Fehmi Koru ve Şamil Tayyar'a Teşekkür Etmeliyiz

Yeni Şafak’taki köşesinde Deniz Fener’i davasını Almanya’nın Türkiye’ye karşı bir komplosu olarak nitelendiren Fehmi Koru böylece bu davanın sandığımızdan da önemli olduğunu bize hatırlatmış oldu. Fehmi Koru Almanya’daki Deniz Feneri davasında hüküm giyenlerin suçsuz olduğunu, toplanan yardım paralarının bir bölümünün Türkiye’de faaliyet gösteren şirketlere aktarılmadığını köşesinde bir türlü yazamadıysa da, yine de davayı bir komplo olarak nitelendirmiştir. Ortada işlenmiş bir suç varsa, suç Almanya’da işlenmişse, suçu işleyenler bağımsız bir Alman mahkemesi tarafından yargılanıp cezalandırılmışsa komplo bu işin neresindedir? Almanya’daki Deniz Feneri davasını komplo olarak nitelendiren sadece Fehmi Koru değildir. Şamil Tayyar Star Gazetesi’nde 1 Haziran 2009’da çıkan yazısında davanın arkasında Alman Ergenekon’u olarak tanımladığı Alman derin devletinin olduğunu iddia etmiştir.

Aslında Fehmi Koru ve Şamil Tayyar haklıdır. Kırk yıldır yeşil sermaye soygununa göz yummuş Alman makamlarının birden bire tavır değiştirmesi, Görecelik Teorisine uygun olarak olaya Milli Görüş, ya da AKP cephesinden baktığınızda pekala bir komplo olarak gözükecektir. Peki ama, Alman makamları neden tavır değiştirmiştir? Yeşil sermaye suçlarına göz yummaktan gerçekten vazgeçmiş midir? Bu sorulara bulunacak doğru cevap bundan sonraki gelişmelerin yönünü saptamamıza yardımcı olabilir.

Yeşil sermaye ile Milli Görüş hareketi arasında organik bir bağ olduğunu bilmeyen kalmadı. Milli Görüş deyince de, ne kadar biz gömlek değiştirdik deseler de, ilk akla gelen AKP’nin ileri gelenleridir. Almanya’da yalan dolanla para toplayan dinci patronların AKP ileri gelenleriyle tam bir uyum içinde hareket ettikleri sadece kamuoyuna yansıyan omuz omuza verdikleri pozlardan değil, yeşil sermaye mağdurlarının verdikleri ifadelerden de anlaşılmaktadır.

Almanya soğuk savaş döneminde ABD tarafından ortaya atılan komünizme karşı yeşil kuşak oluşturma projesine doğu batı olarak bölünmüş kendi özel konumundan dolayı desteklemiştir. Bu kapsamda Milli Görüş’ün yasadışı yollarla para toplamasına da göz yummuştur.

SSCB’nin ve onun önderliğindeki Doğu Bloku’nun dağılması ve de iki Almanya’nın birleşmesiyle Almanların komünizm korkusu sona erse de, Almanya Milli Görüş hareketini yakın döneme kadar yükselen radikal İslam’a karşı bir panzehir olarak görmeye devam etmiştir. Ayrıca Türkiye’deki liberal çevreler Alman kamuoyunu, Milli Görüş’ün iktidardaki kolu AKP’nin muhafazakar demokrat bir parti olduğuna ikna etmiştir. Ancak gelinen noktada Almanya, AKP’nin Anadolu halkını olduğu kadar, Almanya’daki Türkleri de gittikçe daha İslamcı bir çizgiye doğru ittiğini görmüştür.

Milli Görüş denetimindeki Türk dernekleri Alman makamlarından sadece türbana özgürlük istemekle kalmamış, Türk kızlarının beden eğitimi dersinden muaf tutulması, kız öğrenciler için ayrı sınıflar oluşturulması, bu sınıflara sadece bayan öğretmen atanması gibi Almanların tüylerini diken diken eden taleplerde bulunmuşlardır. Karşılanan her talebi yeni talepler izlemiş, bu gerici talepler Almanya’daki liberal çevreler tarafından bile Almanya’nın kendi iç barışına tehdit olarak algılanmaya başlanmıştır. Almanlar, İslamcı derneklerden gelen gerici talepler karşılandıkça Almanya’nın seküler eğitim sisteminin sınırlarının zorlandığını, hatta ihlal edildiğini fark ettiler.

Almanların AKP’ye bakışının değişiminin diğer bir nedeni, AKP’ye destek veren ABD ile Almanya’nın çıkarlarının çatışmaya başlamasıdır.

Almanya Avrupa’da ABD karşıtlığının en yüksek düzeyde olduğu ülkelerden biridir. Alman kamuoyu ABD’nin saldırgan tutumundan rahatsızdır. Newyork’ta ikiz kulelere yapılan 11 Eylül saldırısından sonra Alman kamuoyu ABD’nin Afganistan’da başlattığı askeri operasyona sempati duymuş, ancak bu operasyonun ardından gelen Irak’ı kan gölüne çeviren işgal ve işgal gerekçelerinin uydurma olduğunun anlaşılması, Alman kamuoyunun ABD’ye duyduğu sempatiyi hızla eritmiştir.

Alman halkı çevre konusunda dünyanın en duyarlı halklarından biridir ve çevre dostu bir enerji kaynağı olarak gördükleri Rus doğalgazından vazgeçmek niyetinde değildir. Ayrıca Almanya’nın Batı Avrupa’nın enerji üssü olmak istediğini de biliyoruz. Rusya ile ticaret hacmi 40 milyar doları geçmiştir ve daha büyük boyutlara ulaşması her iki ülkenin de ortak arzusudur. Almanya, Rusya ile arasında gelişen ticari ve siyasi ilişkilerini, ABD’nin Rusya karşıtı politikalarına kurban etmek istememekte, ABD yanlısı İngiltere, Fransa ve İtalya’dan farklı olarak ABD ve Rusya arasında bir denge politikası oluşturmaya çalışmaktadır. Fransa, İngiltere ve ABD’nin Almanya’yı Ortadoğu’dan ve Kafkasya’dan uzak tutmaya çalıştığını da biliyoruz. Yeni kurulacak denge sayesinde Almanya bu bölgelerde daha etkin olmayı ummaktadır.

Almanya, bir taraftan Ortadoğu’da ve Kafkaslarda ABD ajanlığına soyunan, diğer taraftan İslamcı “Müslüman Kardeşler” çizgisini benimseyen AKP’nin iki milyon üzerinde Türkün yaşadığı Almanya’nın hem iç barışına, hem dış politikasına zarar vermekte olduğunu görmüştür.

Almanya’nın dünya tahtıravellisinde Rusya, Çin ve Hindistan’ın oluşturduğu bloğa doğru hafifçe kayışı bu bloğun şu anda yerden kesik olan ayaklarının yere değmesine, bu arada Türkiye, Ukrayna ve Gürcistan gibi ülkelerde bir altüst oluşa neden olabilir. Özellikle Rusya’dan doğal gaz akışının önünde engel gibi duran bugünkü Ukrayna yönetiminin Rusya’yla daha ılımlı ilişkiler içinde olacak yeni bir yönetimle yer değiştirmesini Almanya destekleyebilir.

Kırk yıl boyunca büyük bir rahatlık içinde yüz binlerce insanımızın herkesin gözü önünde pervasızca soyulduğu olaylarla ilgili Almanya’nın elinde AKP’yi yerle bir etmeye yeterli belge olmaması söz konusu bile olamaz. Küçük bir üfleyişle AKP’nin ampulunu söndürmeye muktedir bir ülke olarak Almanya Fehmi Koru’ya ve Şamil Tayyar’a korkulu rüyalar gördürmekte, AKP yönetiminin ise kimyasını bozmaktadır.

Türkiye’deki Deniz Feneri’yle ilgili belgeleri karartmak belki mümkün olabilir, ancak Almanların elindeki belgeler ortaya dökülürse en şanlı liberallerin bile AKP’yi savunacak hali kalmaz.

Almanya’da görülen, ana merkezinin Türkiye olduğu Alman mahkemesi tarafından karara bağlanan Deniz Fener’i davasının sandığımızdan çok daha önemli olduğunu bize hatırlattığı için Fehmi Koru’ya ve Şamil Tayyar’a ne kadar teşekkür etsek azdır.


Odatv.com

Hele AKP iktidari gitsin, hesap verme sirasi da bu iki parazite de gelecek!