News of Feza TİRYAKİ

SANA NE?


Nasrettin Hoca’nın baklava öyküsüyle özdeşleşmiştir sanki bu söz.

Seslenirler Hoca’ya: “Bir tepsi baklava gidiyor.” Hoca, “Bana ne?” der. “Ama sizin eve doğru gidiyor!” Hoca tersler: “ Sana ne?"

Boşverdik mi bir şeye, omuz silkeriz: “Bana ne?” Çok karışana, her şeye burnunu sokana: “Sana ne?” deriz. “Git işine, başka işin mi yok?” Sana ne, “ Sen anlamazsın, anlayamazsın, bu iş seni ne ilgilendirir?" demektir. Bir de şöylesi var, bizi ilgilendirmez, anlamında:

“Sana bana ...

Oradaki Ne Şişesi?


“Şu köşe yaz köşesi, / Şu köşe kış köşesi, / Ortadaki su şişesi! "

Kim demiş ortadaki su şişesi? Biri demiş,“O şişe bira şişesi.”

Afrika gezisinin ardından gelinen, “Yeşilay” kurumunun - ki burası Cumhuriyet'le kamuya yararlı cemiyetler arasına alınmış - salonunda gökten zembille inmiş gibi, şöyle şişeli laflar denivermiş:

"Bunlar bu ülkede yaşandı. Tarih kitaplarında Atatürk Orman Çiftliği’nde ellerine bira şişeleri tutuşturulmuş çocuklar görürsünüz.”

“Bir, iki, üç, dört, beş, altı, yedi. ...

"İKİ KARILI"


Nasrettin Hoca: Gülümseterek düşündüren bu en ünlü halk düşünürümüzün öğütlerine çoğumuz başvururuz bir şeyler anlatırken... Her anlatıcı bu gülmeceleri kendinden bir şeyler katarak, kendi diliyle anlatır. Kimi de yalnızca kullanır Nasrettin Hoca’nın adını, kendi düşündüğünü, söylemek istediğini Hoca demiş gibi söyler... Bu gülmecelerden böyle uydurulanları, Hoca’ya yakıştırılanları, değiştirilen, özü bozulanları duymuş olmalısınız...

Her yiğidin bir yoğurt yiyişi vardır sözünü doğrularcasına Hoca’nın öykülerini her eline kalem alan, kendine göre yazmış, anlatmıştır.

Burada önemli ...

DÜŞÜN


Liselerdeki Felsefe dersi ne durumda, bu ders İlahiyat fakültelerinden 2013 yılında niye kalktı, liselere bu yıl, bu dersin üç yıllık seçmelisi yerine, yalnızca bir yıl için (11. sınıf) haftada iki saatlik zorunlusu niye kondu araştırılmalı ama toplum olarak bizim felsefeden sınıfta kaldığımız kesin!

Arka arkaya iki düşünceyi birbiriyle ilişki kurarak yeniden düşünemiyoruz. İktidarın başı, tutuyor, “Halkların Şeysi” partisine (HDP), senin terör örgütüyle ilişkin var, sen şöylesin sen böylesin diyor. Bombacı, diyor, Suriye’deki örgütlerle birsin, ...

UTANMAZ


Bombayla saldırdı caniler, akşam iş dönüşü evine giden askerin memurun toplu taşıma aracına.
Araçlardaki askeri sivil personel hedeflerindeydi, yaktılar hepsini patlayıcıyla.
Parçaladılar genç bedenlerini şoförün de, araçtaki gazetecinin de, bankacının da...
Kıydılar ülkemizin ne zor yetişmiş genç pilotuna, subayına, astsubayına, kıdemli çavuşuna.
Acımadılar, okumuş, yetenekli memurlara, ekmeğini alnının teriyle kazanan o güzel insanlara...
Senin benim canımız, çocuğumuz, kardeşimiz, bacımız olabilirdi onlar,
Genelkurmay'ın dibinde, Meclis’in az ötesinde, Ankara’nın göbeğinde öldürüldüler.

Yirmi sekizi hemen ölmüş, olay ...

Neden Böyleyiz?


Hep derler ya, Atatürk’ten sonra karşı devrim başladı, hep geriye gittik, bu kötü günlere öyle eriştik...

Bu söz biraz da kolaycılığa kaçmaktır, kendini temize çıkarmak, “Ne yapalım, o zamanlar çocuktum, bize ne verdiler ki okullarda iyi yetişelim, Atatürk’ü doğru dürüst öğrenelim?” diyerek sorumluluğu başkalarına atmaktır.

Seksenli yıllara, Özal’a kadar, daha da geniş düşünürsek hatta bu iktidara kadar, iyi kötü çağdaş bir eğitimimiz, Atatürk ilkelerine bağlı eğitim öğretimimiz vardı. Eski ders kitaplarımıza bakıyorum da ...

(Ankara’daki son patlamadan bir kaç saat önce yazılmış bir yazı.)

Kutu Açıldı!


Asker, bunların silahlılarıyla uğraşırken, vatana ihanet suçunu işleyen, sivil görünümlü terör örgütü yandaşlarıyla da biz uğraşmalıyız. Örneğin, işte onların önde gelenleri, filmciler; bir bildiriyle kendilerini açık etmişler, toplumu bölücünün mikrobuyla zehirlemeye soyunmuşlar. Görmezden, bilmezden mi geleceğiz, eli kanlı yoldaşlarını, sanatçı, sinemacı kimliğiyle teröriste sarılanları? Aptal yerine konulmaya devam mı edeceğiz? Bunlar, televizyon bağımlılarını yakalayıp onların beyinlerini uyuşturanlar, akılları karıştıranlar, filmleriyle, dedikleriyle, yapıp ...

GEL DE TUT KENDİNİ


“Bu paylaşım ağlatır.”

Böyle bir başlık görseniz, bir de çok eskiden bildiğiniz, uzun yıllardan beri hiçbir oyunuyla, filmiyle ilgilenmediğiniz bir oyuncu kadının, yüzünü ekşitmiş, dudağını bükmüş, gözlerini bir noktaya sabitlemiş yüz resmini görseniz ne düşünürsünüz?

Magazin gazeteciliğinin cinliğini, algıları nasıl uyuşturduklarını unutanlar, işleri, ne olursa olsun insan eğlendirmek, bu yolla ünlü – paralı olmak olanları iyi tanımayanlar hemen oltaya takılırlar. Böyle bir vatandaş ilk önce şunu düşünür:

Sözcü gibi “ulusalcı”bir ...