Yeni "Yem"imiz Petrol Mü?

“Derin dünya devleti”nin kurmay ailesi Rockefeller’lardan Nelson A. Rockefeller 1950 Ocak ayında Başkan Eisenhower’a Türkiye ile ilgili yazdığı mektupta “Oltaya takılan balığın yeme ihtiyacı yoktur” demişti. Her ne kadar bu çizgi 60 yıllık sürece damgasını vursa bile, zaman ara sıra da olsa yemleme ihtiyacı kendini yeniden dayatıyor galiba. Arada yeni “Gel, gel” ler yapmak lâzım anlaşılan!

Nitekim 2003 yılında Süleymaniye’de askerimizin başına çuval geçirme emrini veren David Petraus CİA başkanı olarak 12 Mart 2012 tarihinde yaptığı Ankara ziyaretinde şu “Teklif”i getirmişti; “Kürdistan’ı kabul edin, tanınmasına ses çıkarmayın, ağabeylik yapın, petrol ve doğal gazdan pay kapın.”

Aynı ziyarette Başbakan Erdoğan’la görüşen Petraus, “Irak merkezi yönetimi, Erbil yönetimini sıkıştırıyor. Suriye ve İran da Irak’ın kuzeyinde bir devletin kurulmasına karşı çıkıyor. Bu devlete siz de karşı çıkarsanız yaşamaz. Ancak kabul ederseniz, bu devlette sizin de ağırlığınız olur. Bu devletin ağabeyi olursunuz. Bu sayede Musul ve Kerkük’teki petrolden ve bölgedeki doğal gaz kaynaklarından siz de faydalanırsınız.” telkininde bulunmuştu.

Öyle ki geçtiğimiz günlerde Erbil’de yapılan “1. Uluslararası Enerji Arenası”na katılan Enerji Bakanı Taner Yıldız’ın sözleri ise bu “Niyet”i teyit eder nitelikteydi. Yıldız, “Kolombiya ve Venezüella’da petrol arayan Türkiye’nin, yanı başında bir hinterlanda kayıtsız kalması düşünülemez.” diye konuşacaktı. Gene bir şeyler pişiriliyordu ya hayırlısı!

Peki bütün bunlar ne anlama geliyordu? Vaktiyle zaten “Bizim” olan, Misak-ı Milli sınırları içinde kalması gereken ancak İngilizlerin çevirdiği dümenler sonrası bırakmak zorunda kaldığımız (Daha doğrusu “Ertelenen”!) Musul ve Kerkük petrolleri sorunu tekrar önümüze “Yem” olarak konuluyordu. (Türkiye’nin uzun yıllar devlet alacakları arasında sayılan yüzde 10 payı kağıt üzerinde görünse de önemli kısmını fiilen tahsil edememiştir. Sonunda böyle bir tezat ortaya çıkınca 1987 yılında Özal bu kalemden hepten vazgeçmiştir.) Günümüzde kim bilir daha hangi fırıldaklar dönmektedir?

Bize yeniden ve bu kez bir “Rüşvet” gibi sunulan durum öyle anlaşılıyor ki yakın zamanda bir “Realite”ye dönüşecektir. İlk bakışta çok “Mantıki” gibi görünse de bunun Türkiye’ye “Hesap edilemeyen maliyetleri”nin ne olacağı meçhul gözüküyor. Anlaşılan o ki, petrol bu süreçte kafesin kapısına konan yem olacaktır!

Ancak dikkatle bakılırsa bunun tuzaklı bir “Strateji”nin parçası olduğu sezilebilir. O da şu olsa gerek; önce Türkiye’de Federatif anayasa, onu pekiştiren başkanlık veya benzeri bir sistem, ardından fiili federasyon, bilahare “Türkiye himayesinde Kürdistan” (Hatta bir “Referandum”la Türkiye’ye bağlanma), sonra Türkiye korumasında “Büyük Kürdistan”ın altyapısının çatılması (Yani alınacağı bile şüpheli petrol gelirleri dönüp dolaşıp gene oraya gidecek!), sonra vakti geldiğinde tekrar “Kopuş”. İyi dümen doğrusu!

Kısaca; “Yem” olarak yiyeceğimiz hurmalar zamanla gelip yine bir yerimizi tırmalayacak anlaşılan!..

---

Atilla AKAR, 22 Mayıs 2012