Ağlanacak halimize... Gülüyoruz be, hamdolsun!

Seçimler öncesinde kimimiz liderlerin peşine sorgusuz sualsiz takılıp gidiyoruz; kimimiz çaresizlik içinde kıvranıp ne yapacağımızı bilemiyoruz.

Ama bir gerçek varsa; o da bu ülkede yaşayan çok büyük bir kesimin gelecekten kaygılı olduğu...

Bu kaygı ve çaresizlik her sıkıntılı zamanda olduğu gibi dizelere de yansıyor.

Hicivleriyle tanınan Tahsin Özden bana gönderdiği şiirinde duygularımızı öyle ustaca özetliyor ki; uzun söze gerek bırakmıyor:


HAMDOLSUN!!

Biri baksın falımıza,

Tuz kattılar balımıza,

Ağlanacak halimize,

Gülüyoruz be hamdolsun...


Süleymaniye’de serçe,

Davos’ta aslandan pençe,

Gül değil, dikenli bahçe,

Suluyoruz be hamdolsun...


Diplomasi, ince ince,

Dokunulur mu hiç gence?

“One minute”lik İngilizce,

Biliyoruz be hamdolsun...


Hani teğet geçecekti?

Kriz gelip geçecekti?

Başlamadan bitecekti?

Ölüyoruz be hamdolsun...


Millette geçim korkusu,

Onlarda seçim kaygısı,

Şehirde kömür kokusu,

Soluyoruz be hamdolsun...


Nerde düzen, nerde birlik?

Hani birdik, bütündük?

Bir alt kimlik, bir üst kimlik,

Bölüyoruz be hamdolsun...


Rantın peşine düşenler,

Deniz Feneri SEVENler,

Ya sev, ya terk et diyenler,

Kalıyoruz be hamdolsun...


Üç, beş kuruş memuruma,

Hem emekli hem duluma,

Gemi yakışır mahdumuma,

Alıyoruz be hamdolsun...


“Al git!” dedi anamızı,

Okutacak salamızı,

Aradıkça belamızı,

Buluyoruz be hamdolsun...


Nerede iş, nerede aş,

Gözler çıktı, yaparken kaş,

Ömrümüzden yavaş yavaş,

Çalıyoruz be hamdolsun...


Bir Recep İvedik filmi,

İzledik, güncel ve ilmi,

Uyuma vakti geldi mi,

Dalıyoruz be hamdolsun...


Şehit: “Kelle”, Apo: “Sayın”,

Yüreklerde gizli mayın,

Kimler yiğit kimler hain?

Eliyoruz be hamdolsun...


Avrupa’nın havuçları,

Kapalıdır kapıları,

Tuz dökülmüş avuçları,

Yalıyoruz be hamdolsun...


Bazıları göbek kaşır,

Sandıklara oyu taşır,

Bu güzel ülkeme sabır,

Diliyoruz be hamdolsun...


Dünyalıktır, zikirleri

Anlaşılmaz zehirleri,

Akılları, fikirleri,

Çeliyoruz be hamdolsun...


Mektup, zarfa ilişmiyor,

Demokrasi gelişmiyor,

Cafer’e bez yetişmiyor,

Siliyoruz be hamdolsun...


Hayal gibi, gerçek gibi,

Aciz miyiz, böcek gibi?

Susuz kalmış çiçek gibi,

Soluyoruz be hamdolsun...


Bu teranelerden bıktık,

Bilmem nerde hata yaptık?

Sinir küpü olduk artık,

Doluyoruz be hamdolsun...


Kader örmüş ağlarını,

Özledik dost bağlarını,

Ergenekon dağlarını,

Deliyoruz be hamdolsun...


Onlar efendi, biz hamal,

Artık zamanı: Bir rol al!

Hepimiz Mustafa Kemal,

Geliyoruz be hamdolsun..


“Ulan” demez, Tahsin Özden,

Gidemez küfürlü izden,

Hicivleri dilimizden,

Salıyoruz be hamdolsun..


*****

GÜNÜN SORUSU

“Hamdolsun” diye diye vazgeçtiklerimizin ne kadar farkındayız?


Mustafa Mutlu, VATAN - 22 Mart 2009