News of Feza TİRYAKİ

GÖNÜL BAĞI


Aradım aradım sonunda en güzel tanımı buldum:

“Müzik, konuşma dili, yazı dili ile anlatılamayan düşünce, istek, dilek (murat) ve duyguların seslerle anlatılmasıdır.”

Müzik ses dilidir. Kimi, müziğe ses mimarisi bile demiş. “Müzik doğruca ruha seslenir, müzik ilahi (kutsal) sanattır, duygularımızın dilidir. Bir ülkenin yönetiminin durumunu anlamak isterseniz o ülkenin müziğine bakınız. Müzik, gerçek bir ilimdir, seslerin insan ruhunu etkileyecek bir şekilde kurallara bağlı olarak sıralanmasıdır. Müzik sanatını bilen kimseler, soylu, üstün nitelikli kişilerdir, ...

YEDİRMEYİZ!


Algıya egemen olmanın yolu böyledir, bilirsiniz:
Olmayan bir olguyu varmış gibi göstermek,
Bu varsaydığınız her neyse, onun üzerinden sorular sormak, tartıştırmak.
Olmayan o şeyin varlığını bu yolla onaylatmak:
“Kürtçe eğitim, Kütçe devlette ikinci dil olacak.”
Pekiyi, olsun da be gülüm, bu Kürtçe dediğiniz nedir?
Sonunu “ce” ekiyle dediğinize göre bir ulusun dili.
Hangi ulusun? Siz de yanıt hazır, iyi öğrenmişsiniz dersinizi: “Kürtlerin.”
Şimdi bu konuya girmeyelim, söz uzar, duralım.
Kürt- Kürtçe. İyi. Soralım:

Kürtçe ...

GURK


Tavuk gurk olunca onu ayındırmak istersen işin zordur. En sık yapılan ayındırma eylemi kafasına su dökmektir. Kafasını suya da sokup çıkarırlar. Yumurtalarını ortadan kaldırma, göstermeme, unutturma, tavuğu folluktan uzak tutma, kümesten ayrı bir yerde bırakma da denenir.

Gurk olmanın doruklarındaysa tavuğun, yapacak işin yoktur. Ne yapsan ne etsen uyanmaz. Gurkluktan çıkmaz. Bulduğu, gördüğü yumurtaya yatar. Kaldıramazsın! Tüyleri kabarık, bakışı tuhaftır. Şaşkın şaşkın, gurklayarak dolaşır. Yumurtlayan, üreten, ürettiğinde sevincini gıdaklayarak haber veren, bilinen tavuğa ...

YALAMA

Yalama olduk. Hani çocuğu, olur olmaz döversin, azarlarsın, sonunda yapılanlara aldırmaz olur, öyle.

17 Aralık’ta önce bir sarsıldık. Bitti dedik, bu iktidarın işi bitti. Bir gün bile kalamazlar yönetimde. Suçüstü edildiler, başka seçenekleri kalmadı, çekilecekler… Aynı gece yarısı muhalefet partileri, milletvekillerini acele toplantıya çağırdı. Ortalık hareketlendi derler ya, işler bir parça kızışınca, tepki verilir gibi olunca, öyle oldu. Görünüşte sabaha her şey değişecekti… Ertesi günü beklenenler olmadı ama işler en baştaki “Oğlan”a doğru uzanınca ...

Kadınlar


Dünkü günü anmak mı kutlamak mı gerekiyor, işin aslı nedir derken, dün, dünde kaldı. Yeni bir günü yarıladık bile. Zaman koşuyor, biz ardından bakıyoruz…

Gözlemlediğim şu: Kim ne derse desin, ister “Emekçi Kadınlar Günü”, ister “Kadınlar Günü” densin güne, bu gün, kutlanıyor. Kadının önemi, toplumdaki yeri, Türk kadını, Türk kadınına Cumhuriyetle verilen haklar… günün anlam ve değeri adı altında anlatılırken, kendiliğinden, gün, kutlama günü oluyor.

Bin sekiz yüzlü yılların ortasında olan bir olayın, yüzün ...

“Fe” Tipini Çözmek


İlk kez, kaç yıl önce duymuştum. İktidardan açıklama yapılmıştı: “Klavyeleri, devlette F tipine geri döndüreceğiz!” diye. “F” ile başladığı için bu adı alan yazı dizinine (klavye) övgüler yağdırılıyordu. Bekleyin görün bu yanlışı düzelteceğiz deniyordu.

Bunu diyen bu iktidarın bakanıydı. Yıl 2011 yılının başı. Şaşkındık. Dedikleri söz doğru! Bu söz, diline ihanet edenin ağzından kaçırdığı: “Türkçede 32 harf olsaydı bazı sesleri daha rahat karşılardı. ” Bunu diyen eski Kültür bakanı (Atilla Koç) da ...

Elinin Körü!

Hadi bizi saymayın, yaş yaşadık, gün gördük. Yurdumuzun güzel günlerinde, güzel okullarda, güzel öğretmenlerle okuduk. Babalarımız, onların büyükleri, büyük annelerimiz halkevlerinde çalıştı. Annelerimiz güzel Türkçemizin güzel yazı diliyle, Türk harfleriyle, inci gibi dizili elyazısıyla yazılar, mektuplar yazdılar. Kitaplar okudular, temsiller oynadılar, tiyatrolara gittiler, kendilerine güvendiler… Batılı kadınlar gibi giyinebildi, okuyabildi, istediği mesleği edinebildi Türk kadını, kızı… Devlet bizleri okuttu, Atatürk sevgisiyle yetiştirdi, yurda eşit şartlarda, ad çekerek, hiç birimizi diğerinden ayırmadan dağıttı…

Biz ...

Baş Hırsız


Eskiden bir öykü vardı, ilkokulda okurduk. Eminim çoğunuz duydunuz: “Dolmakalem Hırsızı.”

Bir yoksul öğrencinin çantasına, dolmakalemi konur başkasının.

O zamanlar dolmakalem en değerli okul eşyası;

Varsıl çocuklarının gösterişle çantasında taşıdığı, herkesin gücünün yetip alamadığı…

Öğretmen arama yaptığında bulur kalemi, kız, rezil edilir, aşağılanır ortasında sınıfın, küçük düşürülür…

Kalemi çantasına, kızı çekemeyen biri koymuştur, kalemim çalındı diye de bağırmıştır.

Düdük gibi ortada kalır kız, eli maşalıyla çıkılır mı başa? Gözleri kan çanağına döner ağlamaktan, ...

Çoluk Çocuk


Çoluk çocuk, bir küçümseme sözüdür aslında. Deneyimsiz, yeniyetme, dünkü çocuklara derler: “ Bırak onu çoluk çocuk daha .” Yakınırlar: “Burada, aklı başında kimse kalmamış mı, yönetim çoluk çocuğa geçmiş.” “Sorma, gittiğim kurumda çalışanların hepsi çoluk çocuktu…” Çocuklardan, gençlerden oluşan kalabalığın adı da çoluk çocuktur. “Çoluk çocuk sokağa dökülmüş. Kafam şişti çoluk çocuğun sesinden… ”

Yaşlanıldığında, gençlerin maskarası olmaktan korkulur. Çoluk çocuğun maskarası olmak, bunamak, alay konusu olmak acıdır.

“Çoluk çocuğa karıştım” artık, ...

ÜMMİYE ANA


Başı, el dokuma beyaz keten bezi üzerine kıyıları iri çiçek işlemeli bir örtü örtülü, önden siyah saçları alnından görünen ışıltılı yüzlü bir Türk kadını. Yüzü yuvarlakça, kırışıksız, gepgenç görünüyor. Çiçekli şalvarını giymiş, gelmiş.

Televizyonda bir yarışmaya çıkmış Ümmiye Gürbüz. Filme çekilmiş sesli görüntüsüne (video) bir rastlantı, baktım. İlk andan kapıldım etkisine. Cesaretine, güvenine hayran kaldım. Sonra izledikçe yayını içim daraldı, bize yapılanlara, algımızla gizlice oynanmasına, düştüğümüz tuzağa, bunun ayırdında olmayışımıza üzüldüm.

Başında işlemeli ...