News of Feza TİRYAKİ

“OTURUYO’M” “ÇOK İYİ"






“Oturmak çok güzel değil mi ya?” yazmış bir genç kızımız sayfasına. Aynı şu sözlerle:

“N’aber? Oturuyo’m.

N’apıyorsun? Oturuyo’m.

Gelsene? Yok, oturuyo’m.

Yattım, oturuyo’m. Kalktım oturuyo’m.

Çok iyi.”


Bu kısacık çocuksu tümceler sayfalarca yazılmış yazı gibi geldi bana.

Tam durumumuzu anlatmış. Hep birlikte oturuyoruz.

Son birkaç haftadır olanlara bakmak yeter de artar bile ne yaptığımızı görmek için. Öncesini unut gitsin!

Silivri dümeni… Türk destanı adından adı takılan, başı, yaptıkları belli olmayan ...

Kurabiye Tadında Bir Gün



Bir insan, Türkiye’de yaşayan biri, Türk vatandaşı olan biri, Türkiye’de doğup büyüyen, Atatürk devrimleri sayesinde, Atatürk Cumhuriyeti sayesinde bağımsız bir ülkenin bireyi olan, çağdaş yaşayabilen, çağdaş dünyanın tüm nimetlerini paylaşabilen biri, bugün, tam öğlen üzeri nasıl bilgiağı gazetesine böyle bir başlıkla haber gönderebilir?

Ekmeğini yediği, yetiştiği, okuyup adam olduğu ülkesine, kendine gazeteci diyen biri nasıl ihanet edebilir?

Nasıl sevinç duyabilir dün yapılanlardan. Geldiğimiz noktadan nasıl mutlu olabilir?

Dünkü gazetelerin pespayeliğini, Cumhuriyet ...

VEBALI HAYVANLAR

“Gözler Öcalan’ın mesajında.”

“Dünyanın gözü Diyarbakır’da.”

“Türkiye’nin gözü Abdullah Öcalan’ın mesajının okunacağı Diyarbakır’da.”

“Nefesler tutuldu, gözler Öcalan’ın mesajında.”

“Gözler Öcalan’ın mesajının okunacağı nevruz kutlamalarında.”

“Kutlamada Lazca şarkı sürprizi.” Aynı anda,“ Meclis’te Lazca kavgası.”

“Dünya tarihî çağrıyı böyle gördü.”

“Öcalan, silah sussun, sınırdışına çıkın!”

“İmralı mesajına dünyanın ilk tepkileri.”

“ABD’den ilk yorum: Alkışlıyoruz.”

“AB: Memnuniyetle karşılıyoruz.”

“Öcalan mesajının şifreleri.”

“Hem kürtçe(?), hem Türkçe, okunan mesajın dedikleri…”

Yukardaki başlıklar bilgiağında yayınlanan başlıklar.

Dün birbirinin ...

SON ÜÇ GÜN “ERGENEKON”

“Ergenekon Destanı” Türk’ün destanıdır.

Destan, ulusların eski çağlardaki olağanüstü kahramanlık öykülerine denir.

Destanlar koşuk (nazım) şeklinde söylenip yazılmıştır.

Türklerin en bilinen, en önemli destanlarından biri Ergenekon Destanı’dır.

2007’de “Ergenekon Destanımız” ile düğmeye basıldı. Türkiye Cumhuriyeti’ni parçalayıp dağıtma için. Ordumuz, öncü aydınlarımız tutsak alındı. Kafalar karışsın diye de, tutsak alınanların arasına bir iki adi suçlu karıştırılarak, halk bu şekilde aldatılarak kahramanlarımızın onurlarıyla oynanarak bu günlere gelindi. Daha öncelerde de “Türk’ün ...

UTANMA







İnsanı hayvandan ayıran, insanın düşünmesidir derler.

Acaba hayvanlar düşünmez mi? Kimi, düşünür, der, kimi, düşünemez.

Düşüncesiz insanların adı bu yüzden midir bilmem, hayvana çıkmıştır:

“Düşüncesiz hayvan!” deyip geçilir onlara.

Utanmaz insanlara damgayı basarız: “Hayvan!” “Utanmaz hayvan!”

Hayvanlar utanmaz mı gerçekten?

Utanma, insana özgü bir duygu mudur? Her insanda var mıdır “utanma? “

Utanma: Utanma duygusunun adı.

Eşanlamlısı, “ar”. Arapçası “hicap” “hayâ”. “Utanmak”, aynı sözün eylemi. “Utanış, utanç”, utanma duygusu duymanın adı. ...

18 Mart Çanakkale Deniz Zaferi Kimin Zaferi?



Düşümüzde görsek inanmayacağımız günleri yaşıyoruz.

Türk’e Türk denmiyor.

Çanakkale Savaşlarını, bu savaşın öncesinde başlayan Birinci Dünya Savaşını anlatmaya kalksak nasıl anlatırız? Eloğlu nasıl anlatır?

“İngiltere, Almanya ekonomik yönden kapıştılar, çıkarları için birbirlerine düştüler!” diye söze başlarız değil mi? Önce ülkelerin adlarını söyleyerek. “Fransa da Almanlardan alacağı öcü, çıkarı için bu çatışmaya katıldı. Rus çıkarları, Sırbistan’da çakan kıvılcım bu yayılmacı ülkeleri birbirine düşürdü. İngiltere, Fransa, Rusya “Anlaşma (itilâf) ...

ADIMIZ




Ad, varlıkları tanımlayan sözlere denir.

Ad, varlıkları tanıtır, anlatır, anımsatır, birbirinden ayırır. Ad sözü, Türkçe ses kuralına uymayan birkaç sözcükten biridir. Türkçede “ b, c, d, g” sesleri sözcüğün sonunda bulunmaz. Sesteş birkaç söz (at- ad, ot- od, saç- sac…) bu kuralın dışındadır. İsim, adla eş anlamlıdır, Arapça kökenlidir. Dilimizde ad sözü, bütün devlet işlemlerine girmiştir.

Sınav kâğıtlarında ilk soru: “Adı, soyadı.”

Bir başvuru kâğıdı dolduruy...orsunuz: “Adı soyadı.” Evli kadınsanız, sorarlar: “Kızlık ...

HAVVA HANIM
(Bir emekçi kadın öyküsü)

Havva Hanım, temizliğe gider, istediğine.
Gideceği evi kendi seçer,
Fazla karışanı, konuşanı sevmez.
Bir de asık suratlıysa ev sahibi,
Onun semtine bir daha hiç uğramaz.

Titizdir, işini eksiksiz yapar.
Halıları silerken ter içinde kalır.
Camları silmez, sanki kırklar.
En ufak bir kir kalsın istemez başladığı işte.
Bedeniyle çalışır, ter akıtır, yorulur.

Elleri çatlak çamaşır suyundan, tırtık tırtık derisi.
Eldiven kullansa da, yetmez almaya her zaman parası.
Kokusu dokunur temizlik ...

HEPSİ SENİN Mİ?

Son günlerdeki uğraşım, çok eskiden okuduğum kitapları – gezi, öykü, tarih kitaplarını - yeniden okumak. Bir de ta 1960’lardan günümüze kadar gelen yüzlerce ders kitabını yeniden, bugünkü aklımla okuyorum. Bunların her bir ayrıntısını, sözünü, resmini uzun uzun inceleyip, üzerinde düşünüyorum…

Bu kitapların çoğunu kütüphanelerdeki eski kitap satışlarından almıştım. Kendi eski ders kitaplarım, çalışırken, bakanlığın yurtdışında çalışan öğretmenlere gönderdikleri kitaplar, çocuklarımın kitapları, yurtdışında Türk çocukları için özel bastırılan kitaplar…

Bugünlere nasıl geldiğimizin ipuçları ...

BAŞ





Her birimin bir başı var. Ailede anne veya baba, hangisi güçlüyse, toplumun bu en küçük biriminin başıdır. İkisi eşbaşkan da sayılabilir kimi evlerde. Başkanlıkları, yere, olaya, duruma göre değişir. Bir anne öne geçer, bir baba… Okulda müdür baştır. Okul temizliğinin, güvenliğinin başı, okulun kapıcısı.

Köyde muhtar baş. Görünmeyen baş, öğretmendi eskiden, yerini imamlara terketmeden önce, bunlardan önce, dinci, küreselci, ulusunu tanımayan anlayış başa geçmeden, taşımalı sistemle öğretmenler köylerden atılmadan önce.

İlçelerde, kentlerde, kaymakam, ...