News of Feza TİRYAKİ

BOHÇADAKİ BOHÇA!


Yeni yetişenler bilmezler, eskiden bohçacılar vardı. Sırtlarında kocaman bohçalar, sokak sokak gezerlerdi.

Çağırdınsa, el ettinse birine, onu evin içine alırdın, evin avlusuna, bir odasına, yazsa bahçene. Konu komşu gördüyse iyi, bohçacının başına toplaşılırdı.

Bir de korkutulurdu çocuklar, bohçacıya veririm seni denilerek. Bohçacılar üzerine neler neler anlatılırdı. Bazıları bohçacılık bahanesiyle soyguna çıkarlarmış. Gelin kızlar efsunlanır, uyurgezer gibi, evdeki altınları, paraları teker teker getirir bohçacıya verirlermiş...

O bohçada neler bulunmazdı ki... İçindekiler, aç aç, çıkar ...

ANAN GİDERSE, BABAN GİDERSE


Kimse kalmıyor geride,

Hani anamız babamız, atalarımız nerede?

Zamanı gelen gidiyor, kimi erken kimi gecikerek.

Akranlarını önden salarak giden de var,

Yataklara düşen, bitkisel yaşamda, kendini bilmeden yatan,

Aygıtlarla nefes alıp veren, gitmeye direnen...

Yaşamadan ölen, acıları dinmeyen...

Sonuçta herkes gidiyor, sıralı istenir gitmeler,

Tanrım sırasını bozmasın, sıralı ölüm versin derler.

Ölüm bu, gidip gelmemek; bir bilinmeyen, gizi çözülmeyen.

Kim ister, kim yakıştırır canına, kendini canı gibi sevene?..
*

Her ...

KÜLKE

Ne günler uyduruyorlar, bula yakıştıra kedi gününe kadar gelmişler. Kediler, binbir varlıklı, binbir olaylı bu yaşamda, 365 günün içine girmişler ya, önlerinde eğilinir, otun - b.kun bile günü olabilir, inanırız artık.

Geçen Cumartesi, "Dünya Kediler Günü'ymüş. Gecikmeli de olsa, bir kedi öyküsü anlatacağım. Eylül başından beri, hep yazıya geçirmeye başlayacağım bu kedi öyküsünü, bir türlü fırsatım olmadı. Ya gündem dayanılmaz acıydı, ya içimdeki yanardağ, bir anda patlıyor, lav püskürtüyordu, ya da kedilerden ders ...

“AYIPTIR!”


“Bugün 14 Şubat Sevgililer Günü...” diye yazısına başlamış Yılmaz Özdil, dört yıl önce.

Yazı bilgiağında “İnternet haber”de böyle tanıtılmış:

“Günün anlam ve önemine uygun bir yazı kaleme alan Hürriyet Gazetesi yazarı, Mustafa Kemal'in Sofya'da sevdiği kızla ilgili hikayesini yazdı.”

Tanıtıma yazmışlar:

“Özdil, Mustafa Kemal'in Sofya'daki aşkına ilişkin yıllar sonra söylediği sözü de satırlarına not düştü:

"...Ankara’da Bulgar Kooperatif Tiyatrosu’nun oyuncularıyla sohbet ederken, “gençliğimi bıraktım Sofya’da” dedi... “Bir kız sevdim ama, bana vermediler...”

Yıllar sonra ...

“Sadakat ve Teslimiyet”

Sadakat, Arapça kökenli bir söz; birine, bir ülküye içtenlikle bağlanmak. Birine içten bağlı olanın adı ise, sadık. Sadakatsiz; sadık olmayan. Sadakat, Osmanlıca- Türkçe sözlükte; “dostluk, gönülden iyiliğe bağlılık, doğruluk” diye açıklanıyor. Farsça sadakatkâr da, sadık demek, sadakatli olan.

Gelelim “teslimiyet”e: Teslimiyet, yine Arapça asıllı, Osmanlıca -Türkçe sözlükteki anlamı; teslim olma, boyun eğme. Diğer sözlüklerimizde teslimiyet şöyle açıklanıyor:

“Kendini kaderine bırakma, kendini birinin idaresine, iradesine bırakmak. Kendini teslim etmek, bırakmak, istenene razı olmak, ...

ALAK


Türk Dil Kurumu (TDK) yazarak, kullandığınız bilgiağı arama – tarama bölümünde kurumu arayın, karşınıza çıkan “TDK Ana Sayfası” yazısının üstüne basın, anında TDK’nin 1932 yazılı simgesiyle birlikte ana ekrandaki duyurularından ilki karşınıza çıkacaktır. Ekran bir süre duraklıyor, iyice bir görüyorsunuz, ne o?

“Vazalak” Sözü ile İlgili Açıklama”

Burası TDK’nin ana sayfası. Sözlükleri, neyi arayacaksanız buradan bulabilirsiniz. Gözünüz bu sözde, meraklandınız, yeniden okuyorsunuz:

“Vazalak” Sözü ile İlgili Açıklama”

“Koskoca TDK’nin, çok okuyan biri ...

Okuduklarım (3)

Roman Üzerine Düşünceler
Filmi Yakılan Roman: Yorgun Savaşçı

(1- Roman Üzerine 2- Yorgun Savaşçı)

1- ROMAN ÜZERİNE
Romanda konu öykü gibi anlatılmaz. Uzun bir süreç, geniş bir bakış acısıyla okura aktarılır. Okura anlatılacak konu, sanki yaşatılır, okuduğun yaşam anlatısının derinliğinde yiter gidersin. Anlatılmak istenen olay, verilmek istenen duygu, düşünce, belirtilen yer ve zamanda, canlandırılan kişilerce okura iyi aktarılıyorsa okunan romanın tadına doyulmaz.

Romanda yazar, kendi yaşadıklarından da anlatır, gözlemlerini, duygularını yarattığı ...

ÖĞRETMENİM!

Öğrenciler okul tatiline girmişler.

Biz de bir zamanlar öğrenciydik. Kara önlüklü ilkokul yıllarımız. Yoksul ve iyi durumlu oluşumuz giydiğimiz ayakkabıdan çok, önlüğümüzün yeniliğinden, kumaşından, yıpranmışlığından bellidir. Çok yıkanmaktan rengi solanlar, etekleri, kol ağızları pürtüklenmiş, sağı solu yamanmış önlükler... Bunun yanında taftadan olanlar, parlak siyahlar. Kısa önlüklerinin altına erkekler pantalon giyerlerdi. Kızların önlük boyu diz üstünde, dizde, çok nadir diz altında olur, önlük altına çorap giyilir. Yakalık en önemli süsümüz. Beyaz yaka, isteyen istediği modelini ...

(Okuduklarım- 2)

İHANET

Zaman çok hızlı akıyor.

Bir şeyi, bir durumu merak ediyorsun, daha konunun üstünde düşünüp dururken, nedenleri kafanı kurcalarken, sorunun yanıtı kendiliğinden geliyor. Neyi nereye kadar gizleyecekler?

Geçen gün, okuyanlara sordum, “Elia ile Yolculuk” kitabını eleştirirken, “Bu kitabı, Livaneli, “Eniştem beni niye öptü?” misali neden yazmıştır, sorsalar da açıklasa!”diye. Gerçi doğrudan yanıt verilmedi ama soruma, gündemdeki bir haber başlığı, bir gazetecimizin yorumu sorumu yanıtladı:

“Kanal İstanbul”cular, İstanbul’da “Pontus” sergisi açtırdı!..”

Bu ...

(Okuduklarım- 1)
Kitaplarla Algımıza Saldırı



Dinciler (dini kullananlar, yobazlar) okumaya karşılar; bilgilenmeye, düşünmeye…

Bunu kendi ağızlarıyla da dediler, biliyorsunuz… 2016’da, Nisan oylamasından önce, Erdoğan giderse, tam bir felaketle karşı karşıya kalırız diyebilecek kadar iktidar yanlısı, kendini yetiştiren çağdaş Cumhuriyetine sırt dönmüş bir rektör yardımcısı şu sözleriyle gazetelere geçmişti:

“Ben daha çok cahil ve okumamış tahsilsiz (eğitimsiz) kesimin ferasetine (anlayış-sezgi) güveniyorum bu ülkede. Yani ülkeyi ayakta tutacak olanlar, okumamış, hatta ilkokul bile okumamış, üniversite ...