ve başlarındaki otokratlar bu iki meydanın ikisini birden kucaklamak yerine birini diğerine tercih etti; tercih etmekle kalmadı birini diğerine karşı kışkırttı.

Mısır ve Türkiye'de yaşananlar sebepleri ve boyutları ne kadar farklı olursa olsun, sonuçları itibarı ile iki ülkeyi de ortadan ikiye bölmeyi başardı. Demokrasi tecrübesi çok daha güçlü olan Türkiye bu süreci daha az kanlı atlatırken, Mısır kan gölüne döndü.

Dünyanın bütün dış güçleri birleşse başarılamayacak toplumsal kırılımları, bu iki ülkenin otokratlarının akıl ve vicdan tutulması tetikledi ve geri dönülemeyecek noktaya gelindi.

Artık ortada birbirine diş bileyen kitlelerin uğultusundan ve bu kitlelerin üzerine salınan köpeklerin bağırtısından başka bir şey duyulmuyor.

Mazlumlarla zalimlerin sonsuz bir kısır döngüde meydanlar dolusu hercümerc olacağı bir çağa giriyoruz.

Biri çıkıp bu ulusal ve küresel çıldırmayı durdurmadığı takdirde, ülkelerin başına musallat edilen Deccal'ler ve orduları insanlığa ister Gezi'de olsun, ister Adeviye'de daha çok kan kusturacak.

İntikam hakkından vazgeçilmediği sürece bu oyun bozulmayacak.

Açık İstihbarat, 15 Ağustos 2013