Yalnız Kalan Şövalye

Geçmişte, Ortadoğu Bölgesinde İngilizlerin ‘şark politika’ları hükümrandı. Üzerinde güneşin batmadığı İngiliz krallığının her sözü, bu bölgelerde emir telakki edilirdi. Bu bölgede bulunan devletlerin tamamı da, İngiltere’nin gözünün içine bakarak yönetimlerini oluştururlardı. Bu hal, Birinci Cihan Harbi sonu itibariyle başlamış, İkinci Cihan Harbi sonrasında çökmüştür. Meydana gelen boşluk ise, süper güç haline gelmeye başlayan ABD tarafından doldurulmaya çalışılmaktadır.

Ortadoğu ülkeleri uzun zamandan beri ABD’nin çaldığı düdüğe göre rahat veya hazır ola geçmeye başladılar. Bu ülkeler birlik ve beraberlik sağlayamadıklarından emir-komuta zilleti altında yaşamayı başarı sandılar. Ancak kendi aralarında efelenip durdular.

Birinci Cihan Harbi sonrası Osmanlı hakimiyetinden kurtulan bahis konusu yerlerin üzerindeki bu devletçiklerin sınırları, cetvel-kalem, 16 Mayıs 1916 tarihinde İngiltere ile Fransa’nın imzalamış oldukları gizli Sykes-Picot anlaşmasıyla oluşmuştur. Irak, Suriye, Ürdün, Lübnan olarak isimlendirilen bu nevzuhur devletler, daha sonra diyet ödemeye başladılar. Yani yer altı ve yerüstü tüm zenginliklerini, ABD ile İngiltere ve Fransa’ya açtılar.

Bu zenginlikler çarçur edilmiş, ora halkı fakirliğe mahkum edilmiş, medeniyet denen canavarın dişleri arasında ezilip kalmıştır. Ne hazindir ki 1990’lardan itibaren bu ülkelerin idam fermanları imzalanmış, dizayn edeceğiz diye demokrasi, insan hakları yalanı ile bombalanmıştır. Önce Lübnan, arkasından Irak, şimdi de Suriye sırada.

Bu operasyonları gündeme taşıyan projenin adı malum, Büyük Ortadoğu Projesidir. Gizli adı ise Büyük İsrail Projesidir. Bu projenin eşgüdüm başkanı Sayın Tayyip Erdoğan’dır. Sayın Tayyip Erdoğan aynı zamanda 2011 tarihinden beri, ABD’nin stepnesinde ‘küresel anti-terör’ teşkilatının da eş başkanıdır.

Bu başkanlıklar sebebiyle Türkiye küresel çakallarla saf tutmaya çalışmakta, bu davranışı ile de Ortadoğu Bölgesindeki, Suudi Arabistan’daki petroller dahil, takribi 553 milyar varil petrolün emperyalist ülkelerin eline geçmesine yardımcı olmaktadır.

Oysa Türkiye stratejik konumu itibariyle Ortadoğu’da söz sahibi olabilecek durumda iken, bu görüntüsünü bugün kaybetmiş, bütün Ortadoğu ülkeleri ile arası açılmış bulunmaktadır. Irak’la ihtilaflar büyürken, İran’la da hasmane bir şekilde karşı karşıya gelmek üzeredir. Suriye’nin ise cellatlığına soyundurulmaktadır. Bu görüntüler ve davranış bozuklukları, kimin faydasınadır Allah aşkına.

‘Sıfır sorun’ politikası ile yola koyulan Sayın Dışişleri Bakanı Ahmet Davutoğlu, Ortadoğu politikaları ile Sayın Başbakanı yalnız bırakmaktan gayrı hangi meselede başarılı olmuş veya hangi milletlerarası arenada Türkiye’yi söz sahibi yapabilmiştir.

Emperyal güçlere seryaverlik başarı sayılıyorsa ve buna göre dış politikada eksen oluşturmaya çalışılıyorsa vay Türkiye’nin haline, vay Sayın Başbakanın emeklerine. Hemen belirtelim ki, bu tarz bir dış politika bizim ülkemizin aleyhinedir. Komşu kapılarının yüzümüze kapanmasına vesiledir. Bir başka ifade ile yalnızlaşmadır.

Sayın Başbakanın oluşturmaya çalıştığı Arap bahar havasını kışa döndüren dış politikadan uzak durulmalı, beceriksizlik gösterenler devre dışına itilmelidir. Çünkü Türkiye’nin lider ülke olabilmesi için önce dış politikada ayağını sağlam basması, küresel çetelerin oyunlarına gelmemesi ve dış politikada şahsiyetli duruş sergilemesi gerekir.

Ama görünen, Türkiye’nin yalnızlaştırıldığıdır. Bugün, Türkiye yalnız kalan bir şövalye gibidir. Zira ne batı ülkeleri tarafından, ne de İslam ülkeleri tarafından desteklenmemektedir.

İsmail MÜFTÜOĞLU, 17 Mayıs 2012
i-muftuoglu@hotmail.com