---

TAM on beş yıl önce O'nu katlettiler ve cinayetin üstünün örtülmesini de sağladılar... Abdi İpekçi olayı nasıl unutturulduysa, zamanın Mumcu meselesini de iyice gömeceğine eminler..!

Öldürüldüğünde Türkiye'yi Demirel-İnönü koalisyonu yönetiyordu ve İçişleri Bakanı da İsmet Sezgin'di... Katillerin belirlendiği, yakalanacağı konusunda namus üzerine sözler verildi...

Değerli okuyucularım, Uğur Mumcu'nun öldürülmesinden dört yıl sonra, 1997'de yazdığım yazıları, yıldönümü vesilesiyle sizlere sunmak istiyorum...

İşte o dönemde, onbir yıl önce yazdığım yazılardan birincisi aynen şöyleydi...

'24.OCAK.1997 - Eşkiya sürüsü, bundan dört yıl önce bu ülkenin bir yurt sever gazetecisini, gerçek manada aydın, dürüst ve cesur insanını kalleş bir saldırı ile canice öldürüldü. Uğur Mumcu hem Türkiye hem de tüm insanlık için yeri asla doldurulamayacak bir kayıptır. Terör odakları ve şiddeti besleyen, şiddetin ticaretinden zenginleşen çokuluslu şirketlere egemen ülkelerin komplocu gizli servislerine, silah ve uyuşturucu kaçakçılarına ülkemizi talan edenlere işbirlikçi hainlere karşı kalemi ile amansız bir kavganın içerisindeyken bomba ile havaya uçuruldu... Aradan geçen bunca zamana rağmen hâlâ saldırganların ve karanlıklarda onların iplerini tutanların gizli kalmasının hiçbir şekilde izahı yoktur. Oysa cinayet günü Türkiye'yi yönetenlerin katil sürüsünün yakalarına yapışılacağı üzerine verdikleri sözler vardır. Namus üzerine sözler... O cinnet gününün ardından daha rahmetli Mumcu'nun kanı yerde kurumadan ülkeyi yönetenlerin sözleri aynen şöyledir:

'Suikast işini çözdük, rahatız. Diplomatik sıkıntı istemediğimiz için henüz açıklamıyoruz. İşi kim ne için yaptı biliyoruz.'

Elimde bir kitap var... Rahmetli Mumcu'nun son kitabı... Yarım kalan Kitap... 108 sayfalık kitabın 88 sayfası derleme mahiyetinde ana temaya ek yapılmış. Baştan itibaren yirmi sayfa ise müthiş bir belge niteliğindedir...

Bu yirmi sayfada Uğur Mumcu, katillerinin kim olduğunu açık seçik yazmaktadır! Rahmetli Mumcu ancak yirmi sayfasını tamamlayabildiği kitabında bugün tartışılan devlet içerisine sızıp çete oluşturanları da belirtmektedir. Kitabı biraz anlatalım... Bu kitap Apo'nun Ankara'daki üniversite yıllarında sıkıyönetim savcılarına muhbir olarak nasıl çalıştığını, daha sonra ABD elçiliği tarafından birtakım istihbarat işlerinde değerlendirildiğini işaret etmektedir. Yirmi sayfalık kitap gümrük kapılarının nasıl eleğe döndürüldüğünü, devlet görevlileriyle bölücü çete elemanlarının karanlık ortaklıklarının, bu ortaklıkta uyuşturucu ticaretinin önemli yer tuttuğunu ortaya sermektedir. Kitabın içerisinde Türkiye Cumhuriyeti Devleti'nin eşkıya ile masaya oturmasını isteyenlerin karanlık izdüşümleri vardır.

Uğur Mumcu'nun suikasta uğramasından sonra devrin Cumhurbaşkanı Özal'ın olaya donuk kalması hep dikkatimi çekmiştir. Mumcu'nun cenazesi kaldırılmadan Turgut Özal bir bahane ile ABD'ye gitti. Geçen yıl Milliyet Gazetesi çok küçük bir haber olarak, Uğur Mumcu'nun ağabeyi Ceyhan Mumcu'nun bir demecine yer verdi. Ceyhan Mumcu, Özal'ın Uğur Mumcu'yu Amerika'da bazı mihraklara şikâyet ettiğini söylüyordu. Üstelik Özal, bu şikâyetini Yaşar Kemal'in elinden aldığı mektupla destekliyordu. Mesele şudur...

1992 yılı Nisan ayında Özal ABD'de Methodist Hastanesi'ndedir. Buradan Semra Özal aracılığı ile bir ünlü gazeteciye ulaşır. Bu gazetecilerden Yaşar Kemal'e gidip Güneydoğu meselesine ilişkin bir yazı alması istenir. Semra Hanım aracılık istediği gazeteciye 'Turgut Bey en yüksek düzeyde ABD güvenlik örgütleriyle görüşecek. Bu yazarın görüşlerine ihtiyacı var' der. Yazar,Yaşar Kemal'dir... Yaşar Kemal malum sloganları ile federasyonlardan çağrışımlar yapar. Bu arada Ulusal Birlikçi-Kemalist yazarların, federasyonlar önünde engel koymalarından söz eder. Mumcu C-4 tipi bomba ile ödürüldü. Bu bomba tipi CIA patentiyle ünlüdür..."

Onbir yıl önce yazdıklarım, tazeliği ile öylece duruyor...


Behiç KILIÇ, 23 Ocak 2008, Tercüman

Ram, cok tesekkürler mirim...

Ram, paylaşımın için çok teşekkür ederim. Görüntüdeki yazıyı metin halinde iletine ekledim.

Paylaşımına sağlık ola kardeşim.

Bugün kendilerine aydın ve araştırmacı/yazar diyenlerin foyasını halen daha ortaya koyabilen bir adamdı.

Huzur içinde yatsın diyeceğim ama görüyor ise şayet vaziyetleri...