Hûlki Cevizoğlu : "Peki bunun doğru bir davranış olduğunu düşünüyor musunuz¿? Kimler bu organizasyonu yaptı¿?

Ermeni vatandaş : "Valla sayın Cevizoğlu. Komşu esnaf yürüyüş var diye dükkân dükkân dolaştılar. Kim düzenliyor diye sorduk, bilmiyoruz bize birileri geldi yürüyüş var dedi, protesto edecekmişiz.

H.C. : "Peki 'Kahrolsun Faşist devlet', 'katil devlet hesap verecek' sloganlarının amacı nedir¿? Pankartlardaki yazılanları savunuyor musunuz¿?

E.V. : "Sayın Cevizoğlu, bize verilen saatte oradaydık. Birden etraftan kalabalıklar yağıdı. Herhalde belediye görevlisiydi, bizim bulunduğumuz yerde pankartları dağıtıp slogan atıyordu. O anki duygularla ona eşlik ettik. Sonra izlediğimde yanlış yaptkığımızı düşündüm. Pankartları elimize tutuşturdular, ne yazdığına bakmadan hareket etmeye başladık.

H.C. : "Peki... Orada kaç Ermeni vatandaşımız vardı¿?"

E.V. : "Valla ben o bölgede sarrafım. Çok Ermeni tanıdığım varb Başka semtlerden gelen tanıdıklarımızı da gördüm."

H.C. : "Sizce 100.000 kadar Ermeni var mıydı¿?"

E.V. : "Mümkün değil."

H.C. : "O zaman neden 'Hepimiz Ermeniyiz" dediler¿?

E.V. : "Bilemiyorum sayın Cevizoğlu. O anki duygular nedeniyle olsa gerek."

H.C. : "100.000 insanın 'Hepimiz Hrantız' demesini duygusal patlama olarak karşılayalım diyelim. Ya 'Hepimiz Ermeniyiz' sözü neyi ifade ediyor¿?"

E.V. : "Halkların birbirini çok sevdiğinin bir göstergesi olduğunu düşünüyorum."

H.C. : "Şüphesiz... Ermenistan'da bir Türk aydın katledilse, herhalde aynı tepkiyi orada yaşayanlar da verirdi..." Peki, şehitlerimiz için neden bir sefer bile yürünmedi¿?

E.V. : "Bakın sayın Cevizoğlu. Ben Türküm. Askerliğimi şerefimle yaptım, şehit haberlerine çok üzülüyorum. Tamam çok yanlış şeyler yapıldı ama genelde masumdu o yürüyüş. Ermenistan'ın da şüphesiz çok yanlışı vardır."

H.C. : "Keşke tüm vatandaşlarımız sezin gibi düşünse. Fakat yürüyenlerin masum olduğunu düşünüyorum. Yürüyüşü plânlayanlar ve provakasyona dönüştürenler sizce masum mudur¿?"

E.V. : "Bakın, bende o yürüyşteydim, o sloganları bende attım. Ama o anda anlayamıyorsunuz."

H.C. : "Hayır, hayır... Sorumu tekrarlıyayım; yürüyüşü plânlayanlar ve provakasyona dönüştürenler sizce masum mudur¿?"

E.V. : "Bilemiyorum, olabilir."

H.C. : "Sizce bu topluluk, kendi kendine bu organizasyonu bu kadar kısa sürede plânlayabilir mi¿?"

E.V. : "Plânlayamaz tabiki. Ancak dediğim gibi, belediye yardım etti."

H.C. : "Provakasyona mı¿?"

E.V. : "Hayır, yürüyüşe."

H.C. : "Az önce, belediye görevlisi olduğunu düşündüğünüz birinin, sizin bulunduğunuz bölgede pankartları dağıtıp slogan attığını söylemiştiniz. Bu provakasyon değildir de nedir¿?"

E.V. : .....

H.C. : "Başka sorum yok teşekkür ediyorum."

E.V. : "Hûlki bey bakın, ben bu ülkeye hizmet ettim. Yanlış anlaşılmak istemem. Ben Ermeni asıllı bir Türküm."

H.C. : "Siz 'Hepimiz Ermeniyiz' dediniz. Birçoğunuz bunu masumca söyledi, art niyetsiz. Peki 'Ne mutlu Türküm diyene' der misiniz¿?"

E.V. : "Gayet tabi sayın Cevizoğlu. 'Ne mutlu Türküm diyene'...

H.C. : "Teşekkür ediyorum sayın xxx. Biz bunu dediğimiz zaman Faşit oluyormuşuz da, o yüzden sordum."

E.V. : "Emperyalistlerin oyunudur bu sayın Cevizoğlu. 'Ne mutlu Türküm diyene' derim çümkü bu ülkenin ekmeğini yedim."

H.C. : Peki, çok teşekkür ederim. İyi geceler.