News of Tartışma

HALKÇILIK TİPLERİ (15)
‘Halk’ ve ‘Halkçılık’ özgül birer ‘içerik’ (contenu spécifique) olarak ele alınabileceği gibi özgün bir bakış açısından da (point de vue particulier) ele alınabilir demiştik.
Nitekim Türkiye’de ‘ ‘İç Anadolu sosyolojisi’ veya ‘Doğu Anadolu sosyolojisi’ gibi değerlendirmeler yapılmaktadır.
Demek ki, bu tür değerlendirmeler, ‘belli bir bakış açısı’ndan yapılmakta ve öznel (sübjektif) değerlendirme olmanın ötesine geçmemektedir.
Oysa ‘nesnel’ (objektif) değerlendirme yapmak, belli bir ‘yöntem’ uygulamakla mümkün olabilir demek bile fazladır.
Taguieff Pierre-André, anılan makalesinde ...

HALKÇILIK TİPLERİ (14)
‘Popülizm’ kavramı, zaten tanımı zor bir ‘Halk’ sözcüğünden türetilmiş olmasının yanısıra, özgül bir ‘politik rejim’i mi yoksa içeriği kesinleşmemiş bir ‘ideoloji’yi mi dile getirmektedir diye sorulabilir.
O nedenle, örneğin ‘popülizm’ için torba-sözcük (mots-valise) gibi yeni bir terim kullanılmaktadır.
Ve buradan hareketle, bilimsel bir çözümleme yapabilmek için iki kavramsallaştırma stratejisi önerilmektedir:
Genel bir ‘popülizm’ ya da bizim deyişimizle ‘halkçılık kuramı’ kurabilmek için, ‘temel nitelikler’ini ve ‘ortaya çıkış koşulları’nı, özcü (essentielliste) önkabuller (postulat) olarak ...

HALKÇILIK TİPLERİ (13)
‘Halk’ sözcüğünün etimolojik kökenlerine inildiğinde, örneğin Arapça ‘Ümmet’ kavramıyla karıştırılabilir.
Ki, bu sözcük, bilinmeden ‘din’le karıştılmaktadır.
Oysa, Arapça ‘Umma’, köken olarak ‘Anne’den (Umm) gelip, Türkçesiyle ‘Ana ocağı’ denilebilecek bir alanı kapsamaktadır.
Öyle ki, İbn Haldun’un (sha‘b) sözcüğü ve giderek (shu‘ūbiyya) ve oradan (‘asabiyya) terimlerini türettiği ve sonu ‘ırksal özgüllük’e varacak ‘toplumsal dayanışma’yı anlatmak istediği terimin karşısında yer almaktadır.
Yani, her ne kadar Aşiret (clan) bir toplumsal dayanışma biçimi ise de, ‘Ana ocağı’ ...

HALKÇILIK TİPLERİ (12)
G.W. Leibniz, 1686 yılında Foucher’e yazdığı mektupta; “Bu tanımı hiçbir yerde bulamadığım için, ben üzerinde çalışmak zorunda kaldım” diyor.
Benzetmek kimilerini kızdıracak olsa da, benim üzerinde çalıştığım ‘Halkçılık’ kavramı da, bütün o yazılanların içinde benim anladığım anlamda olanını bulamadığındandır diyeceğim.
Oysa, salt çeviri benzerliğinden dolayı ’halkçılık’ dediğimiz ‘popülizm’ hakkında yazılanlar kütüphaneleri taşıp sokaklara yayılmış bulunmaktadır.
Değil mi ki, çoğu ‘çokbilmiş’in gazete ve televizyonlarda yaptıkları yorumlarda iki sözcüklerinden biri ‘popülizm’ olmaktadır.
Gerçekten de, ...

HALKÇILIK TİPLERİ (11)
‘Halkçılık’ kavramını ele alırken, tüm ‘bilimsel çaba’larda olduğu gibi, kavramın türediği ‘kaynak’a (source génétique) gitmek gerektiği açıktır.
Ancak biz ‘Halkçılık tipleri’ yazı dizimize en son ve revaçta olan ‘tanım’ların eleştirisiyle başlamış ve Federico Tarragoni’nin ‘Halkçılık ve onun çokbilmişleri’ (Le Peuple et son oracle) makalesinde olduğu gibi ‘çokbilmişler’in ‘popülizm’ teriminden tamamen ayrı bir tanımlamadan hareket etmiştik.
Ne var ki, yine Tarragoni’nin ‘bilgelik’ yüklediği Jules Michelet’nin ‘Halkçılık felsefesi’ne geri dönmek zorunda kaldık.
Öyle ki, ...

HALKÇILIK TİPLERİ (10)
Halkçılığın ‘evrensel’ niteliği demek ki bir yandan ‘doğanın amansız gücü’nü yenerek ilerlemesi; öte yandan ‘ırk ve iklim’in ‘tiranik etkisi’ni etkisizleştirmesinden gelmektedir.
Ve insanlığı ‘eşitlikte özgür’ zeferlere taşımasından gelmektedir dedik.
Oysa kapitalizmin gelişmesiyle birlikte ‘Kapitalin tiranik etkisi’ sözkonusu olmayacak mıdır?
Ve daha sonra ‘tekniğin tiranik etkisi’ de olmuştur denilecek olursa kim nasıl itiraz edebilecektir?
Nitekim ‘medyanın tiranik etkisi’ yani ‘medya oligarşisi’ veya ‘médiarşi’ teriminden de sözetmiştik.
Böylece derin bir ‘tipoloji’ arayışına girmeden kendiliğinden ...

HALKÇILIK TİPLERİ (9)
Zaman zaman ‘Halkçılık felsefesi’ dediğimiz de olmuş ve büyük olasılıkla okuyucular için ‘büyük laf’ ettiğimiz düşünülmüş olabilir.
Oysa, örneğin Descartes’ın ‘Düşünüyorum öyleyse varım’ sözünü yineleyerek ‘felsefe’ yaptığını ileri süren okuyucuya, 27, 28 ve 29 Temmuz 1830 tarihinde yapılan ve ‘Şanlı Üç Gün’ (Trois Glorieuses) olarak anılan ‘Temmuz Devrimi’ ertesinde filozof Jules Michelet’nin artık tarih yazmaya karar vermesi üzerine; ‘Kendim olmaya başladım çünkü artık yazmaya başladım’ (J’ai commencé à être, c’est-à-dire à écrire, ...

HALKÇILIK TİPLERİ (8)
‘Popülizm’in Laclau-Mouffe tarafından yorumunun, kendilerini ‘radikal demokrasi’ tanımına götürmekle birlikte, ‘sosyalizm’i de bu radikal demokrasinin bir bileşeni konumuna düşürdüğü ileri sürülmektedir (*).
O nedenle Laclau-Mouffe yaklaşımına üç ana başlıkta eleştiri yöneltilmektedir:
Birincisi, ‘polpülist akıl’ ya da Türkçesiyle ‘ussal bir halkçılık’ın, kapitalist sosyo-ekonomik düzeninin özünde bulunan ‘tatalitarizm eğilimi’nden kopma kapasitesi gösterebileceği varsayılmaktadır.
İkinci olarak, yine Laclau’ya göre, bireylerin ‘şeyleşme’sini yani ‘insanın insan olmaktan çıkma’sına engelleyecek olan ‘popülist akıl’, zaten ‘sınıf savaşı’ sürecinde ulaşılacak ...

HALKÇILIK TİPLERİ (7)
Avrupa’da ‘popülist söylem’e ilişkin son yıllarda ilginin arttığı gözlemleniyor.
Kimi zaman ‘Yükselen Milliyetçilik’ biçiminde sunulan ‘toplumsal dalgalanma’nın nedenleri üzerine çalışılırken, kimi yazarlar da yeni bir ‘tiyatro’nun (dramaturgie) sergilendiği kanısında.
Örneğin Gérard Bras, geçen yazıda sözünü ettiğimiz Federico Tarragoni’nin “Popülizmin demokratik esprisi” başlıklı çalışmasını bu bağlamda eleştirmeyi denemektedir (*)
Gérard Bras’ya göre, nasıl ‘liberal’ tiyatro karşısında ‘sınıf savaşı’ tiyatrosu geliştirilmiş ise, şimdi de bir ‘popülizm’ tiyatrosu gündeme yerleştirilmiş bulunmaktadır.
Başka bir deyişle, bir ...

HALKÇILIK TİPLERİ (6)
Fransız filozof Jacques Rancière’e göre, ‘popülizm’, ne belli bir ‘politik gücü’ karakterize etmeye yetmekte, ne bir ‘ideoloji’ ve ne de ‘tutarlı bir politik tarz’ı tanımlamak için kullanılabilmektedir. Sadece belli bir ‘Halk’ın görünümünü tasvir etmektedir (*).
Gerçekten de, bir ‘Halk’ın durup dururken ne ‘ırkçı’ ve ne de ‘yabancı düşmanlığı’ duygusuna kapıldığı görülmemiştir.
Ancak gerek ‘basın’ ve onların ne yazmalarını isteyen ‘siyasetçi’ler ile kimi ‘elit’ kesimler, iktidarın ‘yozlaşma ve yolsuzluğa bulaşma’sını işlemek yerine, her ...