Savaşın Maliyeti

Akıl tutulması, beceriksizlik, ego tatmini, öngörüsüzlük. Adına ne derseniz deyin, bu şekilde bile zor ifade edilebilen yanlış dış politikanın sonucu Türkiye bataklığa doğru sürükleniyor.

İnsani öngörüsünü, algısını yandaş televizyonların propaganda saldırısına emanet etmiş bir toplumun trene bakar gibi seyrettiği tanklar, zırhlı araçlar, savaş uçakları, pikniğe gitmiyor. Savaşa gidiyorlar.

Savaş insanın canını ekmeğini, özgürlüğünü ve çocukların geleceğini alıyor.

Atılan her bomba para aslında.

Kalkan savaş uçakları, hareket halindeki zırhlı birlikler, füzeler hayatımızdan, eğitimden, sağlıktan bir şeyler alacak.

Ekmek, benzin daha pahalı olacak. İnsanlar işsiz kalacak, bir savaşa girersek.

Tabii ki ülkemiz bir saldırıya uğrarsa canımız pahasına savunacağız.

Ancak; gururu saldırıya uğrayan birkaç siyasetçinin intikam duygusunu tatmin etmek için yüz milyarlarca dolara ve yüzlerce şehide mal olacak bir savaşa girersek, bu yanlışın bedelini de nesiller boyu ödeyeceğiz.

“Savaş eşittir para” denklemi binlerce yıldır tüm liderler tarafından bilinirken, savaşlarda canını veren milyonların bundan haberi bile olmadı. Krallar, seçilmiş olanları da dahil liderler, bankerlerle el ele savaş kararları aldılar. Ordularını zaman zaman borç paralarla yürüttüler düşmanlarının üzerine.

İkinci Irak savaşının Amerika’ya maliyeti 1,7 trilyon doların üzerinde oldu. Anlaşılsın diye açalım 1700 milyar doların üzerinde. Bu rakamın içinde askeri harcamalar, ekonomik kayıplar, savaşta ölen ya da yaralananlar için sağlanan mali destek var.

Ekonomik külfet nedeniyle Amerikan birlikleri Orta Doğu bataklığından apar topar çekildi.

Türkiye’nin PKK ile 30 yıllık mücadelesinin neden olduğu harcama ve ekonomik kayıplar, toplam 500 milyar dolar.

Suriye’de bir çatışmaya girmemiz ve bunun birkaç yıllık zaman dilimine yayılması halinde savaşın Türkiye’ye zararı yüz milyarca doları bulacak.

Sınırda güvenli bölge uygulamalarının ekonomik ve askeri maliyeti ise on milyarlarca dolar civarında. Bunlar bir iki günlük operasyonlar değil, yıllara yayılacak. Yabancı yatırımcı piyasadan 5 milyar dolar çektiğinde bile dolar başını alıp yükseliyor. Böyle kırılgan bir ekonomimiz var. Bir savaşı finanse etmesi mümkün değil.

Mülteciler için elini cebine atmayan gelişmiş ülkelerin bu şartlarda Türkiye’ye mali destek vermesini beklemek de hayal.

Türkiye, kendisini bir savaşın içinde bulursa ekonomik açıdan tek başına olacak.

Kendi topraklarından PKK’yı temizleme kararlılığını gösteremeyen iktidar, güya, Suriye topraklarından IŞİD’i temizleyecek!.. Sonra da gidecek Beşşar Esad’ı devirecek!..

İktidar böylece insanımızın kanının dökülmesini göze alarak Esad’dan intikam alacak...

Remzi ÖZDEMİR, 6 Ekim 2014
remzi@ekonomist.net