
Her meslekte, bilhassa da siyasette mürai yüzlere rastlamak mümkündür. Fıtrat gereği güzel yaratılan yüzler, bir nevi insanın aynasıdır. Dolayısıyla yüz, fıtratın aksine bir işe alet olduğu zaman, o güzelliğini kaybeder ve abuslaşır. O zaman da albenisi yok olur, nefrete vesile olabilecek bir tablo oluşturur.
Riyakârlıkla perdelenmiş yüz taşıyanların, bir müddet için başarılara imza attıkları malumdur. Ancak herhangi bir vesile ile yüzdeki mürailik perdesi kalktığında, canavarlaşan doyumsuz ihtiraslarla dolu gerçek yüzleri ortaya çıkar. ...